Η μεγαλύτερη νίκη του Ολυμπιακού

Στη μακρά λίστα των διεθνών αγώνων του ο Ολυμπιακός έχει να επιδείξει κατά καιρούς κάμποσες νίκες επί σπουδαίων αντιπάλων. Για παράδειγμα: Σέλτικ στα 70ς, Αγιαξ στα 80ς, Πόρτο, Λίβερπουλ το 2005, τη χρονιά που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, την περσινή φιναλίστ Ντόρτμουντ. Ομως, φρονώ πως η χθεσινοβραδινή ήταν η μεγαλύτερη. Αφενός διότι επιτεύχθηκε επί μίας ομάδας που έμοιαζε άτρωτη από τους ελληνικούς συλλόγους, αφετέρου γιατί σημειώθηκε στη φάση των νοκ άουτ αγώνων του Τσάμπιονς Λιγκ.

Προσδίδει ακόμα μεγαλύτερη αξία στη χθεσινή επική βραδιά του το γεγονός ότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήρθε πληγωμένη από τ' απανωτά χτυπήματα στην Αγγλία και λογικά θα έπρεπε να βγάλει εγωισμό, αφού το Τσάμπιονς Λιγκ ήταν το τελευταίο της ποντάρισμα. Μόνο που ο Ολυμπιακός είναι πλέον ο... κρουπιέρης στην ιστορία, αυτός με τις περισσότερες πιθανότητες. Σαφώς περισσότερες, αφού το 2-0 είναι ένα σκορ που σε κάθε περίπτωση συνιστά Γολγοθά γι' αυτόν που το κουβαλάει στο παθητικό του, πόσω μάλλον για την τρέχουσα Γιουνάιτεντ. Μία ομάδα, η οποία έδειξε χθες προβληματική. Ή, αν θελετε, που την έκανε να μοιάζει πιο προβληματική απ' όσο είναι ο Ολυμπιακός. Με την εξαιρετική -και από τακτικής πλευράς και απ'... όλα- απόδοσής του στο τερέν. Σε τέτοια παιχνίδια, με αντιπάλους τόσο μεγάλου αναστήματος, ο κανόνας επιβάλλει να βγάζουν οι παίκτες το 100% των δυνάμεων και των δυνατοτήτων τους. Η αίσθηση που έδωσαν οι «ερυθρόλευκοι» είναι ότι κατέθεσαν στο γρασίδι παραπάνω κι από το 100%. Και το αποτέλεσμα από το ανελέητο πρέσινγκ του Ολυμπιακού και την αποφασιστικότητα των παικτών του στις μονομαχίες ήταν ν' αποδιοργανωθούν πλήρως οι «κόκκινοι διαβόλοι».

Οι Πειραιώτες πήραν αυτό που ήθελαν, ένα σκορ πρόκρισης και στο «Θέατρο των ονείρων» τα εφικτά όνειρα θα είναι του Μίτσελ και των παικτών.