Η μπάλα χρωστάει ακόμη στον Ολυμπιακό πολλές τέτοιες επικές προκρίσεις

• Καμιά φορά λοιπόν γινόμαστε και…προφήτες!...

• Εξηγούσα χθες το μεσημέρι γιατί η μπάλα του χρωστάει δύο βαθμούς του Ολυμπιακού στο φετινό Γιουρόπα Λιγκ. Επέμενα ως προς το ότι η στρογγυλή θεά πολλές φορές σου δίνει ό,τι του έχει πάρει, αρκεί κι εσύ να το κυνηγήσεις. Και κατέγραφα την αναγκαιότητα «να μπει στο γήπεδο μία ομάδα με 11 πολεμιστές, έτοιμους να θυσιαστούν για την ομάδα και να ψάξουν το καλύτερο αποτέλεσμα ως το τελευταίο λεπτό».

• Αυτά ακριβώς έκανε ο Ολυμπιακός! Και δικαιώθηκε! Η μπάλα του έδωσε πίσω ό,τι του είχε πάρει στα παιχνίδια του μέσα στο Μιλάνο με την Μίλαν και μέσα στη Σεβίλλη με την Μπέτις. Γιατί ναι, είχε και τύχη χθες ο Ολυμπιακός, στο β΄ ημίχρονο: Και στα δύο φαρμακερά σουτ των Κιεσί και Ιγκουαίν που «σφύριξαν» ελάχιστα άουτ και στα άλλα δύο άστοχα σουτ των Κουτρόνε κι Ιγκουαίν…Και στην κόντρα της μπάλας στον Ζαπάτα από το σουτ του Γκιγιέρμε…

• Αλλά αν δεν έχεις και τύχη, δεν μπορείς ποτέ να αποκλείσεις μία Μίλαν, έχοντας την αποστολή να την νικήσεις με δύο γκολ διαφορά!

• Μόνο που αν θέλουμε να μιλάμε για τη θεά μπάλα και τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη, ένα πρέπει να έχουμε υπόψιν μας-ακόμη του χρωστάει πολλές τέτοιες προκρίσεις!

• Ο αποκλεισμός από τη Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ με το γκολ του Κόντε από τον αέρα στο 85’…Εκείνος από τη Λίβερπουλ στο Άνφιλντ με το γκολ του Τζέραρντ πάλι στο 85’…Ο άλλος από τη Μέταλιστ μέσα στο Καραϊσκάκη ξανά με γκολ στο 85’!!!...Αυτός στην παράταση από την Άντερλεχτ…

• Ποιος ξεχνάει το 0-3 στο Μάντσεστερ, με ένα πέναλτι κι ένα φάουλ, μετά το 2-0 στο Καραϊσκάκη…Η, ότι η Ντόρτμουντ κάθισε κι έχασε από τη Μαρσέϊγ στο τελευταίο λεπτό κι έτσι έμεινε έξω ο Ολυμπιακός…Η, ότι Ατλέτικο και Γιουβέντους, έκατσαν και έφεραν μεταξύ τους 0-0 για να περάσουν 0-0 και έτσι αποκλείστηκε ο Ολυμπιακός…Η, την ευκολία με την οποία πήρε το πέναλτι η Άρσεναλ στο 3-0 στο Καραϊσκάκη και κλείδωσε την πρόκριση, με τον Ολυμπιακό να περνούσε ακόμη και με ήττα με ένα γκολ διαφορά, αφού είχε κερδίσει 3-2 μέσα στο Λονδίνο…

• Για να μην πάω πιο πίσω, μνημονεύω μόνο την τελευταία 20ετία…

• Ακριβώς έτσι είναι! Σαν την χθεσινή πρόκριση επί της Μίλαν, του Ολυμπιακού του χρωστάει πολλές η μπάλα για να το φέρει στα ίσα! Και θα του της δώσει κάποια στιγμή! Κι όσο πιο σύντομα, τόσο καλύτερα. Μόνο που για να γίνει αυτό χρειάζεται ό,τι ακριβώς έγινε χθες. Δηλαδή, τους παίκτες του Ολυμπιακού να καταθέτουν σε κάθε παιχνίδι τους την ίδια μαχητικότητα, αποφασιστικότητα, τον ίδιο ψυχισμό.

• Να κάνει το λάθος ο Καμαρά και να τρέχει «σαν τρελός» να τον καλύπτει τον συμπαίκτη του ο Κούτρης…Να σκίζεται στο τρέξιμο ο Φορτούνης έως το τελευταίο σφύριγμα της λήξης…Να μπαίνει αλλαγή στο 84’ ο Μπουχαλάκης και να βοηθάει την ομάδα από το πρώτο λεπτό που πατάει το πόδι του στο γήπεδο…Να είναι μόνιμα εκτός ενδεκάδας τον τελευταίο καιρό οι Γιαννιώτης, Τσιμίκας, Μιράντα και να χαίρονται με την καρδιά τους, όπως κι αυτοί που παίζουν…

• Το χθεσινό παιχνίδι αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι όλα γίνονται στο ποδόσφαιρο, αρκεί να το πιστέψεις και να τα δώσεις όλα για τον στόχο σου. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να κερδίσει με δύο γκολ διαφορά κι έπαιξε χωρίς τρεις κυνηγούς του (Λάζαρο, Χασάν, Ναουέλ), κόντρα σε μία ομάδα της οποίας η χρηματιστηριακή αξία των παικτών είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη (486 εκ. Ευρώ, έναντι 62 εκ. Ευρώ)!!! Μόνο ο Ιγκουαίν κι ο Κεσί «κάνουν» 75 εκ. ευρώ…

• Όλο δε το μεγαλείο της τιτάνιας προσπάθειας του Ολυμπιακού ήταν όταν έφαγε το γκολ στο 72’ κι όλα έδειχναν να σβήνουν. Χρειάζεται τεράστια δύναμη για να σηκώσεις πάλι κεφάλι ενώ μετά από ένα επικό 2-0 έχεις δεχθεί γκολ και δη με τέτοιο τρόπο, οριακά η μπάλα να έχει περάσει την γραμμή της εστίας σου. Αλλά οι παίκτες του Ολυμπιακού την βρήκαν τη δύναμη, ο Νάτχο πέρασε την καλή πάσα στον Κούτρη, ο Κούτρης έκανε την…χιλιοστή του μπούκα από αριστερά, κέρδισε το κόρνερ, ο Φορτούνης το εκτέλεσε και πάλι με δύναμη κι ακρίβεια, όπως σχεδόν όλα χθες κι ο Τοροσίδης κέρδισε το πέναλτι γιατί μπήκε με περίσσια δύναμη στη φάση.

• Όλο αυτό που έζησαν χθες οι παίκτες του Ολυμπιακού πρέπει να το έχουν σαν τον οδηγό τους για τη συνέχεια. Αυτό το «όλα γίνονται» μοιάζει ουτοπία, αλλά πολλές φορές είναι απλά μία πραγματικότητα, αρκεί να είσαι έτοιμος να θυσιαστείς, να ματώσεις, να φτύσεις αίμα για να την πετύχεις…