Η παραίτηση Νταλγκλίς που το… μετάνιωσε, τα πέτρινα χρόνια και ο διάδοχος του Κλοπ που θα είναι τεράστιο στοίχημα

Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Λίβερπουλ, για να πάρω το αεροπλάνο για Άμστερνταμ με επιστροφή στην Ελλάδα, είδα το πρωτοσέλιδο της έκτακτης έκδοσης της «Liverpool Echo», με τίτλο «Kenny quits». Ήταν σαν σήμερα το 1991, 22 Φεβρουαρίου, που η παραίτηση του Κένι Νταλγκλίς από τον πάγκο της Λίβερπουλ άλλαζε για πάντα τη ροή των πραγμάτων, για μία ομάδα κυρίαρχη από το 1973 μέχρι τότε, για 18 χρόνια στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Μια ξαφνική απόφαση που με έκανε να αλλάξω ρότα, να ακυρώσω το εισιτήριο και να γυρίσω στο «Άνφιλντ». Έπρεπε να ζήσω εκείνη την στιγμή που την ένιωθα σημαντική. Και που θα άλλαζε τη ροή της ιστορίας του ίδιου του αγγλικού ποδοσφαίρου, αφού η ομάδα που είχε κατακτήσει 11 πρωταθλήματα σε 17 σεζόν, θα έκανε άλλα 30 χρόνια για να πανηγυρίσει το επόμενο!

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Δυο εικοσιτετράωρα νωρίτερα είχα απολαύσει ένα από τα ωραιότερα ματς που είχα δει μέσα στο γήπεδο. Στο «Γκούντισον Παρκ», η Λίβερπουλ είχε προηγηθεί τέσσερις φορές και η Έβερτον είχε βρει ισάριθμες φορές τρόπο να ισοφαρίσει. Το τελικό 4-4 έστελνε σε επαναληπτικό το παιχνίδι για το FA Cup, αλλά θα ήταν η σταγόνα που ξεχείλιζε το ποτήρι.

Τον Νταλγκλίς, το άγχος τον είχε μεταβάλλει σε άλλον άνθρωπο, πιο ευερέθιστο και οξύθυμο. Το αιματοκύλισμα του Χέιζελ το 1985 είχε ακολουθηθεί από την τραγωδία του Χίλσμπορο το ‘89 και ο Νταλγκλίς είχε εξομολογηθεί στην γυναίκα του πως το κεφάλι του ήταν… καζάνι έτοιμο να εκραγεί! Διαβάστε εδώ περισσότερα