Η παραμυθούπολη και η… ελληνίδα του Μπάμπεργκ (pics)

Οι ελάχιστες ελεύθερες ώρες μίας δημοσιογραφικής αποστολής για ένα αθλητικό γεγονός, είναι πραγματικό… χρυσάφι. Σου δίνουν την ευκαιρία να δεις διαφορετικές εικόνες, να γνωρίσεις ανθρώπους και πολιτισμούς από μέρη που δύσκολα θα επισκεπτόσουν ως απλός τουρίστας. Η καθημερινότητα της δουλείας και της πίεσης πηγαίνει για λίγο στην άκρη, απολαμβάνεις με άλλη ψυχολογία το φαγητό ή τον καφέ σου και κυρίως, γεμίζεις παραστάσεις.

Αποστολή στην Βαμβέργη, Νίκος Ζέρβας

Ένα τέτοιο σύντομο, αλλά διαφορετικό πρωινό ήταν και το σημερινό στην γερμανική Βαμβέργη. Αφού ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε την προετοιμασία του για το αποψινό παιχνίδι μαζί και το πρώτο μέρος της δουλειάς, η καθιερωμένη βόλτα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Η πόλη, στολισμένη χριστουγεννιάτικα με λαμπιόνια, Άγιους Βασίληδες, χιονάνθρωπους και παιχνίδια, αποκτά ακόμα πιο όμορφη, από την ήδη παραυθένια και τις άλλες εποχές του χρόνου όψη. Το βαυαρικό στυλ που είναι χτισμένα τα σπίτια, τα δύο ποτάμια που την διαπερνούν και τα πλακόστρωτα, αφήνουν ικανοποιημένο και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη, αρκεί, να είναι λίγο… ρομαντικός.

Η ψυχολογία των γερμανών είναι ίσως στα καλύτερα επίπεδά του χρόνου, αφού σχεδόν όλοι μετά τη δουλειά ή στα διαλείμματά τους, απολαμβάνουν στα δεκάδες υπαίθρια καταστήματα που έχουν χτιστεί στο κέντρο της παλιάς πόλης το ζεστό κρασί τους, απαραίτητο για να αντέξεις σε θερμοκρασίες τριών και τεσσάρων βαθμών κελσίου υπό το μηδέν. Ασφαλώς και η αγαπημένη τους μπύρα δεν λείπει από το μενού, με τη διαφορά πως σερβίρεται σε θερμοκρασία δωματίου, ενώ και το φαγητό και τα γλυκά είναι στο ύφος των ημερών.

Το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δένδρο, στήθηκε στην πλατεία από τον Δήμο κενό και ο κάθε κάτοικος που επιθυμεί, πηγαίνει και προσθέτει το δικό του στολίδι. Του δίνεται η ευκαιρία να συμμετέχει και αυτός με τον τρόπο του στον στολισμό της πόλης και η ανταπόκριση όπως θα διαπιστώστε και από την εικόνα είναι μεγάλη.

Η έκπληξη που ολοκλήρωσε το υπέροχο πρωινό ήρθε στο εστιατόριο όπου γευτήκαμε τα κλασσικά βαυαρικά λουκάνικα και τα σνίτσελ. Όχι δεν εννοώ ευχάριστη έκπληξη μόνο από γαστριμαργικής άποψης, αυτό ήταν σχεδόν… σιγουράκι. Η μία εκ των σερβιτόρων στο μαγαζί, χαμογελαστή και ευχάριστη, μας μίλησε ελληνικά, λέγοντάς μας πως σε λίγο καιρό θα έρθει ξανά στη χώρα μας για δύο μήνες και πως παρότι γερμανίδα λατρεύει την Ελλάδα.

Όπου και αν ταξιδέψεις τελικά, παντού θα βρεις… Ελλάδα.