Θα μπορούσε η Εθνική μας στη χθεσινή κλήρωση να έχει την (σκανδαλώδη) τύχη της Γαλλίας. Οι «τρικολόρ» όχι μόνο δεν πήγαν -ενώ έπρεπε βάσει ranking- στο δεύτερο γκρουπ επιλογής όπου εστάλη η Ιταλία αλλά έπεσαν και στον όμιλο που χαρακτηρίζεται και είναι ο πιο εύκολος όμιλος του παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτό, όμως, θα έκρυβε για εμάς και μια τεράστια παγίδα. Με «δεδομένη» την πρόκρισή μας από τον όμιλο αυτό, θα είχαμε ήδη ξεκινήσει την κουβέντα για το ποιον θα αντιμετωπίσουμε στους «16».

Από την άλλη, θα μπορούσαμε να είμαστε πολύ πιο άτυχοι και να πέσουμε σε όμιλο με την Ισπανία και τη Χιλή ή τη Γερμανία, τις ΗΠΑ και την Γκάνα. Σε εκείνη την περίπτωση, νομίζω πως δεν θα είχαμε περιθώρια να κάνουμε κουβέντα.

Συνεπώς, όπως έλεγε κάποτε και ο Οσκαρ Γουάιλντ, υπάρχει μια απλή λύση για να βλέπεις τα πράγματα στη ζωή: να τα αποδέχεσαι όπως ακριβώς έρχονται. Ας μη συζητάμε, λοιπόν, για το τι θα μπορούσε να γίνει ή να μη γίνει και ας επικεντρωθούμε σε αυτό που μας προέκυψε, το οποίο μας στέλνει να κάνουμε πρεμιέρα στις 14 Ιουνίου στο Μπέλο Οριζόντε κόντρα στην Κολομβία, στη συνέχεια μάς ταξιδεύει στις 19 Ιουνίου στο Νατάλ για το ματς με την Ιαπωνία πριν πάμε στις 24 Ιουνίου στη Φορταλέζα για τον αγώνα με την Ακτή Ελεφαντοστού. Είναι ένας δύσκολος κι ισορροπημένος όμιλος, ο οποίος έχει για εμάς ένα καλό: δεν μας επιτρέπει να ξεκινήσουμε τις θριαμβολογίες. Αντίθετα, δεν χρειάζεται και καταστροφολογία. Διότι έχω την εντύπωση ότι από την ώρα της κλήρωσης και μετά όσο προβληματίζει εμάς το αποτέλεσμα της διαδικασίας, άλλο τόσο πονοκεφαλιάζει και τους προπονητές των ομάδων που θα αντιμετωπίσουμε.

Σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο σπάνια μπορείς να πεις ποιο είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα μιας κλήρωσης, ακριβώς γιατί -σε αντίθεση με ένα Γιούρο όπου δεν υπάρχει ομάδα που να μην είναι ανοικτό βιβλίο- ακόμα και στη σημερινή εποχή της υπερπληροφόρησης, πάντα υπάρχει κρυμένη μαγεία σε αρκετούς αντιπάλους.

Και κάτι ακόμα: αν εμείς γκρινιάζουμε που μας έφερε η πρεμιέρα μας απέναντι στο αδιαφιλονίκητο φαβορί του ομίλου μας, Κολομβία, τι πρέπει να κάνουν οι Αγγλοι και οι Ιταλοί που θα συγκρουστούν στην υγρασία του Αμαζονίου στο Μαναούς στο πρώτο τους ματς; Ή, ακόμα χειρότερα, τι να πουν οι κάτοχοι του τίτλου Ισπανοί και οι φιναλίστ του προηγούμενου παγκοσμίου Κυπέλλου Ολλανδοί που με το καλημέρα στις 13 Ιουνίου θα αντιμετωπίσουν οι μεν τους δε; Εν ολίγοις... Αυτό που μάθαμε με την κλήρωση είναι απλώς πότε και με ποιους θα παίξουμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να γίνεται κουβέντα και μόνο!

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!