Ξέρει να σκοράρει, αλλά και να δημιουργεί!

Προέρχεται από τη χώρα που γέννησε τον πιο ερωτικό χορό, το τάνγκο, κι από το ποδόσφαιρό της ξεπετάχτηκε ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Κάθε μικρόσωμος μπαλαδόρος που βγήκε τις τελευταίες δύο δεκαετίες από τη χώρα των πάμπας φορτώθηκε κάποια στιγμή την ταμπέλα του νέου Ντιέγκο και ο Χαβιέρ Σαβιόλα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση!

Σε αυτά τα 19 χρόνια από την τελευταία εμφάνιση του Μαραντόνα σε μεγάλη διοργάνωση, το Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994, η η Αργεντινή εμφάνισε σπουδαίους παίκτες, από τον Σαβιόλα και τον Ρικέλμε έως τον Αϊμάρ και τον Ντ' Αλεσάντρο, από τον Ρεδόνδο, τον Ορτέγκα έως τον Τέβες, τον Αγουέρο και φυσικά τον Λιονέλ Μέσι. Η ανάγκη τους να ανακαλύψουν τον καινούργιο μεσσία τούς οδήγησε στην υπερβολή και σε τελικό στάδιο στην παράνοια.

Ο Σαβιόλα μάγεψε το 2001 στο τουρνουά που διοργάνωσε και κατέκτησε η Αργεντινή κι επειδή η ζωή παίζει απίστευτα παιχνίδια, τότε δεύτερος κορυφαίος παίκτης του τουρνουά ήταν ο Γκανέζος Μπόατενγκ, τότε του ΠΑΟ που παραλίγο να έρθει στον Ολυμπιακό πριν από λίγους μήνες! Ο Σαβιόλα ξεχώρισε τόσο πολύ που ο ίδιος ο Μαραντόνα δήλωσε πως λατρεύει το στυλ του. Από εκεί άρχισε μία ανοδική πορεία με λιμάνι τη Βαρκελώνη, εκεί όπου με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα έκανε τα κορυφαία χρόνια της καριέρας του.

Με την εθνική ομάδα όμως όπως όλοι όσοι φόρεσαν κάποια στιγμή τον μανδύα του νέου Ντιέγκο, δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει, αν και έπαιξε σε 40 ματς σκοράροντας 11 φορές. Η πιο παραγωγική περίοδός του με τη φανέλα της Αργεντινής ήταν όταν ανέλαβε ο μέντοράς του και στη Νέων, ο Χοσέ Πέκερμαν πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006, εκεί όπου έβαλε ένα κρίσιμο γκολ εναντίον της Ακτής Ελεφαντοστού και δημιούργησε δύο γκολ στο εντυπωσιακό 6-0 επί της Σερβίας. Ο Χαβιέρ επίσης έχει ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στη συλλογή του, αφού στο ΟΑΚΑ το 2004 ήταν βασικό στέλεχος της Αργεντινής που νίκησε με γκολ του Τέβες 1-0 την Παραγουάη στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων.

Είναι περιττό να κάνουμε κουβέντα για το αν είναι σημαντική προσθήκη ο Σαβιόλα στο ρόστερ οποιασδήποτε ελληνικής ομάδας. Είναι μεταγραφή αεροδρομίου αλλά και ουσίας. Πρόκειται για ένα ποδοσφαιριστή που ξέρει να σκοράρει, αλλά μπορεί και να δημιουργεί. Δένεται με την εξέδρα και σε όποια ομάδα κι αν πήγε, με εξαίρεση τη Ρεάλ, απέδωσε. Μπορεί να μην βάζει πια τα γκολ με τη συχνότητα που το έκανε στη Ρίβερ Πλέιτ (45 σε 86 ματς) ή στην Μπαρτσελόνα (49 σε 123 παιχνίδια) αλλά και στην Μπενφίκα και στη Μάλαγα το ένα γκολ ανά τρία ματς το διατήρησε ως στατιστική.

Φυσικά για το ελληνικό πρωτάθλημα είναι πολυτέλεια, αλλά ο Ολυμπιακός πιστεύω πως τον έφερε για να τον βοηθήσει για το κάτι παραπάνω στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όχι απλά να μείνει στην τρίτη θέση του ομίλου που οδηγεί στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά να πάει στα νοκ άουτ και σε αυτό ο Σαβιόλα που στη διοργάνωση έχει αγωνιστεί με πέντε διαφορετικούς συλλόγους (Μπάρτσα, Ρεάλ, Μπενφίκα Μονακό, Μάλαγα) μπορεί σίγουρα να είναι ένα όπλο.

Το καλό επίσης είναι πως ο Αργεντινός μπορεί να αγωνιστεί πίσω από τον σέντερ φορ ή στα άκρα και αυτό δίνει ακόμη ένα περιθώριο ελιγμού στον Μίτσελ. Με το κορμί του να βοηθάει στο να έρθει γρήγορα σε καλή κατάσταση και χωρίς να έχει ταλαιπωρηθεί από σοβαρούς τραυματισμούς, ο Χαβιέρ Σαβιόλα προσθέτει ποιότητα στον Ολυμπιακό. Οι εποχές που τέτοιοι παίκτες ερχόντουσαν στα μέρη μας έμοιαζε να έχει περάσει ανεπιστρεπτί κι ο ερχομός του ήταν έκπληξη. Κι αποτελεί λόγο να κατηφορίσει κάποιος στο γήπεδο τις χειμωνιάτικες Κυριακές για να τον δει από κοντά.