ΜακΚίσικ: «Η ατμόσφαιρα κόντρα στον Παναθηναϊκό δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε άλλο έχω ζήσει» (video)

Με την ευκαιρία της αγωνιστικής απραξίας, ο γκαρντ του Ολυμπιακού βρήκε την ευκαιρία να ανανεώσει το προσωπικό του vlog και μέσω αυτού εξιστόρησε από την αρχή μέχρι το τέλος το πώς έζησε το πρώτο του ντέρμπι «αιωνίων», στο οποίο ήταν και ο μεγάλος πρωταγωνιστής.

Αναλυτικά όσα περιέγραψε:

«Είμαι ο Σακ ΜακΚίσικ και είμαι εδώ για να μιλήσω για το ντέρμπι Ολυμπιακός–Παναθηναϊκός και πόσο τρελό ήταν για μένα. Από τη στιγμή που έφυγα για να έρθω στην Αθήνα, όλοι μου έλεγαν γι’ αυτό το παιχνίδι και πόσο απίστευτο θα ήταν και πραγματικά δεν τους πίστεψα.

Νόμιζα ότι όλοι τους έλεγαν παράλογα πράγματα πως θα είναι απίστευτο κλπ., μέχρι που μπήκαμε στο παιχνίδι. Και τότε κατάλαβα ότι τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά, καθώς κατευθυνόμουν προς το γήπεδο, διότι είδα αστυνομικούς σε σημεία και δρόμους που συνήθως δεν υπάρχουν όταν πηγαίνω στο γήπεδο.

Έτσι, καθώς πηγαίνω στο γήπεδο, βλέπω έναν αστυνομικό, βλέπω ακόμα έναν αστυνομικό και μετά βλέπω ακόμα 3-4 αστυνομικούς και λέω ΟΚ, αυτό αρχίζει να γίνεται τρελό. Φτάνουμε στο χώρο στάθμευσης και όλος ο δρόμος, είναι λίγο δύσκολο να το εξηγήσω, είναι σαν ένας μακρύς δρόμος, αλλά υπάρχουν αστυνομικοί με ασπίδες σε όλο τον δρόμο, αστυνομικοί απλά να στέκονται εκεί.

Στο χώρο στάθμευσης ήταν αλλιώς, έπρεπε να ελέγξουν τα πάντα, όλα, έπρεπε να διπλοτσεκάρουν. Καθώς έμπαινα στο χώρο στάθμευσης, είπα “ΟΚ, αυτό είναι τρελό”. Μόλις βγήκα από το αυτοκίνητο υπήρχαν κάμερες παντού μέχρι τα αποδυτήρια κι όλα αυτά πριν καν αρχίσει το παιχνίδι κι έτσι είπα “τι γίνεται εδώ;”

Οπότε, μπαίνω στα αποδυτήρια, όλες οι κάμερες στο πρόσωπό σου, κατάφερα επιτέλους να αλλάξω. Πηγαίνω έξω στο παρκέ για την προθέρμανση και ακριβώς μόλις βγήκα έξω, υπάρχει μια σκοτεινή, διαφορετική ατμόσφαιρα. Υπάρχει μόνο σκοτάδι και το μόνο που μπορείς να δεις είναι οι φωτιζόμενες σκάλες, με φωτάκια σε κάθε επίπεδο και το κοινό, τις βλέπεις όλες αυτές τις φωτισμένες σκάλες και είναι πολύ σκοτεινά πριν από το παιχνίδι, δεν ξέρω γιατί, αλλά ήταν μια πολύ καλή αίσθηση, σαν ένα πολύ άνετο περιβάλλον για προθέρμανση πριν το παιχνίδι. Οπότε ήταν σκοτεινά κι έντονα.

Ρίχνω σουτ, αρχίζω να ιδρώνω και ο κόσμος αρχίζει να το νιώθει, αλλά τίποτα το πολύ τρελό. Επιστρέφω στα αποδυτήρια, χαλαρώνουμε, έρχεται ο προπονητής, βλέπουμε βίντεο, αρχίζει να λέει ενθαρρυντικά λόγια όπως “παιδιά είναι σημαντικό ματς, μην αγχωθείτε. Καταλαβαίνω ότι υπάρχει μεγάλη πίεση, αλλά απλά πηγαίνετε εκεί έξω και κάντε αυτό που πρέπει να κάνετε”.

Έτσι κι έγινε, πήγαμε έξω. Κάναμε προθέρμανση και ο κόσμος ούρλιαζε καθώς βγαίναμε, ήταν τρελό. Ο κόσμος ήταν πραγματικά πολύς και λέω “Ω, Θεέ μου!”. Αρχίζεις αμέσως να ιδρώνεις γιατί ανεβαίνει η αδρεναλίνη σου, είσαι σε εγρήγορση. Τότε ακούς ότι έρχεται ο Παναθηναϊκός και ο κόσμος τους γιουχάρει. Κοιτάζω γύρω και λέω “ουάου, αυτό θα πάει σε άλλο επίπεδο τώρα”.

Για να κάνουμε το τζάμπολ, παραταχθήκαμε με την αρχική πεντάδα. Καταπληκτική ατμόσφαιρα, χαιρετηθήκαμε με τους αντιπάλους και μετά άρχισε το παιχνίδι. Νομίζω ότι στο πρώτο δεκάλεπτο είχα 7-8 πόντους και σε κάθε πόντο ο κόσμος γινόταν όλος και πιο έντονος, όλο και περισσότερο κι εγώ έπαιρνα δύναμη από όλο αυτό και λέω “αυτό είναι εκτός ελέγχου”.

Κοίταξα τον κόσμο και ήταν πραγματικά τρελαμένοι. Στο πρώτο ημίχρονο προηγούμασταν, προηγούμασταν σε όλο το παιχνίδι, ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Στο τέλος του αγώνα, μόλις τελείωσε και κερδίσαμε επιτέλους, αυτό ήταν το απίστευτο, πόσο τρελαμένοι ήταν όλοι. Ήμουν στο γήπεδο για περίπου 1,5 ώρα μετά το ματς κι έδινα συνεχώς συνεντεύξεις.

Ξέρεις, στην ανθρώπινη φύση είναι ένα απίστευτο, συναρπαστικό συναίσθημα, όμως σκεφτόμουν ότι “είναι τόσο τρελό”. Όλα όσα έζησα ήταν πολύ περισσότερα από όσα φανταζόμουν. Έχω δώσει μεγάλα ματς κόντρα στη Φενέρ. Έπαιξα με τη Φενέρ, την Εφές και κανένα τους δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτό το παιχνίδι.

Στην Αριζόνα κέρδισα στο ντέρμπι με το Arizona State. Αυτό ήταν 10 φορές μεγαλύτερος από οτιδήποτε άλλο έζησα. Όλη αυτή η εμπειρία για μένα ήταν τόσο μεγάλη, πήρα τόσα πολλά. Και προσπαθώ να θυμηθώ αν υπήρξε κάποιο άλλο ντέρμπι που να έχω δει και να είναι σαν κι αυτό, αλλά δεν το νομίζω.

Είδα πλάνα από τον αγώνα στο ΟΑΚΑ κι εκεί ήταν τόσο τρελά. Αν είμαι και του χρόνου εδώ, ανυπομονώ να παίξω σε αυτό το παιχνίδι. Όμως προσπαθώ να θυμηθώ. Τώρα αυτό το παιχνίδι σημαίνει τόσα πολλά για μένα κι όταν το εξηγώ στον κόσμο δε λέω καν ότι είναι τόσο τρελά κλπ. Απλά λέω ότι πρέπει να το ζήσεις, γιατί δεν μπορείς να το αντιληφθείς. Το λέει ακόμα κι η γυναίκα μου και η οικογένειά μου.

Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο μεγάλο είναι το ντέρμπι. Δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει κάτι τέτοιο. Ούτε στο ΝΒΑ, ούτε πουθενά. Αυτά ήθελα να πω για το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Ήταν μοναδικό. Ήταν σίγουρα μια πολύ καλή εμπειρία. Έτσι συνολικά ήταν με διαφορά μία από τις καλύτερες εμπειρίες που είχα ποτέ μου και θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως όλους τους φίλους του Ολυμπιακού, αλλά και του Παναθηναϊκού που ήρθαν και τη μετέτρεψαν σε μία από τις καλύτερες εμπειρίες.

Τώρα είμαστε στη μέση της Euroleague. Αν μπορείτε να έρθετε να δείτε τα υπόλοιπα παιχνίδια, θα περάσετε ωραία. Αν δεν τα καταφέρετε, στείλτε την υποστήριξή σας κι αυτό είναι καλό. Όμως ελπίζουμε να παλέψουμε μέχρι τέλους και να σας κάνουμε περήφανους.

Μέχρι την επόμενη φορά, τα λέμε».