Μαλεζάς: «Να ζήσουμε πολλές επιτυχίες»

Μια διαφορετική συνέντευξη από αυτές που έχουμε συνηθίσει, έδωσε στο Αθλητικό Metropolis ο Στέλιος Μαλεζάς. Αφορμή, η συμπλήρωση των 90 ετών από την ίδρυση του ΠΑΟΚ αλλά και λόγω της αυριανής γιορτής της ομάδας.

Αναλυτικά

Τι είναι ο ΠΑΟΚ για εσένα: «Αυτό καλύτερα να το απαντήσουν οι φίλοι της ομάδας γιατί αυτοί αισθάνονται διαφορετικά τα πράγματα από εμάς. Είναι πιο συναισθηματικοί από εμάς που είμαστε στο αγωνιστικό τμήμα».

Για το πώς ένιωσε στο «Σουκρού Σαράτσογλου»: «Εκείνη τη στιγμή είτε είσαι Έλληνας είτε ξένος ποδοσφαιριστής, σκέφτεσαι μονάχα τι επιτυχία και τι χαρά έχεις δώσει και στον κόσμο και στον εαυτό σου. Μια επιτυχία που θα μείνει για καιρό στις καρδιές και στο μυαλό όλων».

Θεωρεί ότι αυτή ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του με τον ΠΑΟΚ: «Είναι μέσα στις 2-3 στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Επειδή ήταν μέσα στην Τουρκία, ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Πολύ μεγάλη στιγμή ήταν και το διπλό στην Τότεναμ που μας έδωσε και την πρόκριση, επειδή παίζαμε με 10 παίκτες στην έδρα μιας ομάδας από την οποία κανείς δεν πίστευε ότι μπορούσαμε να πάρουμε κάτι. Ακόμη το διπλό με τον Ολυμπιακό στα πλέι οφ, το 2010, όταν και βγήκαμε πρώτοι και μας δόθηκε η ευκαιρία να παίξουμε στα προκριματικά του Champions League».

Για κάποιο περιστατικό που θυμάται και να δείχνει τι σημαίνει ΠΑΟΚ: «Θυμάμαι ιδιαίτερα τα πανηγύρια μετά το ματς με τη Φενέρ, μέσα στα αποδυτήρια όπου όλοι οι παίκτες και ιδιαίτερα οι ξένοι που είχαν χαρεί το ίδιο με εμάς που ήταν μια ιδιαίτερη πρόκριση. Εκείνη η ομάδα, ακόμα και οι ξένοι, είχε κάτι το ελληνικό».

Για το πώς καθιερώθηκε στον ΠΑΟΚ και ποιος τον βοήθησε περισσότερο: «Νομίζω ότι ο Σάντος μαζί με τον Βρύζα με βοήθησαν να μείνω στην ομάδα. Το καλοκαίρι του 2008, αν δεν κάνω λάθος, μου ζητήθηκε να πάω κάπου δανεικός. Αυτοί με κράτησαν, ήμουν πολύ τυχερός και με βοήθησε και όλη η ομάδα να νιώσω καλύτερα και να πάρω παιχνίδια».

Σε ερώτηση για το πώς νιώθει που ξαναφορά φέτος τη φανέλα του ΠΑΟΚ: «Όταν έφυγα και παρακολουθούσα την ομάδα απ’ έξω, ένιωθα λίγο περίεργα. Μόλις ξαναγύρισα, ήταν κάτι το διαφορετικό, δεν περίμενα να ξαναγίνει. Ένιωσα χαρά και ανυπομονησία να πετύχω πράγματα που δεν πέτυχα την προηγούμενη επταετία».

Μια ευχή για τα χρόνια που έρχονται: «Όσα δεν έχουμε ζήσει τα 90 χρόνια από επιτυχίες, να τα ζήσουμε τα επόμενα χρόνια ώστε στην 100ετία να μιλάμε για ακόμα περισσότερες επιτυχίες και χαρές».