Με ένα καλό και ένα κακό ημίχρονο «δεν»…

• Αν θέλουμε να βρούμε ένα κοινό σημείο των τεσσάρων αγώνων του Ολυμπιακού με τον Λεμονή στον πάγκο, νομίζω ότι είναι εύκολο…

• Και στα τέσσερα παιχνίδια του ο Ολυμπιακός είχε από ένα καλό κι από ένα κακό ημίχρονο! Με τον Πλατανιά κακό α΄ και καλό β'. Με την Κέρκυρα καλό α΄ και κακό β΄. Με τον Λεβαδειακό κακό α΄ και καλό β΄. Με την ΑΕΚ καλό α΄ και κακό β΄!

• Μην πιανόμαστε στις λεπτομέρειες. Για παράδειγμα με την Κέρκυρα το β΄ ημίχρονο δεν ήταν ακριβώς αυτό που λέμε κακό. Ούτε με το Λεβαδειακό το β΄ ήταν ακριβώς αυτό που λέμε καλό. Αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Κατά βάση, αυτό ισχύει και στα τέσσερα παιχνίδια: ένα καλό ημίχρονο κι ένα κακό.

• Νομίζω λοιπόν ότι η ομάδα πρέπει να βρει καλύτερη ισορροπία μέσα στο παιχνίδι. Δεν μπορεί, δηλαδή, να έχει τέτοια διαφορά εικόνας από ημίχρονο σε ημίχρονο. Γιατί, δείτε τι συμβαίνει: ο Ολυμπιακός στα καλά του ημίχρονα βάζει πέντε γκολ (δύο σε Πλατανιά κι από ένα σε Κέρκυρα, Λεβαδειακό, ΑΕΚ) και τρώει ένα. Αλλά στα κακά του ημίχρονα βάζει ένα γκολ (στην…Κέρκυρα) και τρώει τρία (από Πλατανιά, Λεβαδειακό, ΑΕΚ)!

• Με αυτά τα νούμερα δεν…βγαίνει! Εξ ου και οι δύο νίκες (εκ των οποίων η μία στο γκολ και η δεύτερη να κλειδώνεται στο 80’), η μία ισοπαλία (κι αυτή στο 89’) κι η ήττα (στο γκολ) από την ΑΕΚ. Έτσι, σίγουρα δεν θα περάσει την ΑΕΚ ο Ολυμπιακός. Και δεν είμαι κι 100% σίγουρος ότι θα πάρει το πρωτάθλημα.

• Για να είμαι ξεκάθαρος: θα είναι κάποιος από κουτός έως αφελής για να ρίξει ευθύνες στον Λεμονή, σε θέματα αντοχών και δυνάμεων της ομάδας-διότι σε αυτούς τους τομείς κυρίως στρέφεται το θέμα, αναπόφευκτα. Ίσα ίσα που ο Τάκης κάθε προπόνηση του στο Ρέντη την κάνει τόσο μελετημένα και δουλεμένα, σαν να είναι η πρώτη του. Και την ευχαριστιούνται κι οι παίκτες.

• Όμως, νομίζω ότι έστω τώρα στο τέλος πρέπει να βρεθεί μία καλύτερη ισορροπία της ομάδας μέσα στο παιχνίδι της. Δεν μπορεί να παίζει στο ένα ημίχρονο δέκα φορές καλύτερα από το άλλο. Η, ανάποδα, δέκα φορές χειρότερα. Θα ήταν νομίζω πιο χρήσιμο αν έχει ένα-δύο καλά διαστήματα, αλλά σε κάθε ημίχρονο, παρά να έχει ένα ολόκληρο καλό κι ένα ολόκληρο κακό ημίχρονο.

• Εγώ δεν λέω ότι η εικόνα αυτή είναι τωρινή. Ίσα ίσα. Και με την Μπεσίκτας π.χ. στο Καραϊσκάκη, το ίδιο πράγμα είχε γίνει-ένα καλό α΄ ημίχρονο κι ένα κακό β΄. Και μνημονεύω τα πιο πρόσφατα, για να μην πάω και πιο πίσω, στα παιχνίδια με τον Μπέντο.

• Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Ότι πηγαίνοντας με «ένα καλό κι ένα κακό ημίχρονο», δεν περνάς την ΑΕΚ. Και δεν θα είσαι και σίγουρος αν σου είναι αρκετό για να πάρεις το πρωτάθλημα.