Η απόδοση δικαιοσύνης είναι δύσκολο πράγμα, ειδικά στην Ελλάδα που όλα γίνονται στο… ποδάρι. Στη χώρα που τη μία στιγμή είσαι ημίθεος και υπερήρωας και την άλλη… κρέας και «παλτό», που όλα κρίνονται από το τι σήμα έχει η φανέλα που φοράει ο αθλητής για να κριθεί αθώος ή ένοχος, τα λόγια είναι εύκολα!

Πόσες φορές για παράδειγμα δεν βγαίνει ο καθένας στο ραδιόφωνο ή δεν γράφει στο διαδίκτυο για στημένους αγώνες, παίκτες και προπονητές πουλημένους, σπιλώνει υπολήψεις ελαφρά τη καρδία και όταν τελικά το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που... είχε βρωμίσει η πιάτσα, τότε ούτε γάτα ούτε ζημιά! Λόγια του αέρα για τα οποία δεν χρειάζεται να λογοδοτήσει κανείς και ας έχουν τόσες μέρες θίξει κόσμο και κοσμάκη.

Γιατί αναφέρονται όλα αυτά; Επειδή η δικαίωση του Κώστα Χριστοφιδέλη μου έφερε στο νου τον ντόρο που είχε ξεσπάσει το 2010, όταν είχε βρεθεί στον οργανισμό του η απαγορευμένη ουσία χοριακή γοναδοτροπίνη. Οι τίτλοι στα ΜΜΕ μεγάλοι και… αμείλικτοι, «ντοπέ ο Χριστοφιδέλης» κι ας υποστήριζε με σθένος ο παίκτης ότι ουδέποτε έχει κάνει χρήση απαγορευμένης ουσίας.

Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η «ανθρωποφαγία» του Τύπου, αλλά η στάση των αρχών, οι οποίες αγνόησαν τον αθλητή που ζητούσε άμεσα να υποβληθεί σε ειδικές εξετάσεις για να αποδείξει ότι ήταν αθώος!



Εν μέρει τα media δικαιολογούνται να είναι δύσπιστα, σχεδόν όλοι οι αθλητές το ίδιο δηλώνουν, αλλά εδώ υπάρχει μια σημαντική διαφορά. Ο διεθνής βολεϊμπολίστας, δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι κάποιος τον κορόιδεψε, κάποιος του το χορήγησε εν αγνοία του κτλ., αλλά στην πορεία απέδειξε ότι τη συγκεκριμένη ουσία την παράγει ο οργανισμός του!

Και καλά όλα αυτά μέχρι εδώ. Αναμενόμενο είναι να γίνεται βορά στα θηρία ένας αθλητής που πιάνεται ντοπαρισμένος, αλλά η απορία είναι γιατί η δικαίωση (όταν μάλιστα αυτή έρχεται μετά από πολυετή αγώνα και είναι αναμφισβήτητη), δεν απολαμβάνει της ίδιας προβολής;

Μαθαίνοντας την ιστορία των τελευταίων 6 ετών που ο Χριστοφιδέλης πέρασε τον προσωπικό του Γολγοθά μέχρι να κερδίσει και αυτόν τον αγώνα (τον οποίον έδωσε μόνος του), προκαλεί εντύπωση η αντιμετώπιση του από το ΑΣΕΑΔ. Όταν ο παίκτης, έχοντας πλέον στα χέρια του τα ξεκάθαρα αποδεικτικά στοιχεία για την αθωότητά του, προσέφυγε στο ΑΣΕΑΔ ζητώντας την ακύρωση της ποινής του και την ηθική του δικαίωση, η απάντηση που πήρε ήταν ότι «δεν υπάρχει λόγος για να αθωωθείς, αφού η ποινή σου έχει λήξει». Σαν να του λένε δηλαδή ότι η προσωπική του δικαίωση και η υστεροφημία του, δεν έχει καμία σημασία και να τον προέτρεπαν να ζήσει με την άδικη… ρετσινιά!

Φυσικά αυτό πείσμωσε τον έμπειρο ακραίο, ο οποίος προσέφυγε μέχρι και στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταθέτοντας μεταξύ άλλων και την επιστολή της WADA για να βρει το δίκιο του και να «καθαρίσει» μια και καλή το όνομά του, κάτι που κατάφερε πανηγυρικά!

Σαν αθλητής, ενώ έχει αγωνιστεί και σε Ολυμπιακό και σε Παναθηναϊκό, δεν έγινε μεγάλος «στόχος» των αντίπαλων οπαδών, γιατί δεν είχε και δεν έχει προκαλέσει ποτέ. Όμως το 2010 (εκείνη τη χρονιά είχε πάει από τους «ερυθρόλευκους» στους «πράσινους») το τι άκουσε είναι πέρα από κάθε λογική. Οι οπαδοί των μεν τον «έκραζαν» ότι πήρε ντόπα για να κερδίσει την πρώην ομάδα του (αυτοί που τον είχαν «σημαία» όλα τα χρόνια) και οι δε (που τότε αγωνιζόταν στην ομάδα τους) ότι τόσα χρόνια που έπαιζε στον αντίπαλο, τους κέρδιζε επειδή ήταν ντοπαρισμένος! Παράνοια…

Η δικαίωση του Χριστοφιδέλη έστω και αργά ήρθε και ήρθε με τρόπο… εκκωφαντικό! Το ζήτημα είναι ότι πλέον καμία «συγγνώμη» δεν είναι αρκετή, από όπου κι αν προέρχεται αυτή. Το τι βίωσε όλα αυτά τα χρόνια ο παίκτης και οι κοντινοί του άνθρωποι, το γνωρίζουν μόνοι οι ίδιοι. Αλλά σίγουρα του έχει μείνει μια δικαιολογημένη πικρία για την αντιμετώπιση που είχε, όχι μόνο από τα ΜΜΕ, αλλά κυρίως από τους ανθρώπους του αθλητισμού και ειδικότερα του βόλεϊ που τόσα χρόνια έχει υπηρετήσει, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να έχει αγωνιστεί πολλάκις ως αρχηγός της Εθνικής μας ομάδας!

«Φίλε, συγγνώμη, δεν σε ξέχασα»

Ο Χριστοφιδέλης δεν είναι φίλος μου, απλά πάντα τον εκτιμούσα ως παίκτη και μετά από ένα περιστατικό, τον εκτίμησα και ως άνθρωπο. Τελικός πρωταθλήματος πριν από χρόνια στο «Μ. Μερκούρη» ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Κερδίζουν τον τίτλο οι «ερυθρόλευκοι» και τον έχω δίπλα μου, για να μιλήσει στον αέρα του ΣΠΟΡ FM. Πριν αρχίσουμε, τον φωνάζουν για την απονομή, γιατί όλη η ομάδα τον περίμενε να σηκώσει το τρόπαιο, καθώς ήταν αρχηγός. Με ενημερώνει ευγενικά ότι πρέπει να φύγει και μου υπόσχεται ότι αμέσως μετά θα έρθει να με βρει για να κάνουμε τη συνέντευξη.

Η ώρα με τα πανηγύρια περνάει, εγώ συνομιλώ με άλλον παίκτη και μετά όλη η ομάδα συνεχίζει τα επινίκια στα αποδυτήρια και το γήπεδο αρχίζει να αδειάζει. Ετοιμαζόμουν να φύγω κι εγώ, όταν ακούω κάποιον να με φωνάζει. Γυρίζω και βλέπω τον αρχηγό του Ολυμπιακού, με το σορτσάκι μόνο και μούσκεμα από τα μπουγέλα να έρχεται κοντά μου, να μου ζητάει συγγνώμη που ξεχάστηκε με τους πανηγυρισμούς και να θέλει να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη, ενώ οι φίλοι και συμπαίκτες του δεν έχουν σταματήσει το γλέντι τους! Μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρά, θυμήθηκε τι μου είχε πει, βγήκε από τα αποδυτήρια στη μέση της… γιορτής και με αναζήτησε για να κρατήσει το λόγο του!

Αυτός είναι ο Κώστας Χριστοφιδέλης...

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ