Ο Παναγιώτης Κοκκόρης στον ΣΠΟΡ FM για την φοροδιαφυγή και την φοροαποφυγή

Με αφορμή το δημοσίευμα του «thepressproject» που βγήκε στην… επιφάνεια και έκανε λόγο για φοροδιαφυγή από πλευράς του προέδρου του Ολυμπιακού, ο Επιθεωρητής του Υπουργείου Οικονομικών, Παναγιώτης Κοκκόρης, μίλησε στον ΣΠΟΡ FM 94,6 και ανέλυσε μεταξύ άλλων τις διαφορετικές έννοιες της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

Αναλυτικά όσα είπε στην εκπομπή «Αποκάλυψη τώρα» με τους Άρη Ασβεστά και Βασίλη Παπαθεοδώρου

«Θα σας πω ότι δεν ξέρω το δημοσίευμα. Αυτό που έχω να σας πω με βάση τα όσα άκουσα συμβαίνει το εξής. Στον χώρο του αθλητισμού δεν γίνεται τίποτα άλλο από το να απεικονίζεται το κομμάτι του πολιτισμού. Όσα συμβαίνουν στη χώρα δηλαδή, συμβαίνουν και στο ποδόσφαιρο», είπε αρχικά.

Για την έννοια της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής: «Φοροδιαφυγή είναι όταν δεν δηλώνω εισοδήματα τα οποία θα έπρεπε να δηλώνω. Η έννοια της φοροαποφυγής είναι συγγενείς με την φοροδιαφυγή. Για παράδειγμα, παίρνω μια εταιρεία από τη Θεσσαλονίκη και την πάω στη Βουλγαρία που έχει μικρότερο συντελεστή και βρίσκω ένα παράθυρο του νόμου. Νόμιμα βρίσκει ένα παράθυρο ή μια απόφαση του δικαστηρίου. Εάν, όμως, δεν υπάρχει κάτι τελεσίδικο ή μια απόφαση δικαστηρίου τότε δεν γίνεται να τοποθετούμαστε. Ή άμα μιλάμε πρέπει να το κάνουμε υποθετικά».

Για το αν είναι παράνομη η φοροαποφυγή: «Η φοροαποφυγή είναι άλλοτε παράνομη και άλλοτε νόμιμη. Υπάρχει, όμως, και ταύτιση σε ορισμένες περιπτώσεις με τη φοροδιαφυγή. Το ξέπλυμα μαύρου χρήματος ας πούμε. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να εντοπιστεί το γεγονός. Τι σημαίνει αυτό; Η ενέργεια που επιδιώκει κάποιος στο χρήμα που βγάζει παράνομα, να του δώσει μια νομιμότητα. Πάει μετά και βάζει τα λεφτά στην τράπεζα και μετά σου λέει εμένα τα λεφτά μου είναι νόμιμα».

Εάν υπάρχουν περιπτώσεις φοροαποφυγής στον αθλητισμό: «Φυσικά. Υπήρχαν υπερτιμολογήσεις αγαθών, αγόραζαν παραδείγματος χάρη ένα μηχάνημα από το εξωτερικό που έκανε 50 χιλιάδες ευρώ και έπαιρναν τιμολόγιο με 100 χιλιάδες ευρώ. Το ίδιο γινόταν και με ποδοσφαιριστές αλλά σε τρίτες χώρες που δεν μπορούσαν εύκολα να τους ελέγξουν. Έπαιρναν από μια τρίτη χώρα έναν έγχρωμο ποδοσφαιριστή ας πούμε, από την οποία χώρα δεν υπήρχαν συστήματα ελέγχου. Και έκοβαν τιμολόγιο με παραπάνω λεφτά. Για παράδειγμα με 100 χιλ. ευρώ και έδιναν στον παίκτη 50 χιλ. Τα υπόλοιπα 50 χιλ. ευρώ α έβγαζαν έξω».