Ο συναγωνισμός κρατά τις καλές ομάδες σε εγρήγορση!

Είχαν περάσει 15 χρόνια χωρίς νίκη της Ατλέτικο στο ντέρμπι της Μαδρίτης και τώρα φτάσαμε έξι ματς μόνο μέσα στη φετινή σεζόν που η Ρεάλ δεν μπορεί να λυγίσει την ομάδα του Σιμεόνε! Ομως αν μας μένει κάτι από το εκπληκτικό 4-0 του Σαββάτου δεν είναι η πολύ ανώτερη εικόνα που έβγαλαν οι «ροχιμπλάνκος», αλλά η σχεδόν ηττοπαθής των πρωταθλητών Ευρώπης ύστερα από το δεύτερο γκολ! Σαν να είχαν πετάξει «λευκή πετσέτα» συμβιβαζόμενοι με το μοιραίο!

Όμως μην ανοιγόμαστε σε βιαστικά συμπεράσματα. Οπως η Ρεάλ δεν είχε εξασφαλίσει τίποτα ακόμη με το φοβερό νικηφόρο σερί της το φθινόπωρο μέχρι λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έτσι και τώρα δεν έχει χάσει τίποτα σημαντικό με το ότι κάνει κοιλιά! Αυτά συμβαίνουν, αλλά πρέπει να αντιληφθούν όλοι πως τον Μάιο δίνονται οι τίτλοι και στην περίπτωση της φετινής σεζόν ακόμη και τον Ιούνιο! Γιατί μην ξεχνάμε πως τότε, στις 6 Ιουνίου,  θα  γίνει στο Βερολίνο ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ!

Συνεπώς μη βιαζόμαστε να απορρίψουμε τη Ρεάλ επειδή τώρα δεν είναι στα καλά της, όπως πριν δύο μήνες κάναμε λόγο για κρίση στην Μπαρτσελόνα και τώρα είναι μόνο ένα πόντο πίσω από την κορυφή και συνεχίζει στο Κύπελλο Ισπανίας, ενώ οι άλλοι δύο μεγάλοι έχουν αποκλειστεί! Τα βιαστικά συμπεράσματα σε αυτό το επίπεδο έχουν μία ξεκάθαρη τάση να εκθέτουν όποιους δεν υπολογίζουν τις ιδιαιτερότητες του ποδοσφαίρου!

Βέβαια η διαχρονική αρχή πως είσαι τόσο καλός όσο το τελευταίο αποτέλεσμά σου είναι κάτι που δεν μπορεί να ξεχνάει κανείς σε αυτό τον αδυσώπητο κόσμο των τεράστιων προσδοκιών! Ο Αντσελότι πιέζεται τώρα, ενώ πριν λίγους μήνες είχε πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ ο Λουίς Ενρίκε που τον Νοέμβριο έβλεπε την καρέκλα  του να τρίζει, τώρα μοιάζει ακλόνητος. Αλλά όλα αυτά αλλάζουν τόσο γρήγορα που ας μην παρασυρόμαστε από μερικές καλές ή κακές εμφανίσεις!

Λένε πολλοί πως επειδή το  ισπανικό πρωτάθλημα είναι αυτό που θα έχει μάχη μέχρι το τέλος από τα τέσσερα μεγάλα, θα είναι κακό για Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης στο Τσάμπιονς Λιγκ. Διαφωνώ κάθετα, γιατί η ιστορία έχει δείξει πως όποιος ατονεί στο πρωτάθλημά του δεν είναι εύκολο να πατήσει ένα κουμπί και να δείξει αντανακλαστικά στην Ευρώπη! Μπορεί η Μπάγερν να είναι από τώρα πρωταθλήτρια στη Μπουντεσλίγκα, η Γιουβέντους να έχει σίγουρα εξασφαλίσει πως θα κρατήσει ραμμένο το σκουντέτο και τη νέα σεζόν στη φανέλα και η Τσέλσι να έφυγε επτά πόντους μπροστά βάζοντας υποθήκη για το πρωτάθλημα στην Αγγλία, αλλά ο συναγωνισμός κρατά τις καλές ομάδες σε εγρήγορση! Και αυτό κρατήστε το στο μυαλό σας μέχρι τον Ιούνιο!

Ξόρκισαν τους δαίμονες τους!

Περίμεναν 23 ολόκληρα χρόνια στην Ακτή του Ελεφαντοστού για να βιώσουν τη χαρά της κατάκτησης του Κυπέλλου  Εθνών της Αφρικής και τελικά το πέτυχαν με δραματικό τρόπο. Χάνοντας με 2-0 στη διαδικασία των πέναλτι από την Γκάνα στον τελικό, αφού τα δικά τους σουτ είχαν χαθεί και των Γκανέζων ήταν εύστοχα, οι Ιβοριανοί βρήκαν τη δύναμη να φέρουν την απόλυτη ανατροπή. Επικράτησαν  με 9-8 όταν έφτασε η διαδικασία στο πιο κρίσιμο σημείο, να χτυπήσουν την τελευταία σειρά πέναλτι οι δύο τερματοφύλακες! Η Ακτή που είχε ηττηθεί τόσο το 2006 όσο και πριν από τρία χρόνια από την Ζάμπια, σε αυτή την ψυχοφθόρα διαδικασία τώρα μπόρεσε να ξορκίσει όλους τους δαίμονές της και πήρε για τη χώρα της το τρόπαιο, που θα είναι και ένα αντίο για τους πιο πολλούς της χρυσής φουρνιάς!

Στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση χωρίς τον Ντρογκμπά, κατορθώνει να το πετύχει και αυτό είναι σημάδι για το μέλλον! Από την άλλη, οι ηττημένοι Γκανέζοι επίσης περιμένουν δεκαετίες για τον τίτλο, αλλά έχουν πολύ μέλλον. Ο μέσος ηλικιακός όρος είναι χαμηλός και έχουν σπουδαία ταλέντα, με αποτέλεσμα να νιώθεις πως αυτοί και όχι οι Ιβοριανοί θα έχουν καλύτερα επόμενα χρόνια μέχρι το Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018!