Ολυμπιακός: Όταν αυτός είναι έτσι, όλα γίνονται πιο εύκολα

• Τι μου άρεσε περισσότερο χθες στον Ολυμπιακό, πέραν βεβαίως της «κάνω τη διαφορά» εμφάνισης του Ντάνι Ποντένσε; Σίγουρα ο Τζολάκης.

• Είχε καιρό να μας δώσει μία άριστη απόδοση και μας την έδωσε και δη σε ένα παιχνίδι που εύκολα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε παγίδα για την ομάδα του Μεντιλίμπαρ. Αλλά όταν έχεις έναν άριστο τερματοφύλακα όλα γίνονται πιο εύκολα.

• Οι περισσότεροι στέκονται στις δύο-τρεις σημαντικές επεμβάσεις του Τζολάκη, στο α' ημίχρονο στο σουτ του Σίστο και στο β' ημίχρονο, στο σουτ του Μόντσου και κυρίως στο κοντινό πλασέ του Αλφαρέλα, ωστόσο για εμένα την πιο σημαντική επέμβαση την έκανε μόλις στο 4ο λεπτό και ας μην ήταν απόκρουση! Αναφέρομαι στην μπούκα από δεξιά του Γένσεν και το γύρισμα-φαρμάκι που έκανε προς τη μικρή περιοχή. Ο γκολκίπερ του Ολυμπιακού έπεσε χαμηλά και γράπωσε εντυπωσιακά την μπάλα, σε μία στιγμή στην οποία αν περνούσε η μπάλα θα έμπαιναν με αυτή στη δίκτυα ο Γαλανόπουλος ή ο Μορόν, που καιροφυλακτούσαν και είχαν πάρει τις σωστές θέσεις.

• Αυτό σημαίνει να είσαι μεγάλος γκολκίπερ-να κάνεις την κατάλληλη κίνηση, ώστε να μη δημιουργηθεί η καθαρή ευκαιρία για γκολ στον αντίπαλο και να μην χρειαστεί να κάνεις απόκρουση που θα γίνεις ήρωας, και που το πιο πιθανό είναι να μην την κάνεις κιόλας. Ο Τζολάκης το έχει αυτό, όπως και έχει αυτό το οποίο επίσης είδαμε χθες, δηλαδή σε δύο σέντρες στο χώρο δράσης του να μαζεύει την μπάλα η, έστω να την διώχνει μακριά με γροθιές.

• Όπως μου άρεσε πολύ ότι ξεκίνησε τουλάχιστον δύο-τρεις επιθέσεις δίνοντας σωστά και γρήγορα την μπάλα στους συμπαίκτες του. Θυμάμαι σίγουρα μία στον Ποντένσε με τα χέρια και δύο στον Μπρούνο και στον Κοστίνια με τα πόδια, στη φάση στην οποία ο Πορτογάλος σπρίνταρε και έβγαλε την καλύτερη σέντρα από πλευράς Ολυμπιακού στο παιχνίδι. Ήταν στο α' ημίχρονο, η μπάλα πήγαινε συστημένη στον Ελ Κααμπί για να κάνει την κλασική του προβολή και να σκοράρει, όμως ο στόπερ Άλφαρο έκανε από την πλευρά του την καλύτερη επέμβαση του αγώνα, παίρνοντας την μπουκιά από το στόμα του Μαροκινού, με ένα φοβερό εναέριο διώξιμο.

• Κριτική στον Τζολάκη σε αυτή την αναμέτρηση μπορεί να γίνει μόνο για τη φάση του πέναλτι, όχι επειδή το έφαγε το γκολ στην εκτέλεση αλά Πανένκα του Μορόν, αλλά γιατί πλέον τον έχουν καταλάβει όλοι ότι πέφτει στην αριστερή του γωνία και σουτάρουν στο κέντρο της εστίας σκοράροντας με μεγάλη ευκολία. Το έκανε και ο Κωνσταντέλιας στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός και ο Γιαμάλ στο Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός και ο Μορόν στο Ολυμπιακός-Άρης. Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα, τρία πέναλτι να τα τρως τα γκολ όλα στο κέντρο της εστίας, δεν έχει νόημα.



• Κατά τα άλλα, πολύ κακές οι εκτελέσεις και των εφτά στατικών φάσεων που κέρδισε ο Ολυμπιακός. Για να είναι καλό ένα κτύπημα κόρνερ η, φάουλ, δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνει απαραίτητα γκολ, αλλά εδώ μιλάμε για απογοητευτικές εκτελέσεις. Τόσο στα δύο φάουλ (που ήταν σέντρα-σουτ) από τα πλάγια αριστερά και δεξιά των Ποντένσε, Μουζακίτη, όσο και στα πέντε κόρνερ του Τσικίνιο (κατά βάση) και του Ρόντινεϊ. Στα εφτά και να μην είναι καλό ούτε ένα, «δεν λέει».

• Όπως μου έκανε εντύπωση και ότι οι παίκτες του Άρη, όλοι (!), έπαιζαν πολύ με τραβήγματα της φανέλας των παικτών του Ολυμπιακού. Πρέπει να τις ξεχείλωσαν όλες (!), με την πλάκα να είναι ότι ο Γερμανός διαιτητής δεν σφύριζε ποτέ φάουλ εις βάρος παίκτη του Άρη σε αυτά τα τραβήγματα, αλλά σφύριζε πάντα τα φάουλ που έκαναν στη συνέχεια της φάσης οι παίκτες του Ολυμπιακού, που ανθρώπινα δεν ήταν εύκολο να μην αντιδράσουν. Έτσι παίχτηκε ένα ολόκληρο παιχνίδι, τραβήγματα φανέλας από Άρη και ποτέ φάουλ!

• Και μετά θέλαμε να δώσει και πέναλτι στον Ταρέμι επειδή του τράβαγαν τη φανέλα σε όλη τη διάρκεια μίας φάσης.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube