•Διάβασα πριν για το θάνατο του Θόδωρου Πάλλα, του παλιού άσου του Άρη. Τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του Άρη και να είναι καλά οι δικοί του, να τον θυμούνται. Κι εμείς το ίδιο.

•Βλέπετε, μου ήρθαν παιδικές αναμνήσεις. Το πρώτο πρωτάθλημα του Ολυμπιακού που το έζησα ως έφηβος τότε, ήταν του 1980. Με το 2-0 επί του Άρη στο μπαράζ του Βόλου! Με τον Χρήστο Αρβανίτη να κάνει την απόκρουση της καριέρας του, στο 0-0, σε ένα φάουλ του Πάλλα!

•Δείτε το εδώ



Mε τη βοήθεια και του δοκαριού, ο Αρβανίτης νομίζω ότι με εκείνη την απόκρουση είχε δώσει σε ένα μεγάλο βαθμό το πρώτο από τα τέσσερα σερί πρωταθλήματα του Ολυμπιακού επί Νταϊφά. Ο Πάλλας πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό εκείνο το καλοκαίρι, παίζοντας επί μία διετία, προς το τέλος πια της καριέρας του.

Τέλος πάντων, στα τωρινά: το δίδυμο Λιατσικούρα-Πνευμονίδη εξακολουθεί να εντυπωσιάζει και να είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Με τα δύο παιδιά να πάνε τόσο καλά, που ο Μεντιλίμπαρ τους έκανε αλλαγή χθες στο 63΄, ίσως γιατί θέλει να τους έχει άμα χρειαστεί να βοηθήσουν και σήμερα, στο πιο δύσκολο φιλικό, με την Ουνιόν του Βερολίνου.

•Η δε αλήθεια είναι ότι από σήμερα ο Ολυμπιακός μπαίνει στο φινάλε της προετοιμασίας του, υπό την έννοια ότι έχει να δώσει τα τρία πιο γερά φιλικά του. Τώρα στη Γερμανία με την Ουνιόν και την άλλη εβδομάδα στην Ιταλία με την φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ Ίντερ και τη πρωταθλήτρια Νάπολι! Τρεις αγώνες που θα μας δείξουν πολλά. Περισσότερα απ΄ όσα ήδη ξέρουμε από τον Ολυμπιακό που είδαμε κόντρα σε ολλανδικές ομάδες, καλύτερες (ΑΖ, Χέρενβεν) η, λιγότερο καλές (ΝΑΚ, Ντεν Χάαγκ), αλλά και απέναντι στη Νόριτς της Τσάμπιονσιπ και την Αλ Τααβόν της Σαουδικής Αραβίας.

•Η δε Ουνιόν μπορεί να μην πήγε καλά πέρυσι, αλλά πρόκειται για μία ομάδα σταθερά στην Μπουντεσλίγκα εδώ και εφτά χρόνια και μία πολύ καλή προηγούμενη (από πέρυσι) τριετία στην οποία έπαιξε διαδοχικά στο Κόνφερενς Λιγκ, στο Γιουρόπα Λιγκ και στο Τσάμπιονς Λιγκ! Κάνει δε την πρόβα της ενόψει της νέας σεζόν και το γήπεδο της αναμένεται να είναι κατάμεστο.



Λογικά ο Μεντιλίμπαρ θα βάλει τους Πασχαλάκη (Τζολάκη), Κοστίνια, Καλογερόπουλο, Ρέτσο, Μπρούνο, Γκαρθία, Μουζακίτη, Τσικίνιο, Ζέλσον, Ελ Κααμπί, Καμπελά, ενώ ενδιαφέρον θα έχει αν και πόσο παίξει ο Έσε, μετά την θλάση από την οποία ταλαιπωρήθηκε και του στέρησε τη συμμετοχή σε όλα τα μέχρι στιγμής φιλικά.

•Το καλό από το χθεσινό φιλικό κόντρα σε μία ομάδα που τερμάτισε στην 8η θέση του πρωταθλήματος της Σαουδικής Αραβίας (πάνω από την Αλ Καλέτζ του Φορτούνη) κι έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ 2 της Ασίας, είναι ότι ο Ολυμπιακός κυριάρχησε πλήρως, καταγράφοντας σωρηδόν τελικές και τουλάχιστον έξι καθαρές ευκαιρίες για γκολ, έστω σκοράροντας μόνο δύο φορές, πιθανότητα επειδή δεν έπαιξαν καθόλου οι δύο σέντερ φορ του, ο Ελ Κααμπί κι ο Γιάρεμτσουκ.

•Πολύ σημαντικό ότι η ομάδα του Μεντιλίμπαρ σκόραρε σε τρίτο φιλικό πολύ γρήγορα, μόλις στο 10ο λεπτό, κάτι που αποτελεί βασικό στοιχείο χάρη στο οποίο καθάρισε και τα τρία αυτά ματς εναντίον αντιπάλων που κατά βάση αμύνονταν. Έτσι, είχε προηγηθεί 2-0 στο 10’ επί της ΝΑΚ και 1-0 στο 12’ επί της Ντεν Χάαγκ. Όπως έχω ήδη σχολιάσει, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από τα γρήγορα γκολ για να καθαρίζεις τέτοιου είδους παιχνίδια.

•Το κακό είναι ότι και πάλι ο Ολυμπιακός ήταν σε αδυναμία να κρατήσει πίσω το μηδέν με συνέπεια να φτάσει σε μία οριακή νίκη, το 2-1, όπως και το 3-2 επί της ΝΑΚ και επί της Μπρέντα. Απλά, τότε το 3-0 είχε γίνει 3-2, ενώ αυτή τη φορά το 2-0 έγινε 2-1. Με τους Άραβες συνολικά να έχουν ελάχιστες, αλλά καθαρές ευκαιρίες για γκολ: το γκολ, την επέμβαση επί της γραμμής του Πνευμονίδη και την δύσκολη απόκρουση του Μπότη μόλις στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα (!) του αγώνα, σε μία φάση-δυσφήμηση για την αμυντική λειτουργία ολόκληρης της ομάδας.



•Αρχικά με τον Πιρόλα να πηγαίνει δεύτερος στην μπάλα, μετά τον Ρόντινεϊ να σπεύδει καθυστερημένα πάνω στον παίκτη του και εν τέλει τον Στρεφέτσα να έχει ακόμη πιο αργή επιστροφή από τον συμπατριώτη του, με αποτέλεσμα ο αντίπαλος να σουτάρει με όλη του την άνεση κι ευτυχώς τον Μπότη να αντιδράει θετικά, έχοντας καλή θέση-όπως είχε καλή θέση και σε μία άλλη στιγμή που χρειάστηκε να βγει και να μαζέψει την μπάλα στην γραμμή της περιοχής του. Αντίθετα, δεν είχε καθόλου καλή θέση στην φάση με την σωτήρια απόκρουση του Πνευμονίδη, αφού δεν έπρεπε να βγει από την εστία του. Έδειξε ότι θέλει ακόμη χρόνο για να αποκτήσει την σωστή αίσθηση του χώρου.

Για τον Στρεφέτσα, και την πολύ καλή παρουσία του, να σας θυμίσω ότι μόλις πριν λίγες ημέρες σχολίαζα ότι στο ανεπίσημο ντεμπούτο του απλά ήταν υπερβολικά αγχωμένος, υπενθυμίζοντας ότι το ίδιο είχε συμβεί και με τον Καμπελά στο πρώτο παιχνίδι του, ενώ από το δεύτερο κιόλας άλλαξε εικόνα. Ο σχετικός τίτλος ήταν, «κι ο Καμπελά στο πρώτο παιχνίδι του, δεν…».

• Κι αφού μιλάμε για τον νέο Βραζιλιάνο του Ολυμπιακού, ο πιο παλιός, ο Ρόντινεϊ, ήταν χθες ίσως ο πρώτος παίκτης του γηπέδου. Κανονικός, σπουδαίος Ρόντινεϊ. Και μεγάλη μάχη να προμηνύεται με τον Κοστίνια για μία θέση στην ενδεκάδα. Για να επιβεβαιωθεί αυτό που πάντα λέω, ότι ο ανταγωνισμός κάνει καλύτερους και τους πιο βασικούς.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube