Όχι ανάθεμα, αλλά σχέδιο

Ξεκίνησε στο παιχνίδι με τη Ρουμανία, επί Κλαούντιο Ρανιέρι, συνεχίστηκε όπως... συνεχίστηκε και χθες το βράδυ στον Βόρειο Ατλαντικό γράφτηκε η πλέον μελανή σελίδα. Ο,τι χτίστηκε σε μια δεκαετία κατέρρευσε στους μήνες που ακολούθησαν το Μουντιάλ της Βραζιλίας. Χρήζει ερεύνης εάν ποτέ στην ιστορία τους τα νησιά Φερόε κατάφεραν να νικήσουν κάποιον αντίπαλο μέσα - έξω.

Ωστόσο, δεν είναι πολύ σοφό να πάρει ο καθένας μας από μία πέτρα αναθέματος και να την εκσφενδονίσει προς την πλευρά της Εθνικής, κατά δικαίων κι αδίκων. Μόλις παγώσει ο θυμός για την εικόνα στον Τόρσχαβν, καλό θα είναι με ηρεμία και καθαρό μυαλό να βάλουμε κάτω τον σχεδιασμό για το Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία. Ν' αποφασίσουμε με ποιον προπονητή θα βγούμε για την εκκίνηση το 2016 και ποιον κορμό.

Μαγιά παικτών υπάρχει, δεν μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα ταλέντου, τουλάχιστον όχι τέτοιο που να δικαιολογεί διπλές ήττες από θεωρούμενες «παιδικές χαρές» της Ευρώπης. Να καταστρωθεί, λοιπόν, ένα σχέδιο, να τεθούν οι βάσεις, ώστε η «γαλανόλευκη» να ξαναβρεί την ταυτότητά της, το «μέταλλό» της, την αυτοπεποίθησή της και την ικανότητά της να στέκεται με σοβαρότητα απέναντι στους αντιπάλους της, μικρούς, μικρομεσαίους και μεγάλους.

Σε λεπτομέρειες για τη χθεσινή εμφάνισή δεν αξίζει τον κόπο να μπούμε. Επειδή οι διεθνείς έκαναν... θέμα την αναμέτρηση με τα Νησιά Φερόε, δεν σημαίνει ότι ο αντίπαλος απέκτησε την υπόσταση για να «ψειρίζουμε» τι έκανε αυτός καλά και τι εμείς λάθος. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι η απόδοση της Ελλάδας στη χθεσινοβραδινή συνάντηση βαθμολογείται με κάτω από τη βάση.