Παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς: Άντε τι περιμένεις;

Γράφει η Τασία Μπαλικούρα

Καλλιθέα 21 Ιανουαρίου 2016, ώρα 07.55. Αγουροξυπνημένη από το ενοχλητικό μου ξυπνητήρι κι ενώ χουζουρεύω λίγο στο ζεστό μου κρεβατάκι ανοίγω την τηλεόραση αμέσως μήπως και δεν προλάβω να ενημερωθώ για όλα τα κακά που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά… Έχουμε βλέπετε πλέον πάθει ανοσία που αν δεν ακούσουμε κάτι άσχημο ‘ανησυχούμε’. Και όμως η πρώτη είδηση της μέρας για μένα ήταν ότι σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς. Και ξέρετε τι έκανα; Αγκάλιασα εμένα τόσο δυνατά που κόντεψα να πάθω ασφυξία, μου είπα καλημέρα και χαμογέλασα με αισιοδοξία για να υποδεχτώ τη νέα μέρα ανοίγοντας το σκοτεινό υπνοδωμάτιο. Δεν είναι τυχαίο που σήμερα είναι ηλιόλουστη μέρα!

Σαν σήμερα λοιπόν έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς εμπνευστής της οποίας φέρεται ο φοιτητής τότε Kevin Zaborney, ο οποίος κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν το 1986 και ενώ παρατήρησε ότι δεν υπήρχε κάποιος άλλος επίσημος εορτασμός, αποφάσισε να δώσει έναν επιπλέον λόγο να στραφούμε στους διπλανούς μας και να τους δώσουμε μία μεγάλη, ευεργετική αγκαλιά, παρόλο που δεν έχει θεσμοθετηθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ή από κάποιον άλλον επίσημο φορέα. Σύμφωνα με πολλές επιστημονικές έρευνες μία αγκαλιά επιφέρει πολλές ευεργετικές ιδιότητες τόσο σε σωματικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο διώχνοντας μακριά το στρες, την μοναξιά, το φόβο, βοηθώντας την καρδιά (ποικιλοτρόπως) αλλά και ενισχύοντας το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Και τι κοστίζει τελικά μια ζεστή και αληθινή αγκαλιά; Τίποτα ακριβό… Βάλτε μόνο αγάπη και αγκαλιάστε το παιδί σας, την γυναίκα σας, τον σύντροφό σας, τους γονείς σας, τον κολλητό σας, τον διπλανό σας, τον ηλικιωμένο, τον κατατρεγμένο μετανάστη, το κατοικίδιο σας, τα μελαγχολικά λουλούδια στο μπαλκόνι και τόσα άλλα απλά και καθημερινά πράγματα και προσπαθήστε να συναισθανθείτε την ίδια σας τη ζωή. Αυτή που δυστυχώς έχουμε παραμελήσει λόγω των καθημερινών δύσκολων συγκυριών που όλοι ζούμε.

Κάθε στιγμή είναι μοναδική και ξεχωριστή αρκεί να το θυμόμαστε που και που. Θα μου πείτε τι λέει αυτή που ζει; Απαντώ λοιπόν: Στο μικρόκοσμό μου όπου όλα τα βλέπω βουνό καθημερινά και απογοητεύομαι με τη ζωή, αλλά που δεν σηκώνω το κεφάλι μου να δω ότι γύρω μου ίσως συμβαίνουν πραγματικά πολύ πιο σοβαρά πράγματα…

Ας γιατρέψουμε την ψυχή και το σώμα μας και ας απλώσουμε όλοι τα χέρια να βοηθήσουμε όπως εμείς μπορούμε ότι γύρω μας χρειάζεται. Πρώτα απ’ όλα όμως στον ίδιο μας τον εαυτό. Ας τον αγκαλιάσουμε γιατί ίσως να το έχει ανάγκη και εμείς να μην το έχουμε προσέξει τελευταία… Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε, ίσως να αξίζει τον κόπο. Ας μην κοροϊδευόμαστε! Όλοι έχουμε ανάγκη μια αγκαλιά κάθε στιγμή κάθε λεπτό. Στις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας τρέχουμε να αγκαλιάσουμε τον άνθρωπό μας, τον ίδιο που θέλουμε αποκούμπι και να μας κάνει μια ζεστή αγκαλιά και στις χειρότερες στιγμές μας. Και όχι δεν είναι όλες οι αγκαλιές το ίδιο πιστέψτε με…

Με κάποιες αγκαλιές δένεσαι ανεξίτηλα σε όλη σου τη ζωή και τις αναπολείς γιατί κάθε αγκαλιά είναι μία και μοναδική. Θυμηθείτε μόνο την πρώτη και ίσως πιο σημαντική αγκαλιά αυτής της μανούλας που μας κράτησε μόλις γεννηθήκαμε και μετά ξέρετε τι πρέπει να κάνετε. Πνιγείτε στις αγκαλιές και σήμερα και αύριο και κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σας. Προτείνω απόψε να κοιμηθούμε αγκαλιά έτσι για να μπερδευτούν τα όνειρά μας. Εγώ προσωπικά λέω να το επιχειρήσω!

Άντε, τι περιμένετε;

ΥΓ1. Ένα μεγάλο ευχαριστώ που μοιράστηκα μαζί σας τις σκέψεις μου τούτη την παγκόσμια ημέρα αγκαλιάς.
ΥΓ.2 Δυναμώστε τον ήχο και απολαύστε ένα υπέροχο τραγούδι που μας το αφιερώνω μέρα που είναι.