Στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν έρχεται τυχαία. Μπορεί να νικήσει μια ομάδα ένα, δύο, άντε και τρία παιχνίδια χωρίς να είναι καλύτερη, αλλά στην πάροδο του χρόνου θα πάρει αυτό που πραγματικά αξίζει. Το ίδιο ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση. Το βασικό ζητούμενο όμως είναι ο οργανισμός να πιστεύει -στα αλήθεια- το πρότζεκτ και τους ανθρώπους που το «τρέχουν». Να μην επηρεάζεται από ένα κακό φεγγάρι και από την γκρίνια του κόσμου. Αυτή θα υπάρχει πάντα γιατί πολύ απλά καμία ομάδα δεν γίνεται να νικάει συνέχεια και οι οπαδοί δυστυχώς δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό.
Ο παραπάνω πρόλογος έρχεται να κολλήσει σε αυτό που συμβαίνει στον ΠΑΟΚ το τελευταίο διάστημα. Από ένα κάκιστο διάστημα με πέντε σερί ματς χωρίς νίκη, εκ των οποίων η βαριά ήττα με 4-1 από τον Λεβαδειακό και το 1-3 με τον Αστέρα που έγινε 3-3, σε μια δαιμονιώδη φόρμα με επτά συνεχόμενες νίκες κόντρα σε ομάδες όπως ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, η Λιλ και η Γιουνγκ Μπόις. Ενδεικτικό, δε, ότι έχει δεχτεί σε αυτούς τους επτά αγώνες 5 γκολ και έχει σκοράρει 24!
Ο Ιβάν Σαββίδης και συνολικά η διοίκηση του ΠΑΟΚ αντιλαμβάνεται ότι ο Ρουμάνος προπονητής είναι ο καλύτερος που θα μπορούσε να έχει η συγκεκριμένη ομάδα στον πάγκο της, την περίοδο που υπάρχει γκρίνια, άσχημα αποτελέσματα και αμφισβήτηση. Στην Ελλάδα αυτό είναι δυσεύρετο. Συνήθως ο προπονητής πληρώνει το μάρμαρο και σε αρκετές περιπτώσεις, η αλήθεια είναι, δεν το αξίζει.
Ο Λουτσέσκου το νιώθει αυτό και πλέον έχει γίνει «ένα» με την ομάδα και η ομάδα μαζί του. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό για τα ελληνικά δεδομένα και όλο αυτό φέρνει το 7/7 αλλά πολύ περισσότερο ο τρόπος που παίζει ποδόσφαιρο ο ΠΑΟΚ. Πλέον παίκτες που είναι χρόνια στην ομάδα έχουν «ποτιστεί» από τα «θέλω» του προπονητή και λειτουργούν αυτοματοποιημένα στον αγωνιστικό χώρο. Ξέρει ο ένας που βρίσκεται ο άλλος (οι Κωνσταντέλιας-Ζίβκοβιτς έχουν συνυπάρξει στο γήπεδο 126 φορές) και το συνδυαστικό παιχνίδι στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου είναι απολαυστικό.
Η συνθήκη αυτή φέρνει κι άλλα πράγματα: τον Κωνσταντέλια να μην «βλέπει» κανέναν σε Ελλάδα και Ευρώπη, τους Ντεσπόντοφ-Ζίβκοβιτς να εναλλάσσονται αρμονικά σε επίπεδο ενδεκάδας και το πιο σημαντικό πως οι νέοι παίκτες αντιλαμβάνονται στο 100% τα όσα ζητάει ο προπονητής.
Ο Κένι γίνεται καλύτερος από παιχνίδι σε παιχνίδι, ο Γιακουμάκης φαίνεται να είναι ο φορ που έψαχνε ο Λουτσέσκου τόσα χρόνια για να υποστηρίζει την τριάδα πίσω του, ενώ για τα… καλά στο ροτέισον έχουν προστεθεί τόσο ο Μπιάνκο που έχει σκοράρει σε δύο σερί ματς, όσο και ο Βολιάκο. Με αυτή την εικόνα αρκετός κόσμος έχει ξεχάσει ότι τον Ιανουάριο θα ενσωματωθεί και ο Χρήστος Ζαφείρης, που αποτέλεσε την ακριβότερη μεταγραφή ever από μια ελληνική ομάδα.
Προφανώς δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά αν θα πάρει ή όχι το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ τη χρονιά που συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής. Από την άλλη όμως αν ένας μπορεί να οδηγήσει τη συγκεκριμένη ομάδα στην κορυφή, αυτός είναι μόνο ο Λουτσέσκου…
_184204.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
