Ήταν σαν σήμερα το 1959, η μέρα που ο Μπιλ Σάνκλι αναλάμβανε τη Λίβερπουλ. Μια ήττα εντός έδρας με 4-0 από την Κάρντιφ, θα ήταν η αρχή για μια ομάδα που ήταν στη σημερινή Championship, αλλά 15 χρόνια μετά όταν θα αποχωρούσε, θα άφηνε πίσω μια υπερδύναμη! Αλλά και μια ρήση «το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, αλλά κάτι πολύ πιο σοβαρό» που έχει χρησιμοποιηθεί χιλιάδες φορές και φυσικά αποτελεί διαχρονικά το μόνο… οφσάιντ που άφησε πίσω του.

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Ο Μπιλ Σάνκλι δεν ήταν απλώς αυτός που «έκανε τους ανθρώπους ευτυχισμένους», όπως γράφει έξω από το «Άνφιλντ», ούτε απλά ήταν σημαντικός επειδή μετέτρεψε μια μέτρια ομάδα σε απόλυτη πρωταγωνίστρια. Ήταν ένας εξωστρεφής άνθρωπος, αληθινός σταρ σε μία εποχή που μόνο οι ποδοσφαιριστές διεκδικούσαν τέτοιο ρόλο. Είχε μεσαία επιστημονική μόρφωση, αλλά είχε το διδακτορικό στο... πανεπιστήμιο της ζωής! Ρητορικός, οραματιστής και επικοινωνιακός μπορούσε να γίνει ακόμη και πρωθυπουργός, όπως έγραψε κάποτε στους TIMES ο αείμνηστος Χιου Μακιλβάνι.

Οι δεκάδες ατάκες του έμειναν χαρακτηριστικές, αλλά επαναλαμβάνω, αυτή για την ζωή και τον θάνατο ήταν… οφσάιντ! Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!