Τέσσερις άδειες: H απάτη της βιωσιμότητας

Αυταπόδεικτα προσχηματικό είναι το επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι δημοπρατεί μόνον τέσσερις τηλεοπτικές άδειες διότι μόνον τόσους σταθμούς μπορεί να υποστηρίξει η διαφημιστική αγορά.

Ο πρωθυπουργός και ο αρμόδιος υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς με δηλώσεις τους δικαιολογούν εδώ και καιρό τον περιορισμό των αδειών σε τέσσερις, επικαλούμενοι το μέγεθος της διαφημιστικής αγοράς που εκτιμάται σε 200 εκατ. ευρώ και το κόστος λειτουργίας κάθε σταθμού που εκτιμάται σε περίπου 50 εκατ. ευρώ, κάνοντας τη διαίρεση.

Ωστόσο, ο συλλογισμός τους ανατρέπεται από τους ίδιους, καθώς με τις τελευταίες αντιφατικές τους δηλώσεις δεν υπάρχει πλέον καμία εικόνα για το περιβάλλον στο οποίο θα κληθούν να επενδύσουν οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό και αυτό γιατί ο κ. Παππάς ανακοίνωσε την περασμένη βδομάδα ότι θα δοθούν και θεματικές και περιφερειακές άδειες.

Εξ άλλου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στο ΣΚΑΪ αλλά και άλλα στελέχη, όπως ο Πάνος Σκουρλέτης, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να δοθεί και 5η άδεια γενικού περιεχομένου, γεγονός που θα περιορίσει τα ήδη πενιχρά έσοδα από την διαφημιστική αγορά και θα τα διανείμει σε περισσότερα κανάλια.

Το επιχείρημα 200:50=4 καταρρίπτεται επίσης και από την απλή παρατήρηση, πως είναι εντελώς απίθανο να μοιρασθούν τέσσερις σταθμοί τη διαφημιστική πίτα σε ίσα κομμάτια. Δηλαδή, αν -όπως είναι βέβαιο- κάποιος σταθμός αποσπάσει μεγαλύτερο μερίδιο από τα 50 εκατ. ευρώ, αυτομάτως η βιωσιμότητα των υπολοίπων θα υπονομευθεί.

Ακόμη, το επιχείρημα της βιωσιμότητας καταρρέει και από την ίδια την διαδικασία δημοπράτησης, καθώς όσο ανεβαίνει το τίμημα της κάθε άδειας, τόσο επιβαρύνονται οι δαπάνες των αδειούχων σταθμών, άρα το "όριο της βιωσιμότητας" ξεπερνά τα 50 εκατ. ευρώ.

Τέλος, έγκυροι νομικοί κύκλοι σημειώνουν πως η εφαρμογή του κριτηρίου της βιωσιμότητας για τον προσδιορισμό του αριθμού των υπό δημοπράτησιν αδειών, παραβιάζει την κοινοτική νομοθεσία.

Και αυτό διότι η Οδηγία 123 του 2006 (άρθρο 14) απαγορεύει ρητώς στα κράτη - μέλη "να εξαρτούν την πρόσβαση σε δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών ή την άσκησή της στο έδαφός του από... την εφαρμογή κατά περίπτωση οικονομικής δοκιμής, η οποία εξαρτά τη χορήγηση άδειας από την αποδεδειγμένη ύπαρξη οικονομικής ανάγκης ή ζήτησης στην αγορά, αξιολογεί τον πιθανό ή πραγματικό οικονομικό αντίκτυπο της δραστηριότητας ή αξιολογεί κατά πόσο η δραστηριότητα είναι κατάλληλη για τους στόχους που θέτουν τα προγράμματα οικονομικού σχεδιασμού της αρμόδιας αρχής".

Πηγή: skai.gr