Το «Άνφιλντ», τόπος των ονείρων για Μανέ

Γεννημένος στο Σεντιού, ένα μικρό χωριό της Σενεγάλης, ο σούπερ σταρ της Λίβερπουλ ήρθε αντιμέτωπος από νωρίς με το σκληρό πρόσωπο της ζωής.

Η απουσία γηπέδου στην γενέτειρά του σε συνδυασμό με τις αυστηρές αρχές της οικογένειας του δεν επέτρεπαν στον μικρό Μανέ να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά σε αυτό που ήταν πλασμένος να υπηρετήσει. Η φυγή έμοιαζε πλέον η μοναδική οδός για τον νεαρό δραπέτη του ονείρου.

Στα 15 του χρόνια θα διασχίσει 250 μίλια μακριά από το σπίτι του στην πρωτεύουσα του Ντακάρ, παίζοντας ποδόσφαιρο στον δρόμο, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να αναγνωριστεί και προωθηθεί το ακατάσβεστο πάθος του.

Και κάπως έτσι, μέσα από μια ακαδημία της Σενεγάλης ξεκινά για τον νεαρό Μανέ το ταξίδι στα αστέρια με ενδιάμεσες στάσεις τις Μετς, Ρεντ Μπουλ Σάλτσμπουργκ, Σαουθάμπτον και φυσικά τελικό προορισμό το Άνφιλντ.

«Από τη στιγμή που γεννήθηκα ήξερα ότι θα ήμουν ποδοσφαιριστής, από την ηλικία των τριών ή τεσσάρων μόνο το ποδόσφαιρο ήταν στο μυαλό μου. Αλλά κανείς στο χωριό ή την οικογένειά μου δεν έπαιζε ποδόσφαιρο. Δεν είχαμε καν γήπεδο και παίζαμε μόνο στο δρόμο. Το σχολείο δημιούργησε ένα τουρνουά ποδοσφαίρου και αυτό ήταν το μόνο πράγμα που πραγματικά με έκανε να πηγαίνω στο σχολείο».

«Δεν τους άρεσε το ποδόσφαιρο. Ειδικά η μαμά μου, ο μπαμπάς και ο θείος μου προτιμούσαν να πηγαίνω στο σχολείο για να σπουδάσω. Εγώ όμως ήμουν μόνο επικεντρωμένος στην ποδοσφαιρική μου ύπαρξη. Θυμάμαι πως έλεγαν ότι δεν ήταν εφικτό, επειδή το χωριό ήταν πολύ μακριά από το Ντακάρ».

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο england365.gr