Σαν σήμερα πριν από 45 χρόνια ήταν η πρώτη και μοναδική φορά που μια χώρα κατάφερε να σηκώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, έχοντας λίγες μέρες νωρίτερα κατακτήσει εκπρόσωπός της το Κύπελλο Πρωταθλητριών (Champions League).
Το κατάφεραν Εθνική Ομάδα Γερμανίας και Μπάγερν Μονάχου.
Περίπου 75.000 φίλαθλοι είχαν κατακλύσει το Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου για να παρακολουθήσουν το total football της Ολλανδίας και την κλάση της Γερμανίας. Το πρώτο κύπελλο για τους «οράνιε» ή το δεύτερο για τα «πάντσερ»; Δεν πρόλαβαν να περάσουν 2 λεπτά από τη σέντρα και οι Ολλανδοί άνοιξαν το σκορ και το δρόμο προς την κατάκτηση του πολυπόθητου κυπέλλου. Λίγα λεπτά όμως αργότερα, οι Γερμανοί απάντησαν με το ίδιο νόμισμα, εύστοχο χτύπημα πέναλτι και ισοφάρισαν. Την ανατροπή υπέγραψε ο Μίλερ και έδωσε τη δυνατότητα στη νασιονάλμανσαφτ να σηκώσει στο δικό της... ουρανό το ολόχρυσο τρόπαιο (εκείνη τη χρονιά το κύπελλο πήρε τη σημερινή του μορφή).
Η κατάκτηση του δεύτερου από τα συνολικά τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα μπορεί να μην είχε πραγματοποιηθεί, αν ο αρχηγός Μπεκενμπάουερ και η Ομοσπονδία δεν διευθετούσαν ένα ζήτημα που είχε προκύψει με τα πριμ. Οι διεθνείς είχαν απειλήσει με αποχή, όταν πληροφορήθηκαν ότι αυτά που είχαν τάξει Ιταλοί και Ολλανδοί στους παίκτες τους, ήταν πολλαπλάσια από αυτά που τους είχε υποσχεθεί η δικιά τους Ομοσπονδία. Όμως ένα τέτοιο περιστατικό δεν στάθηκε εμπόδιο στην πορεία τους προς τη δόξα και μάλιστα ούτε σε εκείνη του «Κάιζερ», αφού με τη συγκεκριμένη κατάκτηση έγινε ένας εκ των τριών ανθρώπων (Μάριο Ζαγκάλο, Ντιντιέ Ντεσάν) που έχουν πανηγυρίσει το τρόπαιο και ως παίκτης και ως προπονητής.
Μπορεί η Γερμανία σε εθνικό επίπεδο να μετρούσε ήδη έναν παγκόσμιο τίτλο, αλλά στην κορυφαία διασυλλογική ευρωπαϊκή διοργάνωση δεν είχε καταφέρει να πανηγυρίσει. Πρώτη ομάδα που το κατάφερε και στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν η Μπάγερν Μονάχου, αφού επικράτησε στο διπλό τελικό της Ατλέτικο Μαδρίτης. Εκείνη τη χρονιά ήταν και ο μοναδικός διπλός τελικός που πραγματοποιήθηκε στην ιστορία του θεσμού, καθώς τότε οι κανόνες ανέφεραν πως αν το παιχνίδι έληγε ισόπαλο, τότε υπήρχε και δεύτερος αγώνας.
Στις 15 Μαΐου στον πρώτο τελικό που είχε ολοκληρωθεί 1-1, οι Ισπανοί είχαν προηγηθεί στο 114ο λεπτό της παράτασης, ενώ οι Γερμανοί είχαν ισοφαρίσει στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων. Στο επαναληπτικό παιχνίδι, έπειτα από δύο μέρες, η Μπάγερν δεν δυσκολεύτηκε, όπως αποδεικνύει και το 4-0.
Οι Βαυαροί κράτησαν τον τίτλο στο Μόναχο και τα επόμενα δύο χρόνια (1975, 1976), παίρνοντας τη σκυτάλη από τον πανίσχυρο Άγιαξ που τον είχε κατακτήσει τα 3 προηγούμενα. Όσον αφορά στον Άγιαξ η αποχώρηση του Ρουμάνου προπονητή, Στέφαν Κόβατς από την Ολλανδία, λόγω εντολής της κυβέρνησης Τσαουσέσκου να επιστρέψει στη χώρα του, ήταν ένα ακόμα γεγονός που βοήθησε τη γερμανική ομάδα να του πάρει τα σκήπτρα. «Ειλικρινά πιστεύω πως αν έμενα, παρά την αποχώρηση του Κρόιφ, θα φτάναμε τα πέντε σερί κύπελλα», είχε δηλώσει ο Κόβατς.
Προπονητής του βαυαρικού συλλόγου ήταν ο Ούντο Λάτεκ, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία το 1971 έχοντας όμως παραλάβει την ομάδα από τον Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι που ουσιαστικά τη μεταμόρφωσε. Το 1963, η Μπάγερν αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία, την ανέβασε στην πρώτη και άρχισε να βάζει τα θεμέλια, ώστε να μετατραπεί στη μεγαλύτερη δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου. Μάλιστα, μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε και το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της, όταν στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων επικράτησε της Ρέιντζερς Γλασκώβης. Αξιοσημείωτο είναι, πως ήταν η παρθενική συμμετοχή της στη διοργάνωση.
Αυτό το ιστορικό επίτευγμα που κρατά σχεδόν μισό αιώνα, μάλλον θα πρέπει να περιμένει και άλλο τόσο ώστε να βρεθεί κάποια άλλη χώρα το καταρρίψει ή να το επαναλάβει. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτο.
Επιμέλεια: Φωτεινή Κρεμαστιώτη ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_195959.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
