Τώρα θα φανεί ακόμα πιο πολύ η αξία του Ζλάταν

Αλλά δυστυχώς για τον Σουηδό αυτή η αναμέτρηση με την Άντερλεχτ ήταν η τελευταία του για τη σεζόν και θα λείψει πολύ! Σε όλους μας!

Γράφει ο Χρηστος Σωτηρακόπουλος

Στα χρόνια που ασχολούμαι επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία έμαθα να εκτιμώ το σπάνιο και το μοναδικό! Δεν το κατάλαβα αμέσως και θα ήταν δύσκολο στα 18 μου χρόνια να το συνειδητοποιήσω οπότε μου πήρε κάποιο διάστημα. Μολις σταμάτησε το ποδόσφαιρο ο Κρόιφ, εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 80 ήταν μια πρώτη αίσθηση κενού!

Στην Ελλάδα ήδη είσαι προλάβει το αντίο του Δομάζου, του Κούδα του Δεληκαρη ακόμα και του Παπαϊωάννου παρότι μολις ξεκινούσα! Ωστόσο η νύχτα που είπε το αντίο ο Χατζηπαναγής με σημάδεψε ίσως γιατί αντιλαμβανόμουν πια οριστικά και αμετάκλητα πως κάποια από τα ωραιότερα απογεύματα της ζωής είχαν περάσει και δεν θα ξανά ερχόντουσαν! Ίσως να είχε να κάνει επειδή πλησίαζα τα τριάντα, τον πρώτο σταθμό της αναπόλησης και της νοσταλγίας κάθε ανθρώπου, τότε που αρχίζεις να έχεις πράγματα να κοιτάξεις προς τα πίσω αλλά ταυτόχρονα "βλέπεις" πολύ δρόμο και μπροστά σου! Στον δρόμο είπαμε αντίο σε πολλούς! Άρχισαν και τελείωσαν καριέρες από του Ντιεγκο Μαραντονα και του Ρομαριο, του Νταλγκλις και του Καντονά, των (άτυχων) Μάρκο Φαν Μπάστεν και Ροναλντο, του Γκιγκς και του Τζέραρντ, του Ζινεντίν Ζιντάν και του Πίρλο, του Τσάβι και του Μαλντίνι!

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο england365.gr