Τρεις εικόνες που λένε πολλά

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Η φάση του τραυματισμού του Φώτη Βασιλόπουλου από τον Κώστα Πασχάλη συγκλόνισε τους πάντες. Ευτυχώς ο νεαρός γκαρντ δείχνει να διαφεύγει τον κίνδυνο και θα επιστρέψει γρήγορα γερός στα παρκέ. Η απαίτηση από κάποιους να «σταυρωθεί» ο θύτης ως εν δυνάμει δολοφόνος είναι υπερβολική. Ασφαλώς η ενέργειά του να χτυπήσει τόσο βίαια έναν συνάδελφο είναι κατακριτέα από όλους και ντροπή για έναν αθλητή, ιδιαίτερα της δικής του ηλικίας και εμπειρίας. Όμως από τη στιγμή που η ίδια η οικογένεια του θύματος έδειξε τέτοιο μεγαλείο ψυχής απέναντί του, κανείς δεν θα πρέπει να απαιτεί την κεφαλή του επί πίνακι. Οι τύψεις που έχει ο Κώστας Πασχάλης είναι η μεγαλύτερη τιμωρία που θα μπορούσε να του επιβάλει κάποιος. Το πρόσωπό του μόλις αντιλήφθηκε το ασυγχώρητο λάθος του τα έλεγε όλα...

Ως πότε πια;

Το στιγμιότυπο με τον Μάκη Νικολαΐδη να παίρνει στην αγκαλιά του και να προστατεύει ένα μικρό παιδί που κλαίει με λυγμούς επειδή τραυματίστηκε στο μάτι στα επεισόδια του αγώνα του Περιστερίου με την ΑΕΚ δεν (πρέπει να) αφήνει κανέναν ασυγκίνητο και απροβλημάτιστο. Ως πότε θα είναι τα ελληνικά γήπεδα έρμαια των κάφρων; Ως πότε από τύχη και μόνο τύχη δεν θα έχουμε θύματα; Ως πότε οι λίγοι που βλέπουν τα γήπεδα ως πεδία μάχης θα κρατούν τους πολλούς μακριά από κάτι που αγαπούν; Ερωτήματα ρητορικά... Αυτοί που θα έπρεπε να απαντήσουν «ως εδώ και μη παρέκει» δυστυχώς σιωπούν ή κωφεύουν!

Τσάμπα το ξενύχτι

Μόνο χασμουρητά είχε να προσφέρει ο διαγωνισμός καρφωμάτων στο All Star Game του ΝΒΑ. Η έκφραση του κριτή Ντομινίκ Ουίλκινς μετά τις ανέμπνευστες προσπάθειες των επίδοξων διαδόχων του ήταν ενδεικτική του απογοητευτικού θεάματος. Το στοιχείο της έκπληξης στα καρφώματα έχει εκλείψει και τα τελευταία χρόνια έχει υποκατασταθεί από θεατρικά χάπενινγκ, όπως η κάπα του σούπερμαν που φορούσε το 2008 ο Ντουάιτ Χάουαρντ. Επειδή οι πρωτότυποι τρόποι να καρφώσει κάποιος την μπάλα έχουν σχεδόν «στερέψει» και οι δυνατότητες του ανθρωπίνου σώματος έχουν... εξαντληθεί, τα μεγάλα κεφάλια του πρωταθλήματος θα πρέπει να βρουν τρόπους για να αναζωογονήσουν το θεσμό, που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν το κυρίως πιάτο της γιορτής του μπάσκετ, αλλά εσχάτως έχει καταντήσει παράσταση για κλόουν. Διαφορετικά, τα χασμουρητά θα γίνουν... ροχαλητά.

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com