Χωρίς ολοκληρωμένο πλάνο

Χαίρετε κύριοι,

Σε ένα παιχνίδι που η ΑΕΚ δεν έπαιξε καλά πήρε μια σπουδαία νίκη που την κάνει να βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον της τουλάχιστον όσο εξαρτάται αυτό από το αγωνιστικό κομμάτι. Ο Λίνεν είναι συμπαθής άνθρωπος, είναι φανερό ότι έχει πάθος με τη δουλειά του και αυτό τον έχει κάνει αγαπητό στους φίλους της ΑΕΚ. Η αλήθεια όμως είναι πως παρότι βρίσκεται ενάμισι μήνα στον πάγκο της ακόμα δεν έχει καταφέρει να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο.

Γράφει ο Τσάρλυ

Στο ξεκίνημα προσπάθησε να δέσει την ομάδα του με συντηρητική διάταξη, στη συνέχεια έχασε την εμπιστοσύνη του στους σέντερ φορ που διαθέτει και από το παιχνίδι με τη Βέροια και μετά κατέληξε σε ένα σχήμα που πρακτικά βοηθά ώστε να υπάρχει πιο εύκολη δημιουργία. Ήρθαν έτσι τα πράγματα, που τους πιο ποιοτικούς της παίκτες η ΑΕΚ τους είχε στην ίδια θέση και με πάνω κάτω παρόμοια προσόντα. Ούτε ο Κατίδης, ούτε ο Γκερέιρο μπορούν να βγουν στο πλάι. Στη Βέροια έπαιξε με τον νεαρό πιο μπροστά από τον Βραζιλιάνο και δικαιώθηκε. Στην ίδια λογική πήγε και στο επόμενο παιχνίδι με τη Λειβαδιά. Παρότι φάνηκε πως η χρησιμοποίηση των δύο προικισμένων ποιοτικά ποδοσφαιριστών σε κοντινή απόσταση βοήθησε στη σωστή κυκλοφορία μπάλας, το γεγονός πως το γκολ δεν ήρθε νωρίς ανέδειξε τα προβλήματα της συγκεκριμένης λογικής.

Ο Λίνεν δεν έχει κλασικό αριστερό εξτρέμ στο ρόστερ και για να βγάλει εις πέρας το συγκεκριμένο εγχείρημα στη Βέροια έβαλε εξτρέμ τον Φουρτάδο και με τον Λεβαδειακό τον Τσίτα. Στη Βέροια η ΑΕΚ κέρδισε εύκολα, οπότε λίγοι ασχολήθηκαν με το γεγονός πως ο Φουρτάδο παίζει κωμικά τη θέση. Με τη Λειβαδιά απουσίαζε, και ο Λίνεν πήγε στην ίδια λογική χρησιμοποιώντας φορ στα αριστερά. Ο χρόνος ήταν με το μέρος του Παράσχου καθώς με μια πλευρά εντελώς ακίνδυνη ήταν εύκολο για τους μεσοαμυντικούς του Λεβαδειακού να προβλέψουν και να περιορίσουν τον τρόπο ανάπτυξης της ΑΕΚ. Άλλωστε όσο οι γραμμές του Λεβαδειακού ερχόνταν πιο κοντά η μία στην άλλη, γινόταν και φανερή η έλλειψη κλασικού σέντερ φορ. Κάποια στιγμή ο Λίνεν έριξε τον Κατσικοκέρη, ο υψηλόσωμος φορ όμως αποδείχθηκε πολύ βαρύς και ανέτοιμος. Θα περίμενε κανείς πως μέσα στην εβδομάδα που πέρασε ο Λίνεν θα ψαχνόταν για να βρει μια πιο αξιόπιστη λύση στα αριστερά.

Το πειθαρχικό παράπτωμα του Κατίδη τον ανάγκασε να χρησιμοποιήσει τον Παυλή στην κορυφή της επίθεσης αλλά ήταν φανερό πως το παιχνίδι το είχε ετοιμάσει με τη λογική των δύο προηγούμενων αγώνων. Η ΑΕΚ παίζοντας απέναντι σε έναν σοβαρό αντίπαλο που διαθέτει μια εκπληκτική τετράδα πάνω από τα δύο αμυντικά χαφ δυσκολεύτηκε πολύ να κυκλοφορήσει μπάλα. Βέβαια αυτό που μένει είναι το τρίποντο που τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι πολύ πιο σημαντικό από οποιαδήποτε καλή εμφάνιση. Το πρωτάθλημα όμως έχει δρόμο, είναι δύσκολο για το ρόστερ που έχει ο σύλλογος και σε κάθε περίπτωση είναι δεδομένο πως μιλάμε για μια ομάδα που χτίζεται.

Ανεξάρτητα το που μπορεί να φτάσει, δεν νοείται σε αυτό το επίπεδο να χρησιμοποιείται ποδοσφαιριστής που εκ των προτέρων γνωρίζεις πως δεν μπορεί να υπηρετήσει το ρόλο του. Και τον Φουρτάδο δεν χρειάζεται καν να τον δεις να αγωνίζεται για να καταλάβεις πως δεν μπορεί να παίξει αριστερό εξτρέμ. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον Τσίτα. Σίγουρα ο Λίνεν από τη στιγμή που θέλει να χτίσει στο 4-2-3-1 την ομάδα του και δεν έχει αριστερό εξτρέμ πρέπει να πάει σε αλχημεία. Όπως αλχημεία έκανε ο Βλάχος με τον Φούντα στα δεξιά. Πόνταρε όμως σε έναν ποδοσφαιριστή που τουλάχιστον διαθέτει κάποια αρχικά προσόντα που χρειάζεται η θέση. Όπως ταχύτητα και μέτρα με τη μπάλα. Στην πορεία έμαθε να κινείται και χωρίς αυτήν, βρήκε και κάποια γκολ που του έδωσαν αυτοπεποίθηση και καθιερώθηκε. Στα αριστερά όμως δοκιμάστηκαν δύο ποδοσφαιριστές που δεν έχουν να δώσουν τίποτα σε αυτόν το χώρο. Καταλαβαίνω πως από τη στιγμή που για την κορυφή δεν διέθετε κάποιον ικανό στο γκολ επιθετικό να σκέφτηκε πως χρησιμοποιώντας κάποιον στα αριστερά να μπορεί να γεμίσει την περιοχή όταν η μπάλα παίζεται στην απέναντι πλευρά. Ο Φουρτάδο όμως ούτε αυτό μπορεί να το κάνει, αφήστε που του είναι αδύνατον να υπολογίσει τον τρόπο που θα αξιοποιήσει μια μακρινή μεταβίβαση.

Για εμένα είναι άδικο που από την ημέρα που ήρθε ο Λίνεν έχει εξαφανιστεί ο Γροντής. Σίγουρα συγκρούονται τα προσόντα του με τους Κατίδη, Γκερέιρο, αλλά πολλές φορές δεν είναι και τόσο κακό να έχεις πολλούς δημιουργικούς ποδοσφαιριστές. Πιθανότατα να δοκιμαστεί ο Σταματής που έχει το εύκολο γκολ, ενώ σε ρόλο που θα θύμιζε Σαλπιγγίδη θα μπορούσε να φανταστεί κανείς τον Παυλή, μόνο που έχει βάλει κιλά και του είναι δύσκολο να καλύψει μεγάλες αποστάσεις. Επειδή με τον Φουρτάδο δουλειά δεν γίνεται, αργά ή γρήγορα ο Λίνεν θα απογοητευτεί και είναι δεδομένο πως θα ψάξει για διαφορετικές επιλογές. Θα πει κάποιος πως προτιμότερο είναι να αλλάξει σύστημα, όμως ο Λίνεν πάντα θέλει να έχει δύο παίκτες σε κάθε πλευρά.

Όταν καλείται να σχεδιάσει ένα παιχνίδι συντηρητικό βρίσκει λύσεις βάζοντας δύο μπακ σε κάθε πλευρά. Το πρόβλημα εντοπίζεται όταν η ΑΕΚ πρέπει να ανοίξει άμυνα. Βέβαια όσο δεν υπάρχει κάποιος στράικερ να μπορούν έστω οι συμπαίκτες του να ακουμπάνε τη μπάλα πάνω του θα υπάρχει πρόβλημα. Όπως είναι το ρόστερ της ομάδας δεν υπάρχει η πολυτέλεια να μην αξιοποιηθεί ο Κατσικοκέρης. Μπορεί να απογοήτευσε στο 30λεπτο που πήρε με τον Λεβαδιακό όμως ήταν λογικό να μην είναι σε καλή κατάσταση. Είναι βαρύ κορμί και η θλάση τον πήγε πίσω. Σέντερ φορ με το δικό του στυλ θέλουν παιχνίδια για να λυθούν και να βρουν τα πατήματά τους. Για να κλείσω, σίγουρα αυτό που μετρά στην κατάσταση που είναι η ΑΕΚ είναι τα αποτελέσματα που όταν έρχονται πολλές φορές λύνουν προβλήματα. Ο Λίνεν όμως βρίσκεται είδη ενάμιση μήνα στην ΑΕΚ, σίγουρα έχει κάνει δουλειά αλλά δεν έχει δείξει μια δική του πρόταση που να υπολογίζεις πως μπορεί να λειτουργήσει τόσο για τα αριστερά όσο και για την κορυφή της επίθεσης.

Χαιρετώ