H Αγγελική Ανδριοπούλου είναι μια γυναίκα που τα καταφέρνει όλα

Σύζυγος, μητέρα, πρωταθλήτρια, στρατιωτικός, εκπαιδεύτρια σκύλων οδηγών τυφλών...Πως ισορροπείς ανάμεσα σε όλους αυτούς τους ρόλους;

Προκειμένου να ισορροπήσεις πρέπει να ξεχνάς την τελειότητα, είναι αδύνατον να τα κάνεις όλα τέλεια. Αρχίζεις λοιπόν να προσπαθείς να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου και ελπίζεις απλά να τα καταφέρεις. Σίγουρα θα υπάρξουν μέρες που όντως όλα θα γίνουν στην εντέλεια όμως υπάρχουν και μέρες που απλά περιμένεις να τελειώσουν γιατί νιώθεις πως αποτυγχάνεις.

Ο πιο σημαντικός ρόλος όμως ποιος είναι;
Αυτος της μητέρας. Νιώθω μεγάλη ευθύνη για τα παιδιά μου, θέλω να τους δώσω ό,τι καλύτερο και να τα κάνω σωστούς ανθρώπους στην κοινωνία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Είσαι μία γυναίκα που ξεχωρίζεις σε κλάδους κατά βάση αντρικούς... πως τα καταφέρνεις;

Να σου πω την αλήθεια ποτέ δεν το αντιμετώπισα έτσι και δεν με άγχωσε, ίσως γιατί δεν ένιωσα ποτέ να έχω διαφορετική αντιμετώπιση ως γυναίκα. Χαίρομαι πολύ που έχω καταφέρει να ξεχωρίζω σε αυτά που αγαπώ και αυτό είναι το μόνο που έχει σημασία.


Το σκι πως προέκυψε στην ζωή σου;

Ήμασταν πάντα μία αθλητική οικογένεια και κάναμε πολλά αθλήματα μαζί. Ένα από αυτά ήταν το σκι βουνού με το οποίο ήθελα πολύ να ασχοληθώ επαγγελματικά, οι γονείς μου όμως δεν ήθελαν, δεν τους άρεσε η ιδέα να ασχοληθώ με τον πρωταθλητισμό. Έτσι αποφάσισαν να βάλουν στην ζωή μου και το θαλάσσιο σκι προκειμένου να μην "κολλήσω" με ένα μόνο άθλημα όμως την πάτησαν...
Το 1987 λοιπόν, γράφτηκα στον όμιλο της Βάρκιζας και την πρώτη κιόλας εβδομάδα, στα πλαίσια μίας ημερίδας του ομίλου, έλαβα μέρος σε αγώνα και κέρδισα το πρώτο μου μετάλλιο και κάπως έτσι κόλλησα...

Τι θυσίες έκανες γι αυτό;

Κοίτα, ο,τι κι αν έχασα για το σκι, δεν μπορώ να το ονομάσω θυσία. Σίγουρα αναγκάστηκα πολλές φορές να επιλέξω ανάμεσα σε πράγματα, όμως όλες μου οι επιλογές έγιναν γι αυτό που λάτρευα, το σκι, και γι αυτό και δεν τις αντιμετωπίζω σαν θυσίες. Το μόνο που συχνά με ενοχλούσε ήταν πως μου έλειπε πολύ η οικογένειά μου και οι φίλοι μου λόγω των ταξιδιών στο εξωτερικό για τις προπονήσεις μου ή τις συμμετοχές μου σε αγώνες.


Πόσο δύσκολο είναι στην Ελλάδα να είσαι πρωταθλήτρια στο θαλάσσιο σκι, ένα άθλημα όχι τόσο διαδεδομένο;

Είναι πολύ δύσκολο, τόσο πρακτικά όσο και οικονομικά. Η έλλειψη προπονητικών κέντρων και συνθηκών αποτελούν τροχοπέδη για έναν αθλητή θαλάσσιων σπορ και σε συνάρτηση με τις οικονομικές απαιτήσεις μπορούν να αποτρέψουν την ενασχόληση με το άθλημα. Ακόμα και όταν πετυχαίνεις τις διακρίσεις, οι οικονομικές απολαβές είναι ελάχιστες.
Ωστόσο, ακόμα και έτσι υπάρχουν θετικές πλευρές καθώς μπορεί η δημοφιλία αυτών των σπορ να μην είναι μεγάλη, αυτό όμως από την άλλη διατηρεί το άθλημα "καθαρό.



Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες εσύ;

Όπως κάθε αθλητής έτσι και εγώ έχω αντιμετωπίσει πολλούς τραυματισμούς που με δυσκόλεψαν. Επίσης πολλές φορές δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να ταξιδεύω συχνά στο εξωτερικό προκειμένου να προπονούμαι σωστά. Παρόλα αυτά, διαπίστωσα πως ό,τι η εσωτερική δύναμή μας μπορεί να αναπληρώσει όλα τα κενά και τις ελλείψεις που μπορεί να μας δυσκολεύουν, και έμαθα να πιστεύω σε μένα και να τα καταφέρνω.



Είσαι επίσημα πλέον μία από τις καλύτερες αθλήτριες του κόσμου και η πρώτη Ελληνίδα που μπήκε στο Hall of Fame του θαλάσσιου σκι. Πως νιώθεις;

Ό,τι κι αν πω γι αυτό το συναίσθημα θα είναι λίγο. Ήταν μία τεράστια τιμή και νιώθω ευγνώμων.

Αν αναλάμβανες το υπουργείο Αθλητισμού για μία μέρα, τι θα έκανες προκειμένου να προωθηθούν τα θαλάσσια σπορ και οι αθλητές τους;

Νομίζω το πρόβλημα δεν είναι η προώθηση των θαλάσσιων σπορ συγκεκριμένα, αλλά του αθλητισμού γενικότερα. Οι Έλληνες δεν μαθαίνουμε τον αθλητισμό και δυστυχώς η κουλτούρα δεν αλλάζει σε μία μέρα. Θα ήθελα να μπορούσα να δώσω στους Έλληνες την ευκαιρία να γνωρίσουν τον αθλητισμό και όλα τα αθλήματα και να τα αγαπήσουν. Είμαι σίγουρη πως τότε θα υπήρχαν πολλοί που θα αγαπούσαν και το θαλάσσιο σκι.



Θα γινόσουν προπονήτρια;

Χαχαχα...το κάνω ήδη... Όποτε βρίσκομαι με κάποιον αθλητή, πάντα μοιράζομαι τις γνώσεις μου, κάποιες φορές σε εκνευριστικό βαθμό. Δεν ξέρω αν θα το έκανα επαγγελματικά, όμως ποτέ δεν λέω όχι στην ζωή μου. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να το κάνω.



Η οικογένειά σου πως αντιμετωπίζει τις επιτυχίες σου;

Η πατρική οικογένειά μου με στήριζε πάντα και υπήρξε μέρος της επιτυχίας μου καθώς χωρίς αυτούς δεν θα τα κατάφερνα, τόσο οικονομικά όσο και ψυχολογικά, και όσον αφορά στον άντρα μου ένα πράγμα θα σου πω. Ταξίδι του μέλιτος πήγαμε στους Μεσογειακούς Αγώνες...(γέλια) Τα παιδιά μου είναι πολύ μικρά ακόμα και με το ζόρι με λένε "μαμάααα" αλλά με τον τρόπο τους με στηρίζουν.



Τα παιδιά σου θα ήθελες να ασχοληθούν επαγγελματικά με το σκι;


Σε γενικές γραμμές δεν θέλω να τους επιβάλλω τα θέλω μου. Θέλω να τα στηρίξω σε ό,τι και αν θελήσουν να κάνουν χωρίς να έχω εγώ θέλω για εκείνα. Αν αποφασίσουν να ασχοληθούν με το σκι, θα τα στηρίξω εννοείται.



Τι εύχεσαι για το μέλλον;

Η πιο σημαντική μου ευχή είναι να πετύχω ως μητέρα και να μπορέσω να κάνω τα παιδιά μου ευτυχισμένα.

Οι 169 λόγοι που δικαίως η Αγγελική Ανδριοπούλου μπήκε στο Hall of Fame

14 μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα
6 χρυσά
7 αργυρά
1 χάλκινo
2 μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα νέων
1 αργυρό
1 χάλκινο
10 μετάλλια στο Παγκόσμιο Κύπελλο
7 χρυσά
2 ασημένια
1 χάλκινο
55 μετάλλια σε πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα
24 χρυσά
20 αργυρά
11 χάλκινα
2 μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες
1 χρυσό
1 χάλκινο
11 μετάλλια στους Βαλκανικούς Αγώνες
11 χρυσά
75 μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα

Η Αγγελική επίσης έχει καταφέρει παγκόσμιο ρεκόρ το 2007 στο άλμα γυναικών, πανευρωπαϊκά ρεκόρ στις φιγούρες, άλματα και τρίαθλο νέων και πανελλήνια ρεκόρ στις φιγούρες, στα άλματα, στα σλάλομ και στο τρίαθλο.

Συνέντευξη: Ματίλντα Καλλιοντζή