Σκηνές από τα προσεχώς

Ας αρχίσουμε με μια εξήγηση, για να μην υπάρχει παρεξήγηση: όσο ασήμαντη ήταν η ήττα από το Βέλγιο, άλλο τόσο ήταν η νίκη επί της Βοσνίας στα δύο πρώτα φιλικά της Εθνικής. Όποιος βρίσκει σε τεστ προετοιμασίας, ειδικά σε τόσο πρώιμο στάδιο, ευκαιρία να γκρεμίζει ή να ανυψώνει ομάδες, πολύ απλά τρέφει αυταπάτες. Γιατί όλοι κι όλα κρίνονται το Σεπτέμβριο και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πόσους Αυγούστους η ελληνική ομάδα «πετούσε» και τελικά στους Σεπτεμβρίους γκρεμοτσακιζόταν και πόσες άλλες φορές συνέβαινε το ακριβώς αντίστροφο.

Όσα είδαμε απέναντι στη Βοσνία και ίσως δούμε απέναντι στην Τουρκία, μοιάζουν μια σκηνή από τα προσεχώς. Με την ελπίδα, φυσικά, να μην συμπυκνώνονται όλα τα καλά στο trailer (όπως σε τόσες και τόσες ταινίες) αλλά να αποτελούν απλώς μια πρόγευση για τα καλύτερα που θα έρθουν.

Επιχειρώντας να σημειώσουμε κάποια πράγματα, ως ανασφαλή-ακόμη αφού το δείγμα γραφής είναι μικρό-συμπεράσματα για τη νέα «επίσημη αγαπημένη» θα πούμε τα εξής:

-Το υπάρχον ρόστερ δίνει απεριόριστες δυνατότητες σε πρόσωπα, σχήματα και στυλ παιχνιδιού. Με εξαίρεση τους σέντερ, οι υπόλοιποι παίκτες μπορούν να καλύψουν μίνιμουμ δύο και μάξιμουμ… πέντε θέσεις (βλ. Αντετοκούνμπο), ενώ το δυναμικό της ομάδας δείχνει να μπορεί να ανταποκριθεί εξίσου καλά σε σετ παιχνίδι και σε γρηγορότερο ρυθμό.

-Η πρόθεση του τεχνικού τιμ να αξιοποιήσει στο έπακρο τα φυσικά χαρακτηριστικά της ομάδας είναι πασιφανής, με αφετηρία πάντα τα μετόπισθεν. Επιθετική άμυνα, πίεση πάνω στην μπάλα, απλωμένα χέρια και προσοχή στο ριμπάουντ είναι η βασική αρχή, προκειμένου να δημιουργήσει προϋποθέσεις για να τρέξει στον αιφνιδιασμό.

-Ο βαθμός χημείας στην επίθεση είναι ήδη αρκετά καλός. Η μπάλα κυκλοφορεί σωστά και γρήγορα, δεν «κολλάει» σε χέρια κανενός και η ομάδα δεν είναι στατική, ενώ ήδη υπάρχουν πολλές συνεργασίες και λίγα ένας εναντίον ενός.

-Ο Αντετοκούνμπο είναι φανερά αναβαθμισμένος σαν παίκτης (βελτιωμένος στο παιχνίδι του και στο σώμα του) και απελευθερωμένος ψυχολογικά. Παίρνει επιθέσεις, δημιουργεί και αξιοποιείται, καθώς η παλιά φρουρά με γενναιοδωρία τού παραχωρεί το ρόλο και το μερίδιο που του αναλογεί βάσει των τεράστιων προσόντων του.

-Η επικοινωνία του Κουφού με την υπόλοιπη αμυντική λειτουργία χρειάζεται χρόνο και βελτίωση. Θα πρέπει να συγχρονιστεί καλύτερα με τους υπόλοιπους στις βοήθειες που δίνει για να γίνει η «κολώνα» που θεωρείται από τους καλύτερους αμυντικούς στο ΝΒΑ. Πάντως ήδη ο Μπουρούσης μπορεί επιτέλους να έχει το κεφάλι του ήσυχο όταν θα είναι στον πάγκο, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι.

-Η ποιότητα και η εμπειρία των Σπανούλη και Περπέρογλου αναβαθμίζουν αυτομάτως όχι ένα, αλλά πολλά επίπεδα την ελληνική ομάδα σε εκτέλεση και δημιουργία. Δίχως να φορτσάρουν, άνοιξαν το γήπεδο και πρόσφεραν προσωπικά καλάθια, αλλά κι άφθονες ασίστ.

-Παίκτες με περιορισμένο ρόλο στις ομάδες τους τη σεζόν που τελείωσε, όπως οι Καλάθης και Παπανικολάου, θα χρειαστούν χρόνο για να φορμαριστούν και να δείξουν τις δεδομένες αρετές τους στο πλήρες εύρος τους.

-Είναι εμφανές, κρίνοντας τουλάχιστον από το χρόνο συμμετοχής, πως η δωδεκάδα που όλοι έχουν στο μυαλό τους δύσκολα θα «σπάσει». Ο Γιάνκοβιτς που έπαιξε λίγο, ο Σαρικόπουλος που δεν έπαιξε καθόλου και ο Αγραβάνης που έμεινε στην Αθήνα λόγω στομαχικών διαταραχών δύσκολα θα καταφέρουν να βρουν θέση.

ΥΓ: Αξίζουν μόνο μπράβο στον Νίκο Δίπλαρο για την ανακοίνωσή του. Τα λάθη συγχωρούνται, τα ψέματα και οι φτηνές δικαιολογίες όχι και ο μικρός μπορεί να έκανε μια μεγάλη γκάφα, αλλά ποτέ δεν κρύφτηκε πίσω από κανέναν ούτε προέβη σε άτακτη υποχώρηση και το αγαπημένο ελληνικό σπορ της κυβίστησης. Σε μια χώρα που η «συγγνώμη» θεωρείται ένδειξη αδυναμίας και αποφεύγεται για πολύ σοβαρότερα ζητήματα, ένας 18χρονος είχε το θάρρος να παραδεχτεί ότι έσφαλε, επωμίζεται εξ ολοκλήρου την ευθύνη και αποδέχεται τις συνέπειες. Κρατά όμως την περηφάνια και διδασκόμενος από ό,τι συνέβη δεν θα πετάξει την επόμενη ευκαιρία που σίγουρα, αργά ή γρήγορα, θα του παρουσιαστεί. Το ταλέντο για να πετύχει ξέραμε πως το έχει, πλέον διαπιστώσαμε πως έχει και το χαρακτήρα για να τα καταφέρει, σοφότερος και πιο σκληραγωγημένος μετά από αυτή τη δοκιμασία.

Follow @ChristosRobolis