«Δεν σας άρεσε ο Ρανιέρι»… Όχι, δεν μας άρεσε ο Ρανιέρι!

Έχω βαρεθεί τόσους μήνες τώρα να παρακολουθώ στα social media τους… μετά Χριστόν προφήτες. Όσο παίρνει νίκες η Λέστερ, τόσο πολλαπλασιάζονται οι τύποι που διαμαρτύρονται για την απομάκρυνση του Κλαούντιο Ρανιέρι από τον πάγκο της Εθνικής μας.

Γράφει ο Σταύρος Χονδροθύμιος

Δεν ξέρω πώς ξαφνικά βρέθηκαν τόσοι υποστηρικτές του Ιταλού τεχνικού και πού ήταν όλοι κρυμμένοι, όταν αυτός φορούσε τη γαλανόλευκη φόρμα. Για τότε μιλάω, που άπαντες έκραζαν χωρίς έλεος την επιλογή της ομοσπονδίας, που τον κατηγορούσαν περί δικαίων και αδίκων, που ήθελαν να μας… αδειάσει τη γωνιά μια ώρα αρχύτερα. Θυμάστε;

Εκείνη τη «μαύρη» εποχή για την Εθνική μας, ειλικρινά δεν είδα πουθενά καμία φωνή στήριξης στον έμπειρο προπονητή. Στην καλύτερη, ελάχιστοι ήταν αυτοί που δεν τον… στόλιζαν, χωρίς όμως να τον υπερασπίζονταν κιόλας!

Οι πιο… ήπιοι χαρακτηρισμοί για τον 64χρόνο κόουτς ήταν «μάγειρας», «άμπαλος», «ξοφλημένος», «παππούς», «συνταξιούχος», «τουρίστας», «δημοσιοσχετίστας». Όλα αυτά τότε, γιατί τώρα όσοι χρησιμοποιούσαν τους συγκεκριμένους χαρακτηρισμούς, είναι «μυρωδιάδες» και «άσχετοι».

Επειδή, λοιπόν, η… κωλοτούμπα είναι εθνικό μας άθλημα, πολύ θα ήθελα όλοι αυτοί οι «εξυπνάκηδες» που τώρα δυσανασχετούν για το διαζύγιο της Εθνικής με τον Ρανιέρι, να μας δείξουν έστω ένα παλιότερο σχόλιο τους, που να τον στήριζαν την εποχή που η ελληνική ομάδα πήγαινε από γκέλα σε γκέλα!

Ακόμα και τώρα, που ο Ρανιέρι είναι το προπονητικό πρόσωπο της σεζόν στην Ευρώπη, δεν θεωρώ ότι θα έπρεπε πέρυσι να είχε παραμείνει στον πάγκο της Εθνικής. Δεν το αναφέρω ούτε εγωιστικά, για να μη φανεί ότι είχα λανθασμένη κρίση τότε, ούτε για να υπερασπιστώ το σινάφι μας, που στην πλειονότητα του πίστευε ότι δεν… κάνει ο Ιταλός για την ομάδα μας.

Και εξηγούμαι. Δεν υποστηρίζω ότι ο Ρανιέρι είναι κακός τεχνικός. Απλά κάποιες φορές ο οποιοσδήποτε «κολλάει» σε μια ομάδα και κάποιες άλλες όχι. Επίσης, πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι άλλο πράγμα μια εθνική ομάδα κι άλλο ένας σύλλογος. Πρόκειται για διαφορετικές δουλειές. Ορισμένες φορές μπορεί οι δημοσιογράφοι να είμαστε εμπαθείς, άστοχοι στις απόψεις μας, ξερόλες και πολλά άλλα, μα στην προκειμένη περίπτωση η κατακραυγή του τωρινού τεχνικού της Λέστερ δεν ήταν αποτέλεσμα αυτών των αρνητικών χαρακτηριστικών μας, αλλά της εικόνας που παρουσίαζε η ομάδα μας, επί των ημερών του.

Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας λοιπόν, ας απαντήσουμε ειλικρινά σε κάποιες ερωτήσεις για να λιώσει επιτέλους η… καραμέλα.

Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που πήρε μια εθνική στην ακμή της και μέσα σε λίγους μήνες ήταν… αγνώριστη;

Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που πήρε μια ομάδα η οποία δεν προκρίθηκε στους «8» του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα πέναλτι και στα επόμενα τέσσερα επίσημα ματς για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ούσα μεγάλο φαβορί σε όλα, ηττήθηκε τρεις φορές εντός έδρας και είχε μια ισοπαλία εκτός;

Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που γνωρίζει εντός έδρας ήττα από τα Νησιά Φερόε και μάλιστα όχι σε αδιάφορο ματς;


Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που είχε καλέσει μια… καραβιά παίχτες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα;

Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που δεν έδειξε δυνατή προσωπικότητα, αλλά άκουγε και πραγματοποιούσε τις συμβουλές κάθε… παρατρεχάμενου;

Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που επί τεχνικής ηγεσίας του η συνοχή της ομάδας χάθηκε σε χρόνο… dt και το κλίμα έγινε χειρότερο από ποτέ;

Ποιος δεν θα έδιωχνε έναν προπονητή που όχι μόνο δεν ενέπνευσε κανέναν, αλλά δεν κατάφερε καν να μπει στο πνεύμα της ομάδας;

Αν μετά από όλα αυτά, ακόμα πιστεύετε ότι ο Ρανιέρι κακώς απολύθηκε από την Εθνική, τότε αναλογιστείτε αν το ίδιο λέγατε και μετά την ήττα από τα Νησιά Φερόε!