Ανάλυση για το… 15ο στημένο(!) και τις φάσεις που του έκανε (και) η Ριέκα

· Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Ολυμπιακός άφησε ευχαριστημένο τον κόσμο του από την εικόνα που έβγαλε με τη Ριέκα στο πρώτο ματς, με την παραγωγή καθαρών φάσεων για γκολ, μέσα από ένα…πλήθος 20 τελικών προσπαθειών. Και στο τέλος πήρε και το αποτέλεσμα, κάτι πολύ σημαντικό, αν θυμηθούμε ότι συχνά στην Ευρώπη όταν του στραβώνουν τα παιχνίδια, τελικά τα χάνει (π.χ. βλέπε το καθόλου μακρινό 0-1 με τον ΑΠΟΕΛ, με τρία δοκάρια και συνολικά 23 τελικές!)…

· Από εκεί και πέρα, όμως, κι αφού έχουν τονιστεί τα ευχάριστα από το παιχνίδι του Ολυμπιακού, έχω κι εγώ να κάνω κάποιες δικές μου επισημάνσεις. Λόγου χάρη νομίζω ότι πρέπει να δουλευτεί η ομάδα πολύ περισσότερο στις στατικές φάσεις. Γιατί είναι κρίμα να κερδίζει τόσα φάουλ και κόρνερ και να φτάνει η…15η στημένη φάση στο παιχνίδι με τη Ριέκα, για να έρθει το γκολ! Και δεν είναι υπερβολή. Ο Ολυμπιακός είχε εφτά κόρνερ κι οκτώ φάουλ σε καλές θέσεις για σέντρες η, κι απευθείας σουτ. Κι αξιοποίησε μόλις το τελευταίο του στημένο, έχοντας πετάξει τα προηγούμενα 14.

· Και γράφω ότι τα πέταξε, διότι δεν είναι ότι δεν σκόραρε σε κάποιο από αυτά-είναι ότι δεν έφτιαξε έστω μία ευκαιρία. Σε πέντε εκτελέσεις του Μάριν, τέσσερις του Σεμπά κι άλλες πέντε του Φορτούνη, δεν έγινε η παραμικρή φάση. Κι αυτό είναι το πιο επώδυνο. Το να χαθεί ένα γκολ, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το να έχεις 14 ευκαιρίες από στημένες φάσεις και να μην βγάλεις φάση είναι θέμα προς ανάλυση.

· Το άλλο κομμάτι ήταν οι αντεπιθέσεις της Ριέκα, που εκδηλώνονταν κύρια από την πλευρά του Κούτρη, με τον ταχύτατο Χέμπερ. Στο πρώτο δεκάλεπτο, ο Κούτρης τον είχε χάσει κιόλας δύο φορές-στη δεύτερη ο Χέμπερ αστόχησε προ του Καπίνο και στην πρώτη έβγαλε την σέντρα και το σουτ του Γκόργκον το κόντραρε καλά ο Ζιλέ.

· Ο Κούτρης, που γενικά τα πάει μια χαρά το παιδί μέχρι τώρα, δεν άργησε να πάρει τα μέτρα του δαιμόνιου κυνηγού και έτσι την τρίτη φορά τον πρόλαβε κι έκοψε σε κόρνερ την κόντρα επίθεση του. Όμως, η πιο επικίνδυνη ήταν η τέταρτη αντεπίθεση πάλι με τον Χέμπερ, στο φινάλε του ημιχρόνου. Αυτή που θα έφερνε το 0-2, αν ο Καπίνο δεν ενεργούσε σωτήρια με το αριστερό του πόδι. Μόνο που σε εκείνη τη φάση όλα ξεκίνησαν από τη λάθος άμυνα που έπαιξε ο Ομάρ, αφού στην απόκρουση των Κροατών μετά από κόρνερ του Ολυμπιακού, δεν σταμάτησε τη φάση κάνοντας ένα φάουλ, όπως έπρεπε, στον παίκτη που μάρκαρε κάτω από το κέντρο του γηπέδου. Έτσι, πήρε την μπάλα ο Χέμπερ, στο ένας μ΄ ένα με τον Κούτρη τον άδειασε κι ευτυχώς που νικήθηκε από τον Καπίνο.

· Ο Ομάρ, παρεμπιπτόντως, έκανε κι άλλα δύο λάθη στο αμυντικό κομμάτι, χάνοντας εύκολα την μπάλα και φάνηκε πάλι ότι παρά την διαπιστωμένη αξία του, χρειάζεται χρόνο ακόμη για να βρει τον εαυτό του, αφού κι επιθετικά δεν είχε έκρηξη. Η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι με τα παιχνίδια θα έχει πάλι καλά πατήματα.

· Στο β΄ ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπορεί να μην είχε την παραγωγή φάσεων που είχε στο α΄, αλλά κινδύνευσε και λιγότερο. Τη μία φορά από ένα απευθείας φάουλ του Μίσιτς, με τον Καπίνο να μένει ακίνητος και την μπάλα να φεύγει λίγο άουτ-εκεί ήταν ο Ρομάο που έκανε το αχρείαστο φάουλ σε καλή θέση για τον αντίπαλο. Και την άλλη φορά στην πέμπτη (!) καλή αντεπίθεση της Ριέκα στο ματς, αμέσως μετά το 1-1 του Οτζίτζα. Εκεί ήταν που αρχικά έχασε εύκολα την μπάλα ο Φορτούνης σε επίθεση του Ολυμπιακού και με δύο πάσες οι Κροάτες βγήκαν μπροστά, κτυπώντας πάλι από την πλευρά του Κούτρη, αυτή τη φορά με το δεξί τους μπακ, τον οποίο μάρκαρε με τα μάτια ο Μάριν…Η σέντρα του ήταν φαρμάκι κι ο Καπίνο στάθηκε τυχερός γιατί ο παίκτης της Ριέκα, που έρχονταν από πίσω σαν τρέϊλερ (όπως ο Οτζίτζα στο γκολ του), σούταρε τον…αέρα κι όχι την μπάλα.

· Μάνι μάνι, εκτός από το γκολ, βλέπουμε ότι η Ριέκα απείλησε σε τέσσερις-πέντε αντεπιθέσεις και σε ένα στημένο. Η σούμα δείχνει ότι οι επικίνδυνες στιγμές της δεν ήταν λίγες, για μέσα στο Καραϊσκάκη. Κι εδώ είναι θέμα προς ανάλυση, ιδίως με την υπενθύμιση ότι η Παρτίζαν επίσης στο Καραϊσκάκη είχε απειλήσει ακόμη πιο πολλές φορές.

· Ο Ζιλέ ειδικά στο α΄ ημίχρονο βούλωσε πολλές τρύπες πίσω. Όμως είναι ευδιάκριτο ότι χρειάζεται περισσότερες βοήθειες στο κομμάτι αυτό από τον Οτζίτζα. Όπως χρειάζεται περισσότερες βοήθειες ανασταλτικά κι ο Κούτρης, που επιθετικά έχει πάρει θάρρος και βοηθάει πολύ, αλλά και πίσω δίνει μεγάλες μάχες, κάνει και τα τάκλιν του, πρέπει όμως να μαρκάρει πιο στενά και να βγαίνει ακόμη πιο πολλές φορές πρώτος στην μπάλα. Θα έλεγα ότι γενικότερα χρειάζεται μία απάντηση στο ερώτημα γιατί σε όλα τα ματς «κτυπάνε» κυρίως από τα αριστερά οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού, παρά την καλή παρουσία του Κούτρη.

· Και έχει σημασία να γίνει η σωστή ανάλυση από το τεχνικό τιμ, διότι στη Ριέκα η πρόκριση μπορεί να κριθεί σε μία κλωστή, σε μία φάση.