Και η Κ19 του Ολυμπιακού Ιταλούς κέρδισε και πήρε το ευρωπαϊκό…

· Ναι, με ασίστ του 34χρονου Κίνι και του γκολκίπερ Τζολάκη! Ναι, με κορυφαίο τον 36χρονο Ιμπόρα! Ναι, με αριστερό μπακ στα 18 τελευταία λεπτά τον Αποστολόπουλο από τη Β ομάδα!

· Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ με αυτούς, και άλλους πολλούς, βρίσκεται στον τελικό του Κόνφερενς Λιγκ, έχοντας στην πορεία των νοκ άουτ της διοργάνωσης έξι νίκες σε οκτώ αγώνες! Νίκες με έξι γκολ (6-1 στη Σερβία), με τέσσερα γκολ (4-2 στην Αγγλία), με τρία γκολ (3-2 επί της Φενέρμπαχτσε)! Νίκες κρατώντας το μηδέν πίσω (με Άστον Βίλα 2-0 και με Φέρεντσβαρος 1-0 κι 1-0)! Νίκες στην παράταση και νίκες στα πέναλτι!

· Ούτε η Άστον Βίλα του Ουνάι Έμερι δεν μπόρεσε να σταματήσει τους «ερυθρόλευκους» σε αυτή την φρενήρη πορεία τους προς τον τελικό εδώ και τρεις ακριβώς μήνες. Του πολύ Ουνάϊ Έμερι, που προφανέστατα έχοντας χάσει τον έλεγχο μετά τα πέντε γκολ, «μπόρεσε» χθες, με το σκορ στο 1-0, να έρθει σε κόντρα όχι μόνο με τον Ρόντινεϊ και τον Φορτούνη, αλλά και με τον Ιμπόρα, τον οποίο είχε παίκτη επί μία πενταετία στη Σεβίλλη και τη Βιγιαρεάλ!

· Ο Έμερι πήγε να αιφνιδιάσει τον Μεντιλίμπαρ παίζοντας για πρώτη φορά με 3-4-3. Μία επιλογή που είχε να κάνει και με τις ελλείψεις του (Τίλεμανς, Ζανιόλο, Ρότζερς), αλλά ακόμη κι έτσι θα μπορούσε ακόμη και με την ίδια 11άδα να παίξει με το κλασικό του 4-4-2, βάζοντας δεξί μπακ τον Κόνσα, μπροστά του τον Κας, από αριστερά Ντίνιε και Μπέϊλι, με στόπερ Κάρλος και Πάου Τόρες. Θέλησε με το 3-4-3 αφενός μεν να καλύψει τα νώτα του, αφετέρου δε να επιτεθεί πολύ από τα άκρα περισσότερο παρά από τον άξονα, αντίθετα δηλαδή απ΄ ότι στο πρώτο παιχνίδι.



· Για να είμαστε ρεαλιστές, η Άστον Βίλα στο α΄ ημίχρονο δεν ήταν καθόλου κακή. Έλεγξε το παιχνίδι, φτάνοντας το ποσοστό κατοχής έως και το 72-28%, όμως είχε την ατυχία να κάνει ο Ολυμπιακός το γρήγορο γκολ σε μία υποδειγματική αντεπίθεση, αλλά και να εμφανίσει η ομάδα του Μεντιλίμπαρ ένα καλό αμυντικό πλάνο, με συνέπεια οι Άγγλοι να είναι αρκετά έως πολύ επικίνδυνοι, κυρίως από την πλευρά των Φορτούνη, Ρόντινεϊ, που για ένα μεγάλο διάστημα στο α΄ μέρος δεν λειτούργησαν ανασταλτικά όπως έπρεπε. Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι ότι με την σωστή οργάνωση και το ρολάρισμα του δικού τους 4-4-2, η Άστον Βίλα δεν μπόρεσε να κάνει καθαρές ευκαιρίες για γκολ.

· Στο β΄ ημίχρονο όλα έγιναν πιο εύκολα, αφού όσο ο χρόνος περνούσε, οι φιλοξενούμενοι βλέποντας ότι δεν μπορούν την ανατροπή έριχναν στροφές κι ο Ολυμπιακός ήταν ξεκάθαρα καλύτερος μετά το 60ο λεπτό, ανταμειφθείς έστω με αυτό το απρόσμενο (από βολέ του γκολκίπερ) γκολ, πάλι του Ελ Κααμπί, που μετά από μία περίοδο πέντε αγώνων που δεν του πήγαινε τίποτα καλά στο θέμα του γκολ, ξέσπασε με πέντε «τεμάχια» στην Άστον Βίλα! Τρία στον άτυχο Σουηδό Όλσεν κι άλλα δύο στον γκολκίπερ της Εθνικής Αργεντινής, Μαρτίνες, που στο πρώτο δεκάλεπτο το έπαιζε άνετος με την μπάλα στα πόδια, αλλά όταν έφαγε το πρώτο γκολάκι ξεροκατάπιε και κατάλαβε ότι το Καραϊσκάκη δεν παίζει.



· Αν θέλουμε να κάνουμε μία σωστή κριτική του αγώνα, πρέπει να δεχθούμε ότι ο Έμερι και οι παίκτες του είχαν προετοιμαστεί αρκετά καλά για το παιχνίδι. Για παράδειγμα, είχαν διαβάσει το καλό πρέσινγκ ψηλά του Ολυμπιακού στο πρώτο παιχνίδι και έκαναν αυτή τη φορά πολύ καλύτερο και πιο προσεκτικό χτίσιμο επιθέσεων από πίσω, τουλάχιστον σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό. Όπως έπαιξαν αυτή τη φορά καλύτερα και πιο προσεκτικά το οφσάϊντ. Δεν ήταν, όμως, αυτά αρκετά για να αποφύγουν την παραβίαση της εστίας τους, διότι πολύ απλά δεν είχαν υπολογίσει την εκτελεστική δεινότητα του Ελ Κααμπί, που όταν έχει ρέντα είναι άπαιχτος, κυρίως δε την ατομική ποιότητα των Ποντένσε, Φορτούνη, Τσικίνιο, που ήταν πρωταγωνιστές σε τέσσερις σημαντικές στιγμές.

· Βέβαια, τώρα, κατόπιν εορτής, όλα τα βλέπουμε πιο εύκολα. Εκεί, την ώρα του αγώνα, όλα είναι αλλιώς. Από το 10ο λεπτό, που έγινε το 1-0, έως το 78ο λεπτό, που έγινε το 2-0, δεν ήταν 68 λεπτά! Φάνηκε σαν ένας ολόκληρος αιώνας! Βλέπετε, ακόμη και με συνολικό σκορ 5-2, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει. Ακόμη κι ένα γκολ, μπορεί να αλλάξει την ψυχολογία ενός αγώνα. Ειδικά δε για μία ομάδα που δεν έχει φτάσει ποτέ σε έναν τελικό Ευρώπης, ο χρόνος έμοιαζε ως ο χειρότερος εχθρός. Σφύρα το ρε, ήθελες να πεις στον Γερμανό από το ημίχρονο!



· Με το δεύτερο, όμως, γκολ και με μόλις 15 λεπτά ακόμη παιχνιδιού, όλα είχαν τελειώσει. Ο Έμερι σήκωσε λευκή σημαία πια και άρχισε να βάζει πιτσιρικάδες για να τους δώσει μία μικρή ευρωπαϊκή εμπειρία. Ήταν πια αδύνατο να βάλει η ομάδα του τέσσερα γκολ για να στείλει το ματς στην παράταση, όπως ήταν ο αρχικός στόχος του, ψάχνοντας ένα 2-0, όπως είχα αντιληφθεί από τα ρεπορτάζ του αγγλικού Τύπου τις προηγούμενες ημέρες.

· Παρεμπιπτόντως, ο Γερμανός διαιτητής Τσβάϊερ ήταν σε γενικές γραμμές δίκαιος. Θα μπορούσε σε εκείνο το δίλεπτο 66’-68 να βγάλει ακόμη και δύο κόκκινες στους Κόνσα και Μαρτίνες για τα φάουλ πάνω σε Ελ Κααμπί και Μασούρα (δεν υπήρχε κανένα οφσάιντ), αλλά ήταν προφανές ότι ήθελε να τελειώσει ήσυχα το παιχνίδι, αφού και κίτρινες δεν έβγαλε εύκολα. Έτσι, εξάλλου, με τις κόκκινες που γλίτωσαν, δεν είχαν και τίποτα να πουν οι Άγγλοι, που στο πρώτο παιχνίδι τους έφταιγε ο Ιταλός διαιτητής.

· Γενικά, όπως έχω ήδη σημειώσει, ο Ολυμπιακός στα οκτώ παιχνίδια νοκ άουτ του Κόνφερενς Λιγκ δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα με τη διαιτησία. Δεν είδαμε διαιτητή να μπαίνει στο παιχνίδι να τον αδικήσει κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Στις δε όντως οριακές φάσεις των γκολ του Ελ Κααμπί, το 1-0 στο πρώτο ματς και το 2-0 στο δεύτερο, ο AVAR πήρε τις σωστές αποφάσεις πηγαίνοντας με το δίκαιο κι όχι με την ομάδα της μεγαλύτερης χώρας.



· Τώρα, αντίπαλος στον τελικό είναι η Φιορεντίνα, που ξεκίνησε με ήττα στη διοργάνωση (0-1 από τη Ραπίντ στη Βιέννη), αλλά έκτοτε έχει αήττητο 13 αγώνων στην Ευρώπη, με εφτά νίκες κι έξι ισοπαλίες! Αλλά έχουμε καιρό για τους Βιόλα. Απλά να θυμίσω, ως ένα οιωνό, ότι η Κ19 του Ολυμπιακού πήρε το Γιούθ Λιγκ τον περασμένο μήνα, με αντίπαλο επίσης ιταλική ομάδα, τη Μίλαν!

· Και αφού θύμισα, να υπενθυμίσω ότι θεώρησα, σε άρθρο μόλις την παραμονή του αγώνα, ως οιωνό το πολύ σημαντικό δεδομένο ότι στην ιστορία των Κυπέλλων Ευρώπης μόλις τέσσερις φορές ομάδα είχε ανατρέψει εντός έδρας ήττα της με από δύο γκολ και πάνω στον πρώτο αγώνα σε παρτίδα νοκ άουτ…Και η Άστον Βίλα δεν έγινε η πέμπτη!

ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, θα μου επιτρέψετε τη δημοσίευση ενός μηνύματος μέσω email από τον εδώ και χρόνια αναγνώστη και φίλο του Ολυμπιακού, Γιάννη Κάβουρα:

«Κλαίγαμε Κώστα μου. Δάκρυα χαράς και λύτρωσης και Συγκίνησης για τους ανθρώπους μας που δεν είναι εδώ να δουν αυτό που ζούμε. ΤΙ ΖΟΥΜΕ.

Τον δρόμο τον έδειξαν (πέραν των Νέων) και τα λιοντάρια του Μπαρτζώκαρου (=Μέγα Τοτέμ για την ερυθρόλευκη οικογένεια).

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος οιωνός από το μπάσκετ του Ολυμπιακού. Στα έχω πει».