Ο καλύτερος Μπουχαλάκης ever και η διαχείριση με Γκιγιέρμε

· Ο Γερμανός προπονητής της Ντουντελάνζ, γιος του βετεράνου πολύ γνωστού τεχνικού Κλάους Τόπμελερ, έκανε ύμνους για έναν παίκτη του Ολυμπιακού, μιλώντας προς τους Έλληνες δημοσιογράφους. Το σχετικό θέμα δεν αναδείχθηκε, πολύ απλά γιατί ο παίκτης δεν είναι από τους λεγόμενους εμπορικούς.

· Η αναφορά γίνεται για τον Μπουχαλάκη, που προχθές πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνιση του με τη φανέλα του Ολυμπιακού! Ήταν ένας εξαιρετικός σύγχρονος αμυντικός μέσος, σχεδόν ιδανικός για όσα ζητούσε ο προπονητής του από το «εξάρι» του στο συγκεκριμένο παιχνίδι.

· Ο Μπούχα αφενός μεν βγήκε επανειλημμένως και πρέσαρε ψηλά, στο μισό του γηπέδου του αντίπαλου, αλλά και βοήθησε τους κεντρικούς αμυντικούς του Ολυμπιακού, αφετέρου δε είχε ένα απίστευτο αριθμό μεγάλης ακρίβειας στις πάσες του προς δημιουργία σημαντικών ευκαιριών. Δηλαδή είχε προσφορά στην ομάδα και ανασταλτικά, αλλά και παραγωγικά.

· Κατ΄ αρχάς ο αριστεροπόδαρος μέσος έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα για το παιχνίδι του Ολυμπιακού: την καλή χημεία του με τον Φορτούνη. Μπορεί εύκολα και τον βρίσκει, είτε με κάθετες πάσες στον άξονα ανάμεσα στις γραμμές της αντίπαλης ομάδας (κάτι που έκανε πέρσι ωραία κι ο Ταχτσίδης), είτε με ανοίγματα πιο κοντά προς την αντίπαλη περιοχή.

· Δύο φορές στα τέσσερα πρώτα λεπτά (!) με δύο τέτοια ανοίγματα έβγαλε τον Φορτούνη στην πλάτη της άμυνας της Ντουντελάνζ από αριστερά, όμως ο Φόρτου δεν έκανε τις καλύτερες επιλογές σε στιγμές που εύκολα θα μπορούσαν να γίνουν φάσεις. Και μία φορά στο β΄ ημίχρονο με μία τέτοια κάθετη πάσα έδωσε τη δυνατότητα στον Φορτούνη να βγάλει σε θέση βολής τον Ποντένσε…

· Ο τρόπος με τον οποίο ο Μπουχαλάκης πήρε την μπάλα στο κέντρο και ξεχύθηκε μπροστά στο 23’, βγάζοντας με κάθετη τον Ναουέλ σε θέση για γκολ ήταν αυτό που λέμε χάρμα ιδέσθαι. Κι η 40άρα πάσα με την οποία άλλαξε το παιχνίδι από αριστερά προς τα δεξιά, στον Τοροσίδη, στην ευκαιρία που εξ επαφής έχασε ο Λάζαρος στο 43’ ήταν απλά μοναδική!

· Συνολικά τουλάχιστον 10 μπαλιές του Μπούχα ήταν υψηλού επιπέδου, ενώ άλλες δύο πολύ έξυπνες πάσες του προς τον Γκερέρο και τον Ναουέλ δεν πέρασαν για ένα κλικ-και ήταν μπαλιές για να κάνουν τελικές από καλές θέσεις. Ουκ ολίγες καλές επιθέσεις κι αντεπιθέσεις του Ολυμπιακού ξεκίνησαν από πίσω με τις σωστές πάσες του Κρητικού μέσου, ενώ οι μπαλιές του με τη μία έκαναν συχνά τη διαφορά εκεί κοντά στον κεντρικό άξονα.

· Ασφαλώς παρουσίασε κι αδυναμίες στο παιχνίδι του. Για παράδειγμα, δύο φορές στο α΄ ημίχρονο και δη αρκετά νωρίς γλίτωσε την κίτρινη κάρτα, κάτι που θα σήμαινε ότι αν την έπαιρνε, που εύκολα μπορούσε να την πάρει, δεν θα μπορούσε ίσως να παίξει τόσο άνετα στη συνέχεια του αγώνα.

· Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, στο αμυντικό κομμάτι ο Μπουχαλάκης έχει να φτιάξει πράγματα, αν σκεφθούμε κάποιες κατά μέτωπο επιθέσεις που «πέρασαν» οι αντίπαλοι χωρίς την κατάλληλη αντίσταση η, την ευκολία με την οποία ο αντίπαλος κεντρικός χαφ ελίχθηκε προ του «ερυθρόλευκου» μέσου έξω από την περιοχή του Σα στο α΄ ημίχρονο και σούταρε (άστοχα) από αρκετά καλή θέση.

· Αλλά πραγματικά η εμφάνιση του διεθνή χαφ την Πέμπτη το βράδυ στο Λουξεμβούργο ήταν εκπληκτική. Προφανέστατα και διότι πήρε τις ανάσες που χρειάζονταν μετά το απαιτητικό ξεκίνημα του στη σεζόν και διότι ένιωσε την ανάγκη να δώσει το κάτι παραπάνω ώστε να ξανακερδίσει τη θέση του στην ενδεκάδα, με ανταγωνιστή ένα τόσο καλό παίκτη όπως ο Γκιγιέρμε.

· Κατά την γνώμη μου, εάν ο Πέδρο Μαρτίνς μπορεί να διαχειριστεί καλά και τα δύο αυτά παιδιά, που έχουν διαφορετικά προσόντα, αλλά και τα δύο μεγάλες δυνατότητες, ο Ολυμπιακός θα βγει τεράστια ωφελημένος. Γιατί ούτε ο Μπουχαλάκης έχει τις φοβερές αντοχές, ούτε ο Γκιγιέρμε έχει τα φοβερά τρεξίματα, ώστε να πάρει ο ένας από τους δύο τη φανέλα σπίτι.

· Πρέπει ο προπονητής να πάρει από τον καθένα όσα περισσότερα μπορεί. Οτιδήποτε άλλο νομίζω ότι θα είναι λάθος τόσο για τους ίδιους, όσο και για την ομάδα και ασφαλώς και για τον προπονητή.