Οι διάδοχοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που απογοήτευσαν

Φτάνει η στιγμή που οι «κολόνες» επί σειρά ετών μιας ομάδας αποχωρούν και την επόμενη μέρα οι θέσεις τους είναι κενές και παράλληλα δύσκολο να αναπληρωθούν ισάξια. Μπορεί η φυγή του Ντέιβιντ Μπέκαμ από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να έφερε τον Κριστιάνο Ρονάλντο από το πρωτάθλημα της Πορτογαλίας και τη Σπόρτινγκ Λισαβόνας στους «Κόκκινους Διαβόλους» και ταυτόχρονα στην κορυφή της Ευρώπης, ωστόσο αυτή η παράδοση δεν συνεχίστηκε.

Ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον βρήκε τη λύση μια φορά, αλλά τις επόμενες το έργο του ήταν αρκετά δυσκολότερο. Άμεση λύση προσφέρθηκαν να δώσουν οι Ράιαν Γκιγκς, Πόλ Σκόουλς και άλλοι αστέρες του συλλόγου, όταν αποχαιρέτησαν το Όλντ Τράφορντ. Το αν τα κατάφεραν, αμφιλεγόμενο.

Οι περιπτώσεις λοιπόν όπου ανερχόμενοι νεαροί ποδοσφαιριστές κλήθηκαν να κουβαλήσουν το βάρος της φανέλας των προκατόχων τους χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ποικίλουν τα τελευταία χρόνια.

Άσλει Γιάνγκ (Πολ Σκόουλς)



Το καλοκαίρι του 2013 ο πιστός στρατιώτης της Γιουνάιτεντ για 20 χρόνια αποσύρεται από την ενεργό δράση. Το καπαρωμένο για δύο ολόκληρες δεκαετίες «18» στη φανέλα μένει πλέον ελεύθερο. Ο Φέργκιουσον ζητά τη βοήθεια του Άγγλου διεθνή για την αναπλήρωση της θέσης και φυσικά ο Σκόουλς ανταποκρίνεται, δείγμα της αγάπης του για την ομάδα. Διάδοχος του Πολ, ο Άσλει Γιανγκ με μεταγραφή από την Άστον Βίλα. Ο 27χρονος τότε Άγγλος, έκλεισε πολλά στόματα και διέψευσε όσους τον αμφισβητούσαν κατά τον ερχομό του, συμβάλλοντας τα μέγιστα για 9 σεζόν και πάνω από 200 παιχνίδια, πρωταγωνιστώντας στην δεξιά πτέρυγα της ομάδας. Ωστόσο, τίποτα δεν ήταν το ίδιο για τους φίλους της Γιουνάιτεντ. Ο παίκτης που ηγούταν και οδηγούσε την ομάδα σε τρόπαια απουσίαζε. Το κενό του Πολ Σκόουλς παρέμεινε για πάντα στα μάτια τους.

Φάμπιο (Όλερ Γκούναρ Σόλσκιερ)



Αγαπημένο πρόσωπο της κερκίδας και λυτρωτής στον τελικό της Βαρκελώνης το 1999 απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου, ο Όλερ Γκούναρ Σόλσκιερ αποχαιρέτησε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 2007 έπειτα από 11 χρόνια παρουσίας του στον σύλλογο. Το νούμερο 20 της φανέλας του, είχε γίνει πλέον σύμβολο ελπίδας για τους φίλους των «Κόκκινων Διαβόλων». Το κενό της θέσης του ήρθε μετά από χρόνια να καλύψει ο Φάμπιο, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις. Ερχόμενος από τη Βραζιλία με τον δίδυμο αδερφό του Ράφαελ (αδέρφια Ντα Σίλβα) επισκιάστηκε από αυτόν ο οποίος έπαιρνε συχνότερα συμμετοχή. Οι εμφανίσεις που πραγματοποίησε στην ομάδα ήταν μόλις 22 και το καλοκαίρι του 2013 αποχώρησε για την Κάρντιφ.

Λοράν Μπλαν (Γιαπ Σταμ)



Ο Γιαπ Σταμ μπορεί να μην θεωρήθηκε θρύλος της ομάδας, αλλά η επίδραση που είχε στην ομάδα ήταν αδιαμφισβήτητη. Η παρουσία του στα μετόπισθεν αισθητή, και ο ρόλος του στο ιστορικό τρεμπλ του 1999, καταλυτικός. Η τριετής παρουσία του στο σύλλογο σταμάτησε το καλοκαίρι του 2001 όπου «μετακόμισε» στη Λάτσιο. Η αποχώρηση του άφησε ένα τεράστιο κενό στην άμυνα των «Μπέμπηδων», το οποίο αναπλήρωσε ο Λοράν Μπλάν. Μπορεί ο διεθνής Γάλλος να ήταν πρωταθλητής κόσμου με τη Γαλλία το 1998, και στο άκουσμα της άφιξης του στο Μάντσεστερ να υπήρχε αισιοδοξία ωστόσο κάτι τέτοιο δεν αποτυπώθηκε στο γήπεδο. Ο 35 χρονος τότε Μπλαν βοήθησε την ομάδα να κατακτήσει το πρωτάθλημα το 2003, ωστόσο η θητεία του ολοκληρώθηκε σύντομα προκειμένου να ξεκινήσει λίγο αργότερα η προπονητική του καριέρα.

Μαικλ Όουεν (Κριστιάνο Ρονάλντο)



Το νούμερο «7» ήταν ανέκαθεν ιστορικό. Όταν όμως πρόκειται να το διαδεχθείς από τον Κριστιάνο Ρονάλντο το έργο σου γίνεται αυτόματα «βουνό». Το 2009 ο CR7 αφήνει την ομάδα στην οποία ανδρώθηκε για τα μεγάλα σαλόνια της Ισπανίας και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο κλήρος έπεσε στον πρώην αστέρα της μισητής Λίβερπουλ, Μάικλ Οούεν, γεγονός που σόκαρε το Μάντσεστερ. Λίγο η προκατάληψη των οπαδών, λίγο ο βαθμός δυσκολίας της θέσης, δεν αποτελεί έκπληξη πως δεν κατάφερε να καθιερωθεί ο διεθνής Άγγλος. Τούτο Λεχθέντος, ο Μάικλ Οούεν δεν άντεξε πάνω από δύο σεζόν και το καλοκαίρι του 2012, μεταπήδησε στη Στόουκ.

Άνταμ Γιανουζάι (Ράιαν Γκιγκς)



Το νούμερο «11» της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα έπρεπε να είχε αποσυρθεί ως φόρο τιμής σε έναν από τους ελάχιστους «one club man» των ευρωπαϊκών γηπέδων. Ο λόγος για τον Ράιαν Γκιγκς, τον πιστό στρατιώτη της ομάδας για 24 ολόκληρα χρόνια. Το να βρεις αντάξιο διάδοχο ενός παίκτη που έχει προσφέρει όσα ο Γκιγκς, συμπεριλαμβανομένων 13 πρωταθλημάτων και 2 Τσάμπιονς Λιγκ, έμοιαζε ακατόρθωτο το 2014 όταν και αποχώρησε από την αγαπημένη του Γιουνάιτεντ. Ο 19χρονος ταλαντούχος Βέλγος, Άνταμ Γιανουζάι ανέλαβε την ευθήνη. Στην πρώτη του σεζόν με το νούμερο «44» στην πλάτη με όσο χρόνο συμμετοχής είχε στη διάθεση του προϊδέασε τους «Μπέμπηδες» για μια δυνατή συνέχεια. Την επόμενη χρονιά φόρεσε το ιστορικό «11» του Ράιαν, και είτε είναι σύμπτωση είτε όχι, δεν κατάφερε να αποδώσει το αναμενόμενο.

Επιμέλεια: Διονύσης Αργυρός