Το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2005

Μπορεί να μην περάσαμε τελικά στην τελική φάση του Μουντιάλ του 2006, ωστόσο ένα έτος νωρίτερα είχαμε παίξει στο τουρνουά-πρόγευση της ΦΙΦΑ, το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2005 στη Γερμανία, Εκεί πήγαμε ως πρωταθλητές Ευρώπης μετά τον άθλο του 2004.

Παίξαμε σε έναν όμιλο με Βραζιλία, Ιαπωνία και Μεξικό, αλλά δεν τα καταφέραμε. Η κακή μέρα φάνηκε από το πρωί, καθότι ηττηθήκαμε από την Σελεσάο στην πρεμιέρα που έγινε στη Λειψία, σε μια εποχή που οι καριόκας ήταν σε φοβερή φόρμα, με τους Κακά και Αντριάνο να βρίσκονται στην κορυφαία φάση της καριέρας τους.

Εναν χρόνο μετά, στο Μουντιάλ του 2006, η Βραζιλία είχε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο και έφυγε νωρίς από την διοργάνωση, καθότι αποκλείστηκε από την μεγάλη Γαλλία του Ζιντάν. Η οποία Γαλλία έφτασε ως τον τελικό και έχασε από την Ιταλία στα πέναλτι, σε ένα ματς που στιγματίστηκε από το ιστορικό σκηνικό με τον Ζιντάν και του Ματεράτσι με τον Γάλλο να αποβάλλεται ύστερα από την... κουτουλιά που έριξε στον Ιταλό.

Για να επιστρέψουμε στα του κυπέλλου Συνομοσπονδιών, να πούμε ότι στη δεύτερη αγωνιστική χάσαμε από την Ιαπωνία (αυτό ήταν το χειρότερό μας παιχνίδι στη διοργάνωση) και ουσιαστικά απωλέσαμε κάθε ελπίδα πρόκρισης. Το τρίτο ματς με το Μεξικό, που έληξε με λευκή ισοπαλία, ήταν περισσότερο διαδικαστικού χαρακτήρα.

Σε εκείνη την διοργάνωση αντιμετωπίζαμε κάποια επιμέρους προβλήματα, όπως το γεγονός ότι είχε ενσωματωθεί την τελευταία στιγμή ο αρχηγός της Εθνικής, ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ο οποίος εκείνες τις ημέρες είχε κλείσει την μεταγραφή του στην Μπολόνια. Αν θυμόμαστε καλά μάλιστα, ο Ζαγόρ προερχόταν και από τραυματισμό και ήταν «λαβωμένος» στο τουρνουά. Πάντως, παρότι η ομάδα δεν τα πήγε καλά σε εκείνο το τουρνουά, το κλίμα δεν χάλασε και η ομάδα παρέμεινε απτόητη, συνεχίζοντας το δρόμο των επιτυχιών της τα επόμενα χρόνια.