Ο Ράφα Ναδάλ κατέκτησε το τουρνουά Γουίμπλεντον νικώντας τον Ρότζερ Φέντερερ με 3-2 σετ (6-4, 6-4, 6-, 6-7 και 9-7) μετά από ένα συγκλονιστικό σε εξέλιξη παιχνίδι, που κράτησε συνολικά περίπου επτά ώρες, αφού καθυστέρησε να αρχίσει για μισή ώρα και είχε και δύο μεγάλες διακοπές λόγω βροχής! Ο Ισπανός, νούμερο δύο στην παγκόσμια κατάταξη, έγινε ο πρώτος τενίστας που κατακτά την ίδια χρονιά Ρολάν Γκαρός και Γουίμπλεντον μετά το 1980 και τον Μπιόρν Μποργκ, ενώ αυτός ήταν ο πρώτος του τίτλος σε Grand Slam εκτός του γαλλικού Open. Παράλληλα έβαλε τέλος στην πενταετή κυριαρχία του Ελβετού μεγάλου αντιπάλου του στο βρετανικό τουρνουά και τον υποχρέωσε σε ήττα μετά από 65 συνεχείς νίκες στο χορτάρι και 40 στο Γουίμπλεντον! Επίσης πήρε ρεβάνς για την ήττα του τις δύο προηγούμενες σεζόν στο ίδιο τουρνουά από το νούμερο ένα στον κόσμο κι έγινε ο πρώτος Ισπανός που νικά στο τουρνουά μετά τον Μανουέλ Σαντάνα το 1966.
Η αναμέτρηση άρχισε με ημίωρη καθυστέρηση (16:30 αντί 16:00) λόγω βροχής. Ο Ναδάλ προηγήθηκε με 2-0 παίρνοντας τα δύο πρώτα σετ με 6-4, όμως μετά από διακοπή 81 λεπτών λόγω κακοκαιρίας πήρε το τρίτο σετ στο τάι μπρέικ (7-3), ενώ ισοφάρισε σε 2-2 κατακτώντας και πάλι στο τάι μπρέικ το τέταρτο σετ (10-8). Στο τελευταίο σετ οι δύο τενίστες αγωνίστηκαν υπό την απειλή του... σκότους και μετά από συγκλονιστικό ματς ο Ναδάλ εκμεταλλεύτηκε το μπρέικ που έκανε στο σερβίς του Φέντερερ φτάνοντας στη μεγάλη νίκη με 9-7 στο πέμπτο σετ. Ο "καθαρός" χρόνος του αγώνα ήταν 4 ώρες και 48 λεπτά, κάτι που αποτελεί ρεκόρ για τελικό του Γουίμπλεντον.
«Δεν μπορώ να εξηγήσω πώς αισθάνθηκα όταν νίκησα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως είμαι πανευτυχής. Ήταν ένα όνειρό μου να παίξω σε αυτό το τουρνουά, που είναι το αγαπημένου μου. Δεν φανταζόμουν ποτέ πως θα το κατακτούσα», δήλωσε ο 22χρονος νικητής, ενώ ο 26χρονος μεγάλος αντίπαλός του, τόνισε: «Δοκίμασα τα πάντα, αλλά άργησα να μπω στο παιχνίδι. Ο Ράφα έπαιξε φανταστικά και είναι άξιος πρωταθλητής. Είναι ο χειρότερος αντίπαλος που μπορείς να έχεις κάτω από τις δυσμενέστερες συνθήκες. Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να νικήσω, αλλά θα επιστρέψω του χρόνου».
H λίστα με τους τροπαιούχους
7 τίτλοι
Πιτ Σάμπρας (ΗΠΑ)-1993, 1994, 1995, 1997, 1998, 1999, 2000
Ουίλι Ρένσοου (Βρετανία)-1881, 1882, 1883, 1884, 1885, 1886, 1889
5 τίτλοι
Ρότζερ Φέντερερ (Ελβετία)-2003, 2004, 2005, 2006, 2007
Μπιορν Μποργκ (Σουηδία)-1976, 1977, 1978, 1979, 1980
Χιου Ντόχερτι (Βρετανία)-1902, 1903, 1904, 1905, 1906
4 τίτλοι
Ρόντνεϊ Λέιβερ (Αυστραλία)-1961, 1962, 1968, 1969
Τόνι Ουίλντινγκ (Νέα Ζηλανδία)-1910, 1911, 1912, 1913
Ρέτζιναλντ Ντόχερτι (Βρετανία)-1897, 1898, 1899, 1900
3 τίτλοι
Μπόρις Μπέκερ (Γερμανία)-1985, 1986, 1989
Τζον ΜακΕνρό (ΗΠΑ)-1981, 1983, 1984
Τζον Νιούκομπ (Αυστραλία)-1967, 1970, 1971
Φρεντ Πέρι (Μ. Βρετανία)-1934, 1935, 1936
Ουίλιαμ Τίλντεν (ΗΠΑ)-1920, 1921, 1930
Γκορ (Βρετανία)-1901, 1908, 1909
Μπάντελεϊ (Βρετανία)-1891, 1892, 1895
2 τίτλοι
Στέφαν Έντμπεργκ (Σουηδία)-1988, 1990
Τζίμι Κόνορς (ΗΠΑ)-1974, 1982
Ρόι Έμερσον (Αυστραλία)-1964, 1965
Λιούις Χόουντ (Αυστραλία)-1956, 1957
Ντόναλντ Μπατζ (ΗΠΑ)-1937, 1938
Ανρί Κοσέ (Γαλλία)-1927, 1929
Ρενέ Λακόστ (Γαλλία)-1925, 1928
Γιανς Μποροτρά (Γαλλία)-1924, 1926
Τζέραλντ Πάτερσον (Αυστραλία)-1919, 1922
Νόρμαν Μπρουκς (Αυστραλία)-1907, 1914
Πιμ (Βρετανία)-1893, 1894
Τζον Χάρτλεϊ (Βρετανία)-1879, 1880
1 τίτλος
Ραφαέλ Ναδάλ (Ισπανία)-2008
Λέιτον Χιούιτ (Αυστραλία)-2002
Γκόραν Ιβανίσεβιτς (Κροατία)-2001
Κράγιτσεκ (Ολλανδία)-1996
Αντρέ Αγκάσι (ΗΠΑ)-1992
Μάικλ Στιτς (Γερμανία)-1991
Κας (Αυστραλία)-1987
Άρθουρ Ας (ΗΠΑ)-1975
Γιαν Κόντες (Τσεχοσλοβακία)-1973
Σταν Σμιθ (ΗΠΑ)-1972
Μανουέλ Σαντάνα (Ισπανία)-1966
Τσακ ΜακΚίνλεϊ (ΗΠΑ)-1963
Νιλ Φρέισερ (Αυστραλία)-1960
Αλεχάντρο Ολμέδο (ΗΠΑ)-1959
Άσλεϊ Κούπερ (Αυστραλία)-1958
Τόνι Τράμπερτ (ΗΠΑ)-1955
Γιάροσλαβ Ντρόμπνι (Αίγυπτος)-1954
Βίκτορ Σέιξας (ΗΠΑ)-1953
Φρανκ Σέντγκμαν (Αυστραλία)-1952
Σάβιτ (ΗΠΑ)-1951
Μπατζ Πάτι (ΗΠΑ)-1950
Φρέντερικ Σρόεντερ (ΗΠΑ)-1949
Φάλκενμπουργκ (ΗΠΑ)-1948
Τζακ Κράμερ (ΗΠΑ)-1947
Πετρά (Γαλλία)-1946
Ρόμπερτ Ριγκς (ΗΠΑ)-1939
Τζον Κρόουφορντ (Αυστραλία)-1933
Βινς (ΗΠΑ)-1932
Σίντνεϊ Γουντ (ΗΠΑ)-1931
Ουίλιαμ Τζόνστον (ΗΠΑ)-1923
Μαχόνι (Βρετανία)-1896
Χάμιλτον (Βρετανία)-1890
Ρένσοου (Βρετανία)-1888
Λόουφορντ (Βρετανία)-1887
Χάντοου (Βρετανία)-1878
Σπένσερ Γκορ (Βρετανία)-1877