Στο ξεκίνημά της, τουλάχιστον, η 7η τέχνη ήταν αποκλειστικά οπτική τέχνη. Από την ασπρόμαυρη εικόνα και τον βουβό κινηματογράφο όμως, έχει περάσει πολύς καιρός.
Όπως είναι φυσικό από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Σταδιακά προστέθηκαν οι λεζάντες, οι οποίες είχαν επεξηγηματικό χαρακτήρα. Ο διάλογος και ο ήχος αποτέλεσαν το επόμενο βήμα.
Για μερικούς αποτελεί συνήθεια, για άλλους «σκότωμα» της ώρας και για πολλούς λατρεία. Μηδενός εξαιρουμένου, όλοι μνημονεύουν την ταινία που παρακολούθησαν για κάποιο λόγο. Στα ειδικά εφέ, τους πρωταγωνιστές (ηθοποιοί), το σκηνοθέτη, το σενάριο και στους κάθε είδους συντελεστές οφείλεται η σύνθεση του έργου. Τι είναι αυτό όμως που το κάνει αξιομνημόνευτο, όσο καιρός και αν περάσει; Οι περίφημες, ατάκες. Φράσεις που προσθέτουμε στη «συλλογή» μας και ξεστομίζουμε σε ανύποπτο χρόνο. Πότε γιατί ταιριάζει στη στιγμή, πότε γιατί απλώς έτσι μας ήρθε. Χωρίς πολλά λόγια, πάρτε μια μικρή «γεύση»:
Taxi Driver, Robert De Niro, «You talkin' to me?»
The Godfather, Marlon Brando, «I'm going to make him an offer he can't refuse»
The Terminator, Arnold Schwarzenegger, «I’ll Be Back»
James Bond, Sean Connery, «My name is Bond. James Bond»