Sotis… you‘ll never walk alone

Το να είσαι φαν της Λίβερπουλ και θαυμαστής της μάγκικης αμεσότητας του ανθρώπου Σωτήρη Κυργιάκου, ακόμα και αν δεν είσαι «τρελαμένος» με την ποδοσφαιρική ποιότητα του Sotis (για τα δεδομένα της Λίβερπουλ, φυσικά), αποτελεί αφορμή για να νιώσεις μια… γλυκιά ευφορία, γνωρίζοντας τις δυνατότητες και τα προτερήματα του αλανιού.

Γράφει ο Νίκος Ράλλης

Την ίδια γλυκιά ευφορία, που έγινε πώρωση, ένιωθαν, για δύο χρόνια, οι φίλοι της Λίβερπουλ, βλέποντας τον 35χρονο, το 2000, Γκάρι ΜακΑλιστερ, να διαψεύδει τους πάντες και να μετατρέπεται από μεταγραφή-έκπληξη, στην «πιο εμπνευσμένη μεταγραφή» του Ζεράρ Ουγέ, όπως είχε δηλώσει τότε, ο παλιός προπονητής των «κόκκινων»… Ο πρώην Σκωτσέζος διεθνής και νυν προπονητής, όχι τόσο λόγω του ταλέντου του, (το οποίο δεν ήταν δα και… περίσσιο, ώστε να παίζει στη Λίβερπουλ), αλλά, κυρίως, λόγω της επιβλητικής προσωπικότητάς του, του ατελείωτου δυναμισμού του και τις, αληθινά, μεγαλοπρεπείς εμφανίσεις του (ακόμα και όταν δεν ήταν στη μέρα του), οδήγησε τη Λίβερπουλ στο τρεμπλ του 2000-01 και μπήκε για πάντα στις καρδιές του Kop και στη 32η θέση στη λίστα των 100 ποδοσφαιριστών που συγκλόνισαν τους φανατικούς οπαδούς των «κόκκινων»… Η ιστορία επαναλαμβάνεται…; Θα δούμε…

Ο Μπενίτεθ, φέτος, δε θα έκανε «καλή» ή ακριβή μεταγραφή. Δε θα έκανε, μάλλον, καμία μεταγραφή… Και αυτό το γνώριζε. Η οικονομική κρίση που «χτύπησε» τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες της Λίβερπουλ, δεν επέτρεψε στον Ισπανό προπονητή να ανανεώσει, κάπως, το ρόστερ του. Ούτε κεντρικό αμυντικό δε μπορούσε να πάρει για να αντικαταστήσει τον Σάμι Χίπια, ο οποίος μετακόμισε στη Μπάγερ Λεβερκούζεν, αλλά, ούτως ή άλλως, για τον Φιλανδό είχε έρθει (από πέρυσι) το πλήρωμα του χρόνου… Οι τραυματισμοί των Ντάνιελ Άγκερ, ο οποίος θα μείνει τουλάχιστον άλλες τρεις εβδομάδες εκτός δράσης και Σκρτελ, δημιούργησαν την ανάγκη για άμεση απόκτηση κεντρικού αμυντικού, αλλά… φτηνού…

Το μπάτζετ της Λίβερπουλ για στόπερ, όπως γνωστοποιήθηκε στον Μπενίτεθ από τους Αμερικάνους, ήταν, μόλις, 3 εκατομμύρια. Ο Ράφα «έσβησε» από τη λίστα του όλες τις ακριβές επιλογές και κατέληξε στον Σωτήρη Κυργιάκο. Και ένας προπονητής σαν τον Ισπανό, που κατά την ταπεινή μου γνώμη βρίσκεται μέσα στη δεκάδα των καλύτερων Ευρωπαίων προπονητών του 21ου αιώνα, μάλλον θεώρησε ότι ο Κυργιάκος είναι ο καλύτερος κεντρικός αμυντικός που «κυκλοφορεί» στην Ευρώπη και κοστίζει… «ψίχουλα».

Η ιστορία του Σωτήρη Κυργιάκου είναι γνωστή… Μέσα σε μία νύχτα βρέθηκε από τον Άγιο Νικόλαο στον Παναθηναϊκό και στο ντεμπούτο του στο Τσάμπιονς Λιγκ (κόντρα στη Σλάβια Πράγας). Το 2005 έφυγε, με το ιδιωτικό τζετ του Σον Κόνερι, για τους Γκλάσκοου Ρέιντζερς, αφού πρώτα δε δίστασε να τα «βάλει» με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη (ακόμη είναι σε δικαστική διαμάχη με τον Παναθηναϊκό). Μετά ήρθε το πετυχημένο πέρασμα του από την Άιντραχτ Φρανκφούρτης και η επιστροφή του στο ελληνικό πρωτάθλημα και την ΑΕΚ. Τώρα του παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής του… Και σε αυτή τη ζωή, αλλά και στην άλλη ζωή, δεν αφήνεις αυτή την ευκαιρία να σε προσπεράσει. Τη… δαγκώνεις κυριολεκτικά για να μη σου φύγει… Και φυσικά, δε το συζητώ ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη μεταγραφή Έλληνα ποδοσφαιριστή σε ομάδα του εξωτερικού.

Η Λίβερπουλ τη Δευτέρα υπέστη ήττα-σοκ από την Άστον Βίλα μέσα στο Άνφιλντ, 3-1. Το σκορ δεν προβληματίζει. Στην Αγγλία τα «στραβά» αποτελέσματα είναι φυσιολογικά και για αυτό το λόγο (και για πολλούς ακόμα) η Premier League είναι το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Αυτό που προβληματίζει, στη «φτωχή» εκκίνηση της Λίβερπουλ στο πρωτάθλημα, είναι οι κάκιστες εμφανίσεις.

Αλήθεια, δε θυμάμαι πιο τραγική αμυντική λειτουργία τα τελευταία 5 χρόνια. Οι μουρμούρες στο Λίβερπουλ άρχισαν νωρίς (και) φέτος. Τα 20 χρόνια δίχως πρωτάθλημα για τη Λίβερπουλ είναι πάρα πολλά και οι φίλοι των «κόκκινων» είναι προβληματισμένοι με το κακό ξεκίνημα της ομάδας τους, όπως και ο Ράφα Μπενίτεθ. Εχθές, με τον Κυργιάκο στη βασική ενδεκάδα, η Λίβερπουλ κέρδισε 3-2 εκτός έδρας τη Μπόλτον, αλλά τα αμυντικά κενά ήταν και πάλι εμφανή.

Ο Μπενίτεθ μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Sotis, αλλά το θέμα πλέον, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα στους «κόκκινους», δεν είναι αν θα καταφέρει ο Κυργιάκος να αντέξει στην πίεση του να αγωνίζεσαι στη Λίβερπουλ και στην Αγγλία, αλλά αν θα καταφέρει ο Ισπανός κόουτς να (ξανά)αντέξει την πίεση που θα του ασκηθεί από τους, «διψασμένους» για τίτλο, φίλους της ομάδας. Ο άνθρωπος, που κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ με τον Μπίσκαν, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί looser και χειρότερος από τον Ουγιέ. Και είναι άδικο… Μήπως ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσει και πάλι το μαγικό του ραβδάκι…;

Πάμε ξανά στον Sotis… Ο Κυργιάκος ξέρει ότι δε θα έπαιζε ποτέ στη Λίβερπουλ, αν η αγγλική ομάδα μπορούσε να δαπανήσει πολλά λεφτά για την απόκτηση κεντρικού αμυντικού. Τότε, το «Είμαι παίκτης της ΑΕΚ για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και όχι ανταλλάξιμο προϊόν και πιστεύω ότι έχω δείξει πως ξέρω να τιμώ τη φανέλα της ομάδας που φοράω», που ανέφερε, πριν προκύψει το ενδιαφέρον της Λίβερπουλ, ναι, θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα. Ο Κυργιάκος ξέρει, επίσης, όπως και οι φίλοι της Λίβερπουλ, όπως και ο Μπενίτεθ, ότι δε συγκρίνεται η άμυνα των «κόκκινων» με Τέρι-Καρβάλιο, Φέρντιναντ-Βίντιτς και Τουρέ-Λέσκοτ. Τα δεδομένα αυτά, όμως, αποτελούν πρόκληση για το αλάνι, αλλά και για τον Μπενίτεθ.

Η παραπάνω, ονειρική, ποδοσφαιρική ιστορία του ΜακΑλιστερ είναι ενδεικτική (με τη μόνη διαφορά ότι ο Κυργιάκος πάει σε εξαιρετική ηλικία στη Λίβερπουλ) και δε θα μου κάνει καμία εντύπωση αν ο Sotis αγαπηθεί από το Kop και τραγουδάει μαζί τους, από την εξέδρα, το you’l never walk alone…