Αν ήξερες πριν από τον πρώτο τελικό της Α1 ότι τα ποσοστά ευστοχίας του Ολυμπιακού θα ήταν κάκιστα στις βολές και μέτρια στις υπόλοιπες στατιστικές, και ότι ο Βασίλης Σπανούλης θα έκανε μία κακή εμφάνιση, θα υπέθετες ότι ξέρεις και τον νικητή.

Παρά ταύτα ο Ολυμπιακός νίκησε και μάλλον εύκολα, χάρη στην εξαιρετική εμφάνιση των Πρίντεζη και Παπανικολάου που ήρθαν με φόρα από την Πόλη, την αμυντική παρουσία του Χάινς και την ανέλπιστη βοήθεια (κυρίως επιθετικά) από τον Γκετσεβίτσιους. Και βέβαια χάρη στην ενέργεια και την ζωντάνια των παικτών του που, εκτός των άλλων, τους επέτρεψε να πάρουν πάρα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που αποσυντόνισαν την άμυνα του Παναθηναϊκού.

Του Μιχάλη Τσόχου

Αυτά ήταν πάνω κάτω τα θετικά του Ολυμπιακού, αλλά έχω την αίσθηση ότι ακόμη περισσότερα από αυτά τον πρώτο τελικό έκρινε με την απόδοσή του ο Παναθηναϊκός. Ακόμη και ο Ομπράντοβιτς έδειχνε εκτός φόρμας, και κυρίως λιγότερο ζωντανός και ενεργητικός από όσο μας έχει συνηθίσει, εμφάνιση που ήταν ασορτί με αυτήν της ομάδας του.

Ο ΠΑΟ έκανε την πιο υποτονική εμφάνιση που θυμάμαι να έχει κάνει σε τελικό με Ολυμπιακό. Έστω και έτσι, βέβαια, ήσυχο τον Ολυμπιακό δεν τον άφησε, αλλά δεν σου έδινε την εντύπωση ότι μπορεί να το γυρίσει το ματς στο οποίο ήταν πίσω στο σκορ από την αρχή ως το τέλος.

Κάπως έτσι γράφτηκε η ιστορία του πρώτου τελικού που είναι ένα πρώτο δείγμα, αλλά σίγουρα δεν έκρινε και τίποτα. Αν βέβαια δεν αλλάξει η εικόνα του ΠΑΟ, δύσκολα θα επιστρέψει, αλλά η λογική λέει ότι ο Παναθηναϊκός θα βελτιωθεί σίγουρα στη συνέχεια αυτού του μαραθώνιου, με την απαραίτητη προϋπόθεση να έχει συνέλθει την ερχόμενη Πέμπτη, διότι αν γίνει εκεί το 2-0, μετά μάλλον θα είναι αργά. Όσο για τον Ολυμπιακό, νομίζω ότι την επόμενη φορά που θα είναι τόσο… μπόσικος στο ΣΕΦ δύσκολα θα νικήσει, αν ο ΠΑΟ έχει συνέλθει.


ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube