Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Ούτε οι φανέλες κάνουν τους πρωταθλητές.
Υπάρχουν κάποιες όμως που αποτυπώνονται στο μυαλό του οπαδού και χωρίς να συνοδευτούν από τίτλους.
Επειδή συνδέθηκαν με μεγάλες νίκες. Με ιστορικές στιγμές. Με… ιδιαίτερες καταστάσεις. Ή με όλα αυτά μαζί. Όπως συνέβη στο παρελθόν της ΑΕΚ με τη ΝΙΚΕ!
Γράφει ο Γιώργος Μαραθιανός
Παρόλο που η προηγούμενη συνεργασία με τη μεγάλη αθλητική εταιρεία κράτησε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, χώρεσε πλήθος (και ποικιλία) αναμνήσεων. Από το καλοκαίρι του 2000 λοιπόν ως το χειμώνα του 2004 -κι από τη διοίκηση του Πέτρου Στάθη ως αυτές του Μάκη Ψωμιάδη και του Ντέμη Νικολαΐδη- οι φίλοι της «Ένωσης» έχουν να θυμηθούν πολλά και διάφορα.
Την απλή κίτρινη εμφάνιση που φορέθηκε από μορφές όπως οι Νάβας και Ρουίς. Που συνόδευσε «παλτά» όπως ο Μεντίνα. Που κάλυψε (όσο αυτό ήταν δυνατό) την… μπάκα του Ραμπεσαντρατανά. Αλλά κι αυτή που παραλίγο να συνδεθεί με πρωτάθλημα, πριν συνδεθεί τελικά με Κύπελλο (στον τελικό απέναντι στον Ολυμπιακό).
Υπήρξαν βέβαια και «ρεζέρβες»: Η μαύρη που συνδυάστηκε μ’ ένα μαγικό βράδυ (και τέσσερα γκολ) του Νικολαΐδη απέναντι στη Χερφόλγκε. Η θαλασσί που βγήκε σε δυο εκδοχές (μια με διαγώνια ρίγα τύπου Ρίβερ και μια με «σβήσιμο» στο στήθος) και συνόδευσε μεγάλες νίκες με τον ομόχρωμο -και όχι ακριβώς συμπαθή στον κόσμο- Άρη.
Όλα τα λεφτά όμως ήταν η ριγέ. Μια απ’ τις πιο καλαίσθητες των τελευταίων χρόνων. Με παραπομπές στο παρελθόν. Μα κυρίως υπέροχες αναμνήσεις να τη συνοδεύουν: Ως η φανέλα με την οποία η «Ένωση» κοίταξε στα μάτια τη Ρεάλ. Κι όπως έκανε και σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια του Champions League, έμεινε αήττητη ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ απ’ τον Ζιντάν, τον Ραούλ, τον Φίγκο, τον Ρομπέρτο Κάρλος και τους άλλους…
Και δεν μπορεί να ξεχαστεί φυσικά η (αμφιλεγόμενη) μπορντό. Χωρίς η αιτιολογία ότι επρόκειτο για το πορφυρό χρώμα της πολεμικής σημαίας του Βυζαντίου να βγάζει απ’ το μυαλό των οπαδών ότι ήταν κάτι που πλησίαζε σε… κόκκινο. Αλλά και με μια σίγουρη θέση στην ιστορία, καθώς ήταν εκείνη που φορέθηκε στο τελευταίο παιχνίδι στο «Νίκος Γκούμας» (απέναντι στον Άρη) πριν αυτό γκρεμιστεί.
Όσο για το φινάλε της σχέσης με τη NIKE -πριν αυτή ξαναρχίσει σήμερα- είχε επίσης ιστορική χροιά. Γιατί με δικές της φανέλες πήγε η ΑΕΚ στην Κωνσταντινούπολη για τις εορταστικές εκδηλώσεις και το φιλικό με τη Γαλατασαράι. Μα κυρίως με δικές της -και μάλιστα δυο στο ίδιο ματς- υποδέχθηκε τους Τούρκους στην άτυπη ρεβάνς για τα γενέθλια των 80 χρόνων: Μια επετειακή version της κανονικής και μια ρέπλικα της παρθενικής εμφάνισης που φόρεσε η ομάδα (με ρίγες και κορδόνια στη λαιμόκοψη).
_205015.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
