Χαλάστηκε ο Κουίνσι που βγήκε αλλαγή. Φαντάζομαι ότι περισσότερο ακόμα θα χαλάστηκε βλέποντας τον παίκτη που τον αντικατέστησε, τον Ντίνα που ήρθε από ομάδα Β’ Εθνικής, να κάνει τα διπλάσια πράγματα απ’ όσα είχε κάνει αυτός όσο αγωνίστηκε. Χαλάστηκε κι ο Σισοκό που βγήκε και ούτε το χέρι του δεν έδωσε στον Αποστολόπουλο που τον αντικατέστησε. Είχε τα δίκια του εν μέρει, αφού δεν έκανε κακό παιχνίδι, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν οι ποδοσφαιριστές ότι όσοι προπονητές κι αν αλλάζουν, είτε στον πάγκο κάθεται ο πολύπειρος Φερέιρα είτε ο «υπηρεσιακός» Βονόρτας, ο κόουτς είναι το αφεντικό και οι ομάδες δεν λειτουργούν ούτε με αυτοδιαχείριση, ούτε αποφασίζουν δια βοής.

Δεν ξέρω πόσο χαλάστηκαν επίσης ο Εσπάρθα, ο Καζιγιάμα και ο Κάιπερ, οι «Βαρελά-τοι» που ήρθαν τον Ιανουάριο, βλέποντας τον Μπαρμπαρούση, τον Ντίνα και τον Χουχούμη να παίζουν σαν κανονικοί ποδοσφαιριστές κι όχι σαν χαροκαμμένοι απόμαχοι της ζωής, όπως εκείνοι - κι ας είχαν να αποτινάξουν από πάνω τους σκόνη και ναφθαλίνη από το μεγάλο διάστημα που πέρασαν μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν αυτοί που έπαιξαν με τον Πανιώνιο και βοήθησαν τον Παναθηναϊκό να έχει 36 τελικές (έστω και χωρίς να σκοράρει) αγωνίζονταν περισσότερο στα προηγούμενα παιχνίδια, ξέρω όμως ότι θα είναι ποδοσφαιρικό έγκλημα αν ξαναπατήσουν το πόδι τους στο χορτάρι στα δυο τελευταία παιχνίδια οι διάφοροι τυχάρπαστοι που ταλαιπωρούν τα μάτια μας όσο και τη μπάλα όσο έπαιξαν. Πολύ απλά διότι δεν μπορούν. Και δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα από το να ζητάς από ένα γαϊδούρι να μάθει να χορεύει κλακέτες.

Κατά τα λοιπά, για όσους βιάστηκαν να πουν «να υπογράψει αμέσως επέκταση συμβολαίου ο παιχταράς ο Φιγκερόα» μόλις έβαλε ένα γκολ από τα 11 βήματα, ελπίζω να το ξανασκέφτηκαν. Ο Φιγκερόα μπορεί να υπήρξε παιχταράς, μπορεί μελλοντικά να ξαναγίνει παιχταράς, αλλά αυτή τη στιγμή δεν είναι τέτοιος. Είχε τις ευκαιρίες να σκοράρει, άλλοτε τον νίκησε ο εξαιρετικός αντίπαλος γκολκίπερ αλλά τις περισσότερες μάχες ο Αργεντινός τις έχασε από την ανετοιμότητά του και την απραξία μηνών: είτε σημάδεψε λάθος είτε ήταν ένα βήμα πιο πίσω από εκεί που έπρεπε να είναι για να σκοράρει. Και μέχρι να ξαναφτάσει - αν ξαναφτάσει - στο επίπεδο που ήταν κάποτε, τότε που θεωρούνταν top-class επιθετικός και ήταν κομμάτι της Εθνικής Αργεντινής και μάλιστα στις βασικές επιλογές, ας αφήσει τις δηλώσεις για «διπλό στο Φάληρο»: ας βοηθήσει την ομάδα να το κάνει και μετά ας μας πει πολλά και ωραία πράγματα, απ’ αυτά που συνηθίζουν οι Αργεντινοί να λένε σε μας τους Έλληνες, που μοιάζουμε αρκετά σε ταμπεραμέντο, γι’ αυτό και γίνονται τόσο αγαπητοί στις κερκίδες μας. Άλλο όμως να σε αγαπάει η εξέδρα κι άλλο να είσαι επιθετικός και να μην σε ξέρει σχεδόν ο πίνακας των σκόρερ...

Κώστας Βαϊμάκης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube