Κηφισιά: Το «αντίο» του δακρυσμένου Ανδρέα Τεττέη στον σύλλογο που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά

Μέσω ενός συγκινητικού και ιδιαίτερα φορτισμένου συναισθηματικά βίντεο, ο Ανδρέας Τεττέη αποχαιρέτησε τη Κηφισιά.

Ο σύλλογος των Βορείων Προαστείων δημοσίευσε το «αντίο» του Έλληνα διεθνούς επιθετικού στον σύλλογο, με τον οποίο ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, έζησε πολλές στιγμές, φτάνοντας μέχρι τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό.

Λίγο ανοίξει το νέο κεφάλαιο στην καριέρα του με την παρουσία του στους «πράσινους», ο Τεττέη με δάκρυα στα μάτια ευχαρίστησε άπαντες στον σύλλογο της Κηφισιάς, μιλώντας με όμορφα λόγια για την ομάδα.


Αναλυτικά τα όσα είπε:

«Είναι το πιο δύσκολο αντίο. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έρθει αυτή η στιγμή τόσο σύντομα, ειδικά μέσα σε αυτή τη χρονιά, και μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο.

Δεν περίμενα ότι αυτή η ιστορία στην Κηφισιά θα κρατούσε τόσο πολύ. Έξι χρόνια… και νομίζω πως αυτά τα χρόνια δεν θα τα ξεχάσω ποτέ.

Η σχέση μου με τον Πάνο Πρίτσα είναι κάτι που δεν μπορώ να περιγράψω. Τον έχω σαν μεγαλύτερο αδερφό. Με έχει στηρίξει πάρα πολύ. Χωρίς τον κύριο Πρίτσα δεν θα ήμουν τίποτα στην Κηφισιά. Ήταν ο άνθρωπος που με πίστεψε, με βοήθησε και αποτέλεσε έναν από τους βασικούς λόγους για όλα όσα έγιναν.

Πέρα από πρόεδρος, κοιτούσε πάντα το καλύτερο για μένα. Με βάφτισε και ήταν πάντα εκεί, στις χαρές και στις λύπες.

Θυμάμαι εκείνο το γκολ στη Νέα Σμύρνη. Ήταν το ιστορικό γκολ με το οποίο η Κηφισιά πήρε την άνοδο στη Β’ Εθνική και από εκείνο το ματς άρχισε σιγά-σιγά ο κόσμος να με μαθαίνει.

Η μεγαλύτερη στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ σε αυτή την ομάδα είναι η άνοδος από τη Β’ στην Α’ Εθνική. Ήθελα τόσο πολύ να ανέβει η ομάδα, γιατί πιστεύω ότι εκεί αξίζει να βρίσκεται.

Δεν γινόταν να μην είμαι στο γήπεδο εκείνη τη μέρα. Ήμουν σίγουρος ότι η Κηφισιά θα κέρδιζε. Μόλις τελείωσε το παιχνίδι, έτρεξα στα αποδυτήρια για να πανηγυρίσω με τους συμπαίκτες μου, σαν να είχα βάλει εγώ το γκολ.

Αυτό είναι κάτι που θα κρατήσω για πάντα, γιατί μου θυμίζει μία από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου.

Θα είμαι για πάντα στην Κηφισιά και θα τη στηρίζω σε όλη μου τη ζωή. Μια μεγάλη αγκαλιά στον Πάνο, στον κύριο Χρήστο, στον Κωνσταντίνο και σε όλους στην ομάδα.

Είμαι και θα είμαι για πάντα οπαδός αυτής της ομάδας».