Ο τερματοφύλακας είναι ο πρώτος ποδοσφαιριστής που όταν μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο επιβάλλεται να εκπέμπει σιγουριά και αυτοπεποίθηση, να είναι βέβαιος για τον εαυτό του και τις ικανότητές τους, έτσι ώστε να επέμβει όσες φορές χρειαστεί για να σώσει την ομάδα του, ενώ ταυτοχρόνως να εμπνέει τους συμπαίκτες του.
Τι γίνεται όμως όταν απέναντί σου εμφανίζεται μία πασαρέλα αστέρων και οι αντίπαλοι επιθετικοί πιάνουν τελική ταχύτητα ικανή για να τους κοπεί... κλήση; Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης στην αναμέτρηση της Τετάρτης (26/11) θα βρεθεί μπροστά στους Εμπαπέ, Βινίσιους και Γκιουλέρ (μεταξύ άλλων), με στόχο να τους φρενάρει όσες φορές χρειαστεί, ώστε ο Ολυμπιακός να μην μείνει με άδεια χέρια.
Αν ένας άνθρωπος όμως γνωρίζει καλά από τέτοια ματς, τότε σίγουρα αυτός είναι ο Τόμας Βάτσλικ. Ο Τσέχος πορτιέρε είναι... εθισμένος στις επιτυχίες, κατακτώντας τίτλους σε κάθε γωνιά της Ευρώπης, ενώ πέρασε και μία γεμάτη τριετία με τα χρώματα της Σεβίλλης.
Εκεί, εκτός από το Europa League που σήκωσε -ένα από τα συνολικά επτά που έχει μαζέψει η ομάδα της Ανδαλουσίας- αντιμετώπισε στα ίσα και την Μπαρτσελόνα, αλλά και τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο Τόμας Βάτσλικ μίλησε στο sport-fm.gr για την πολυαναμενόμενη «μονομαχία» του Ολυμπιακού με την Ρεάλ Μαδρίτης, για τη μοίρα που συνδέει τη Σεβίλλη με το Europa League, το μεγαλύτερο του... κρίμα από το πέρασμά του στον Ολυμπιακό, αλλά και για τις συζητήσεις που έκανε με τον τότε 19χρονο Κωνσταντίνο Τζολάκη.
«Έχω ακόμη πολλά να δώσω στο ποδόσφαιρο, δεν τα παρατάω»
Ναι μεν η ηλικία είναι ένας αριθμός, όμως η καριέρα του ποδοσφαιριστή έχει πάντοτε ημερομηνία λήξης. Αυτή η ημερομηνία, βέβαια, καθορίζεται μονάχα από τον ίδιο τον αθλητή και το πόσο ακόμη το... λέει η καρδούλα του να συνεχίσει. Για τον 36χρονο Τόμας Βάτσλικ, η απάντηση είναι ξεκάθαρη και παρά το γεγονός ότι βρίσκεται χωρίς ομάδα από το καλοκαίρι, μάχεται μανιωδώς για να επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, μόλις ανοίξει το μεταγραφικό παζάρι του χειμώνα.
«Ακόμα το έχω μέσα μου. Μπορώ να συνεχίσω να παίζω για μερικά ακόμη χρόνια. Δεν τα έχω παρατήσει ακόμα (γέλια). Συνεχίζω να προπονούμαι ασταμάτητα και θα δούμε τι θα φέρει το μέλλον. Πλέον γνωρίζω καλύτερα πώς λειτουργεί ο κόσμος του ποδοσφαίρου. Ξέρω ότι δεν πρόκειται να γίνω νεότερος, αλλά πιστεύω στις ικανότητες μου και περιμένω να έρθει μία ομάδα που θα με εμπιστευτεί, ώστε να τους αποδείξω και εγώ ότι μπορώ να ανταπεξέλθω. Περιμένω λοιπόν τον Ιανουάριο, και είμαι απόλυτα έτοιμος».
Η τελευταία του εμπειρία ήταν στην ιστορική, αλλά και χιλιοταλαιπωρημένη Μποαβίστα. Με τεράστια αγωνιστικά και οικονομικά προβλήματα ο πορτογαλικός σύλλογος δεν κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία, παρά τις υπερπροσπάθειές που κατέβαλε ο Βάτσλικ, υπερασπιζόμενος την εστία της, στο δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν.
«Στην Πορτογαλία βρέθηκα σε ένα ιστορικό κλαμπ. Πήγα όμως σε μία άσχημη περίοδο με πολλά οικονομικά προβλήματα. Ως ομάδα αργήσαμε να πάρουμε μπρος και τα παιχνίδια που κερδίσαμε στο φινάλε δεν ήταν αρκετά για να παραμείνουμε στην κατηγορία. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ με τον υποβιβασμό της ομάδας, όμως ως συνολική εμπειρία ήταν θετική. Και εγώ και η οικογένεια απολαύσαμε την χώρα, ενώ θεωρώ ότι οι εμφανίσεις μου ήταν ικανοποιητικές και ότι τα πήγα αρκετά καλά. Ήταν εξ αρχής μία πολύ δύσκολη αποστολή και δυστυχώς δεν τα καταφέραμε. Το σημαντικό όμως είναι ότι παλέψαμε μέχρι τελικής πτώσεως».
Ο πιο σκληρός κριτής είναι πάντοτε ο εαυτός μας. Ο Βάτσλικ όμως αναγνωρίζει τις θυσίες που έκανε, αλλά κυρίως την αμφισβήτηση που δέχθηκε από μικρό παιδί και πλέον στα 36 του παραδέχεται με καμάρι ότι η καριέρα του, ήταν, είναι και θα παραμείνει για πάντα επιτυχημένη.
«Δεν θέλω κοιτάξω την καριέρα μου λες και έχει ολοκληρωθεί, καθώς ακόμη έχω πολλά να δώσω στο ποδόσφαιρο, όμως κρίνοντας μέχρι το σήμερα, ναι, θεωρώ ότι έχω μία αρκετά επιτυχημένη πορεία ως ποδοσφαιριστής. Μέχρι στιγμής μία χαρά (γέλια). Όταν ήμουν μικρός κανένας δεν με θεωρούσε ως το νέο "next big thing", κανένας δεν έγραφε κείμενα για εμένα, κανένας δεν περίμενε να φτάσω εδώ που έχω φτάσει σήμερα. Μου έκανε πολύ καλό το γεγονός ότι σε ηλικία 18 ετών έπαιζα σε ομάδα Β' κατηγορίας στην Τσεχία, αντί για τις Κ19 ή Κ21 άλλων ομάδων και έτσι πήρα τρομερές εμπειρίες που με βοήθησαν σε ολόκληρη την καριέρα μου».
«Δεν έχει σημασία ότι ο Ολυμπιακός παίζει με την Ρεάλ, απέναντι σε κάθε αντίπαλο το Καραϊσκάκη παίρνει φωτιά»
Δεν είναι λίγες οι φορές που η Ρεάλ Μαδρίτης βρέθηκε στο διάβα του. Τόσο με τη φανέλα της Βασιλείας, όσο και με αυτή της Σεβίλλης, χρειάστηκε να κοιτάξει στα μάτια τα αστέρια της «Βασίλισσας» και να δώσει τον καλύτερόναι του εαυτό. Αυτό ακριβώς πιστεύει ότι θα κάνει και ο Ολυμπιακός απέναντι στην Ρεάλ, με τους «ερυθρόλευκους» πλέον να αποτελούν μία εδραιωμένη δύναμη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
«Πλέον, ο Ολυμπιακός έχει μεγάλη εμπειρία στην Ευρώπη. Έχει κατακτήσει το Conference League, έχει δώσει ήδη τέσσερις αναμετρήσεις φέτος στο Champions League και ξέρει να ανταπεξέρχεται σε αυτό το επίπεδο. Βέβαια, τώρα έχει να αντιμετωπίσει μία από τις καλύτερες ομάδες στον πλανήτη, με απίθανη ποιότητα. Αφού είσαι εδώ όμως, πρέπει να ανταπεξέλθεις και να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό και είμαι σίγουρος ότι ο Ολυμπιακός θα πράξει ακριβώς με αυτόν τον τρόπο.
Θέλει τεράστια προσοχή το ματς, καθώς τα πάντα έχουν σημασία. Κάθε μπαλιά, κάθε μονομαχία, αν τη χάσεις, μπορεί να σου στοιχήσει. Σε μία στιγμή αδράνειας, ολόκληρη η Ρεάλ μπορεί να φύγει στην αντεπίθεση και να σε πληγώσει. Όλοι θα πρέπει να είναι στο 100% για να έχει ελπίδα η ομάδα να πάρει κάτι από αυτό το ματς».
Μπορεί να έχει παίξει σε ένα σωρό γήπεδα της Ισπανίας και όχι μόνο, ο Τόμας Βάτσλικ όμως αναγνωρίζει ότι η εμπειρία του «Γ. Καραϊσκάκης» είναι μοναδική. Η ατμόσφαιρα που δημιουργείται χαρίζει φτερά στα πόδια των «ερυθρόλευκων», δίνοντας την απαραίτητη ορμή για τη νίκη, ακόμη και αν απέναντι είναι η πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης.
«Δεν έχει σημασία ότι ο Ολυμπιακός παίζει με την Ρεάλ. Απέναντι σε κάθε αντίπαλο, το Καραϊσκάκη έχει τρομερή ατμόσφαιρα, έπαιρνε φωτιά, γιατί οι οπαδοί της ομάδας είναι τόσο παθιασμένοι. Χάρη σε αυτούς, παίρνει και η ομάδα το απαραίτητο σπρώξιμο ώστε να γίνει ακόμη πιο επιθετική στο γήπεδο. Δεν πιστεύω ότι τα αστέρια της Ρεάλ θα επηρεαστούν, όμως είμαι σίγουρος ότι, με την βοήθεια του κόσμου οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού δεν πρόκειται να τα παρατήσουν σε κανένα σημείο του αγώνα. Αυτό είναι το μυστικό όπλο της ομάδας, ο κόσμος της».
Το κλισέ για τους τερματοφύλακες είναι πλέον γνωστό. Ο άνθρωπος κάτω από τα δοκάρια έχει τον πιο δύσκολο ρόλο σε ολόκληρη την ομάδα. Όταν όμως ο αντίπαλος είναι η Ρεάλ Μαδρίτης, ξαφνικά αυτός ο ρόλος βαραίνει πάρα πολύ. Ο Βάτσλικ έχει κληθεί να σηκώσει πολλάκις αυτό το βάρος και δίνει τη δική του συμβουλή στον Κωνσταντίνο Τζολάκη, ο οποίος θα την αντιμετωπίσει για πρώτη φορά.
«Ο Τζολάκης θα πρέπει να είναι 100% συγκεντρωμένος σε ολόκληρη την αναμέτρηση. Σε κάθε σέντρα, σε κάθε αντεπίθεση, σε κάθε μπαλιά, θα πρέπει να είναι εκεί. Κάποιες φορές, το απλό είναι και το πιο σημαντικό. Πρέπει να παραμείνει ήρεμος και να παίξει το παιχνίδι του. Δεν χρειάζεται να πιέσει καταστάσεις για να δείξει το ταλέντο του. Θα παίξει για πρώτη φορά εναντίον της Ρεάλ Μαδρίτης και μπορεί να νιώθει ότι πρέπει να κάνει το κάτι παραπάνω. Δεν χρειάζεται, αν μείνει ψύχραιμος και συγκεντρωμένος τότε θα τα πάει περίφημα».
«Το να λες "Νικητής του Europa League" ακούγεται πολύ ωραίο»
Σε μία καριέρα γεμάτη επιτυχίες, ξεχωρίζει, σαν... φάρος, η κατάκτηση του Europa League τη σεζόν 2019/20, αγωνιζόμενος στην ομάδα που έχει μετατρέψει, με έναν μεταφυσικό τρόπο, τη διοργάνωση σε δικό της προσωπικό μονόλογο, τη Σεβίλλη.
«Πιστεύω πως πλέον είναι η μοίρα δεν εξηγείται αλλιώς (γέλια). Είναι μοιραίο η Σεβίλλη να κερδίζει το Europa League. Η Σεβίλλη σε αυτό τον θεσμό έχει την ίδια δύναμη που έχει και η Ρεάλ Μαδρίτης στο Champions League, σε διαφορετική κλίμακα βέβαια. Θυμάμαι να λέμε με τους συμπαίκτες μου "Πάμε να παίξουμε στη δική μας διοργάνωση". Το νιώθαμε και εμείς οι ίδιοι εντελώς διαφορετικά. Εκείνη η πορεία ήταν κάπως περίεργη.
Ξεκίνησα ως βασικός στον θεσμό, μετά τραυματίστηκα και ο Μπονού ανέλαβε τον ρόλο του πρώτου τερματοφύλακα. Μετά υπήρξε και η διακοπή λόγω του Κορονοϊού. Τα παιχνίδια ξεκίνησαν πάλι και με τον Μπονού βασικό κατακτήσαμε το τρόπαιο. Ο Τσεχ και εγώ είμαστε οι δύο μοναδικοί Τσέχοι τερματοφύλακες που έχουμε κατακτήσει το Europa League, κάτι που με κάνει τρομερά περήφανο. Δεν υπάρχουν πολλοί τερματοφύλακες που μπορούν να το πουν αυτό. Το να λες "Νικητής του Europa League" ακούγεται πολύ ωραίο (γέλια)».
Στον δρόμο προς τη δόξα, η ατυχία χτύπησε την πόρτα του Βάτσλικ και ένας τραυματισμός του στέρησε τη θέση του από την 11άδα. Εκεί εμφανίστηκε ο Γιασίν Μπονού, πιο έτοιμος από ποτέ και με το εκπληκτικό του ταλέντο εδραιώθηκε. Δυστυχώς, για τους τερματοφύλακες μόνο ένας μπορεί να παίζει, αλλά η αλληλοϋποστήριξη και ο σεβασμός ανάμεσα στους αθλητές μπορούν να απογειώσουν ολόκληρη την ομάδα.
«Ο Μπονού είναι ένας τρομερός τερματοφύλακας. Είχαμε μία πραγματικά υπέροχη σχέση. Όταν αγωνιζόμουν εγώ με υποστήριζε, και το ίδιο έκανα εγώ όταν έπαιρνε αυτός θέση στην 11άδα. Είχαμε μεγάλο σεβασμό ο ένας προς τον άλλον και θεωρώ ότι ακόμη είμαστε φίλοι. Ήταν έτοιμος όταν τραυματίστηκα, εκμεταλλεύτηκε απόλυτα την ευκαιρία και έμεινε βασικός καθώς ήταν πραγματικά τρομερός και δικαίως συνέχισε να αγωνίζεται. Άλλωστε, μετά από έναν χρόνο, ο Μπονού ήταν ένας από τους τρεις κορυφαίους τερματοφύλακες στον πλανήτη.
Αυτό λέω και τώρα στα νέα παιδιά, πρέπει να είναι έτοιμοι τη στιγμή που θα τους εμφανιστεί μία ευκαιρία και να την αρπάξουν από τα μαλλιά, αυτό έκανε ο Μπονού και η εξέλιξη του ήταν τρομακτική. Έμεινα στον πάγκο, σίγουρα ήθελα να παίζω, όμως αυτός ο τύπος εκείνη τη στιγμή ήταν ασταμάτητος, κυριολεκτικά πέταγε, οπότε δικαίως έπαιζε αυτός».
Η επιστροφή του Μόντσι στη Σεβίλλη έφερε αυτομάτως και αλλαγές στο αγωνιστικό τμήμα της ομάδας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των ανακατατάξεων η μπάλα πήρε και τον Βάτσλικ, με τον Τσέχο να αποχωρεί από την Ανδαλουσία, αναζητώντας νέες περιπέτειες.
«Στη Σεβίλλη είχα υπογράψει με διαφορετικό τεχνικό διευθυντή, όμως μετά επέστρεψε ο Μόντσι στην ομάδα, και ήθελε να φέρει τους δικούς του ποδοσφαιριστές. Η ομάδα σαφώς τον στήριξε, καθώς έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ποδόσφαιρο, επομένως και εγώ σεβάστηκα την απόφαση του συλλόγου. Ήμουν χαρούμενος στη Σεβίλλη και ήθελα να παραμείνω, όμως έτσι είναι το άθλημα· κάποιες φορές δεν μπορείς να κάνεις τίποτα και πρέπει να αποδέχεσαι τις αποφάσεις των άλλων».
«Είμαι περήφανος που αποτελώ μέρος της ιστορίας του Ολυμπιακού, και ο Ολυμπιακός αποτελεί μέρος της δικής μου ιστορίας».
Ο Ολυμπιακός βρέθηκε στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή και με γοργές διαδικασίες εξέφρασε το έντονο ενδιαφέρον του για τον Βάτσλικ. Ο Τσέχος δεν χρειάστηκε να το πολυσκεφτεί, όπως και ο ίδιος τόνισε, η ιστορία, οι επιτυχίες και το όνομα που έχουν οι «ερυθρόλευκοι» στον ευρπωαϊκό χάρτη, ήταν αρκετά για να τον πείσουν να υπογράψει.
«Ο Ολυμπιακός ήταν μία από τις πρώτες ομάδες που με προσέγγισε και για εμένα ήταν μία πολύ καλή πρόκληση. Ο Ολυμπιακός είναι ένας τεράστιος σύλλογος με μεγάλο όνομα στην Ευρώπη και πολύ καλούς ποδοσφαιριστές διαχρονικά. Μου ήρθε αυτή η ευκαιρία και δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Μεγάλο κίνητρο ήταν σαφώς και οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις που συμμετέχει συνεχώς η ομάδα.
Δυστυχώς δεν καταφέραμε να περάσουμε στο Champions League. Μία ομάδα όπως είναι ο Ολυμπιακός αξίζει να βρίσκεται σε αυτό το τοπ επίπεδο, αλλά σταθήκαμε άτυχοι. Η απόφαση μου ήταν για πολλούς λόγους, θα ερχόμουν για βασικός, σε ένα πολύ μεγάλο κλαμπ, με μεγάλη ιστορία και σταθερή παρουσία στην Ευρώπη. Δεν ήταν μία δύσκολη απόφαση το να υπογράψω στον Ολυμπιακό».
Ο Βάτσλικ έφτασε στο Λιμάνι σε μία περίοδο που ο Ολυμπιακός κυριολεκτικά... πετούσε. Ήταν μία έτοιμη ομάδα, με ήδη τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα, και απόλυτα διψασμένη για το τέταρτο. Ο Τσέχος έπρεπε άμεσα να προσαρμοστεί σε νέο περιβάλλον, νέα ομάδα, νέα χώρα και έναν ολοκαίνουργιο τρόπο παιχνιδιού. Το βιογραφικό του βέβαια ήταν τέτοιο που δεν χρειάστηκε ούτε να αγχωθεί, ούτε να κομπιάσει για το φρέσκο του αυτό ξεκίνημα.
«Δεν είχα άγχος όταν ήρθα στην ομάδα, όμως είχα ένα σφίξιμο. Πήγα σε μία καινούργια χώρα, γνώρισα καινούργιους ανθρώπους και μία νέα κουλτούρα. Ήθελα απευθείας να αποδείξω ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Ευτυχώς υπήρχαν πολλοί ποδοσφαιριστές που μιλούσαν αγγλικά και ισπανικά, επομένως η προσαρμογή μου έγινε ακόμη πιο εύκολη».
Ο Βάτσλικ αγωνίστηκε συνολικά 57 φορές με τα ερυθρόλευκα. Οι φίλοι του Ολυμπιακού, πάντως, έχουν σίγουρα τοποθετήσει μία από αυτές τις εμφανίσεις σε περίοπτη θέση στο μυαλό, αλλά και την καρδιά τους. Ο Τσέχος με δική του απόφαση έστειλε την ομάδα στο Europa League, αποκρούοντας τρία πέναλτι απέναντι στον Απόλλωνα Λεμεσού – όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία...
«Στα πέναλτι γινόμουν συνεχώς καλύτερος. Ειδικά εκείνη την ημέρα απέναντι στον Απόλλωνα Λεμεσού ήταν σκέτη τρέλα (γέλια). Ήταν μία σπουδαία εμφάνιση και σε μία περίοδο με αρκετή πίεση. Ήταν μετά τον αποκλεισμό μας από τη Μακάμπι Χάιφα, και ο Κάρλος Κορμπεράν μόλις είχε αναλάβει την ομάδα. Δεν ήταν η πιο ήρεμη περίοδος για το κλαμπ και πραγματικά χαίρομαι που έκανα και εγώ το κομμάτι μου για να παίξει η ομάδα στο Europa League».
Στην παρθενική του σεζόν με τα ερυθρόλευκα ο Βάτσλικ πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το οποίο, όπως και τα προηγούμενα τρία, είχε την υπογραφή του Πέδρο Μαρτίνς, του προπονητή που για μία γεμάτη τετραετία ήταν το απόλυτο αφεντικό στην Ελλάδα.
«Ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν και παραμένει ένας πραγματικά πολύ καλός προπονητής, κατέκτησε άλλωστε τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα στην Ελλάδα, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο. Ο ανταγωνισμός με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό είναι πολύ μεγάλος και μία τέτοια επιτυχία μιλάει από μόνη της. Ενώ και στην Ευρώπη με αυτόν προπονητή ο Ολυμπιακός έκανε σπουδαία πράγματα».
Όπως τόνισε και ο ίδιος προηγουμένως, στο ποδόσφαιρο πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Την αμέσως επόμενη σεζόν, η χρόνια τριβή των δύο πλευρών είχε δημιουργήσει μία σειρά προβλημάτων, με αποτέλεσμα το κακό ξεκίνημα του Ολυμπιακού στα προκριματικά της Ευρώπης να οδηγήσει τον Πορτογάλο τεχνικό στην πόρτα της εξόδου.
«Ήταν περίεργη εκείνη η περίοδος. Το ξεκίνημα της χρονιάς δεν ήταν το ιδανικό για την ομάδα, ειδικά το παιχνίδι με τη Χάιφα ήταν ισχυρό χτύπημα. Κάποια πράγματα συμβαίνουν έτσι, δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που βλέπω προπονητή να απολύεται. Ήταν όμως κρίμα, καθώς είχαμε κερδίσει το πρωτάθλημα την περασμένη σεζόν και με μεγάλη ευκολία. Αλλά όπως είπαμε και πριν, κάποιες φορές έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα».
Η δεύτερη χρονιά του Βάτσλικ στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε με έναν κάπως άδοξο τρόπο. Ο Τσέχος δεν το κουνούσε από την 11άδα, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός στον ώμο έβαλε απότομο φρένο στην πορεία του στον Ολυμπιακό.
«Ήταν πολύ δύσκολη περίοδος για εμένα εκείνη. Ο τραυματισμός μου στο ώμο ήταν πολύ σοβαρός, κινδύνευε μέχρι και η καριέρα μου. Στην αρχή ήταν να μείνω για έξι μήνες, αλλά τελικά πήγε στους τέσσερις η αποθεραπεία μου. Ευτυχώς η αποκατάσταση πήγε πολύ καλά, όμως ο τραυματισμός ήταν σοβαρός. Την ίδια ώρα και η ομάδα δυσκολευόταν, ήρθε η απόλυση του Κορμπεράν και έμαθα ότι η ομάδα με έβαλε στη λίστα των πωλήσεων, με σκοπό να αποχωρήσω τον Ιανουάριο.
Το ήξερα από πολύ νωρίς ότι δεν θα συνέχιζα στον Ολυμπιακό. Το κλαμπ πήρε την απόφαση να προχωρήσει με τους Πασχαλάκη και Τζολάκη, επομένως εγώ κοίταξα να επιστρέψω ακόμη πιο δυνατός και να βρω μία καλή ευκαιρία στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Ήταν δύσκολο να βλέπω όλα τα παιχνίδια από την κερκίδα, γνωρίζοντας ότι δεν μπορώ να βοηθήσω».
Τραυματισμένος και με το μέλλον του αβέβαιο ο Βάτσλικ έπρεπε να βρει τις δυνάμεις για να επιστρέψει υγιής και ακόμη πιο δυνατός στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Το σώμα είναι ένα μέρος του προβλήματος, καθώς και το μυαλό μπορεί να «τραυματιστεί» σε μία τόσο δύσκολη στιγμή ενός αθλητή. Όπως ο ώμος του χρειάστηκε αποθεραπεία, έτσι και το μυαλό είχε ανάγκη από υποστήριξη την οποία βρήκε από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους. Αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζει και δεν τα παρατάει μέχρι και σήμερα.
«Ευτυχώς είχα καλούς ανθρώπους γύρω μου. Η οικογένειά μου, τα παιδιά μου, η γυναίκα μου. Όλοι αυτοί στάθηκαν δίπλα μου και με βοήθησαν. Ήταν μία περίεργη περίοδος με αρκετό άγχος, όμως τα κατάφερα χάρη στη μεγάλη υποστήριξη που είχα. Ήταν πάρα πολύ σημαντικό αυτό για εμένα».
Σε μία τεράστια καριέρα με αμέτρητες επιτυχίες, η στάση μόλις 18 μηνών στον Πειραιά μπορεί εν τέλει να μην έλεγε πολλά στον Τόμας Βάτσλικ. Η πραγματικότητα όμως απέχει πάρα πολύ από αυτό. Ο Ολυμπιακός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καρδιάς του και ο ίδιος δεν κρύβει τη χαρά του που έχει αφήσει το δικό του στίγμα στην ιστορία του κλαμπ, κατακτώντας έναν τίτλο με την ομάδα.
«Είμαι πολύ περήφανος που είχα την ευκαιρία να παίξω για τον Ολυμπιακό και να γίνω κομμάτι της ιστορίας του, κερδίζοντας το πρωτάθλημα και με τόσο μεγάλη διαφορά στη βαθμολογία. Είμαι περήφανος που αποτελώ μέρος της ιστορίας του Ολυμπιακού, και ο Ολυμπιακός αποτελεί μέρος της δικής μου ιστορίας. Στο τέλος ήταν μία πραγματικά μία εκπληκτική εμπειρία, μόλις με έναν μικρό λεκέ.
Ήταν πολύ κρίμα που δεν μπόρεσα ποτέ να ευχαριστήσω τον κόσμο του Ολυμπιακού για την υποστήριξη του, αλλά και όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα μέσα στην ομάδα. Όλα έγιναν πολύ γρήγορα και δυστυχώς δεν είχα αυτή την ευκαιρία».
«Του είπα ότι πρέπει να περιμένει, αυτός όμως δεν κρατιόταν»
Επιστρέφοντας στο σήμερα τα γκολπόστ του Ολυμπιακού είναι σε πολύ σταθερά χέρια. Ο Κωνσταντίνος Τζολάκης παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει αποδείξει ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, όποτε και αν τον χρειαστεί η ομάδα. Ο Βάτσλικ τον είχε γνωρίσει όταν ακόμη πάλευε να βρει χώρο στην 11άδα και είδε από τότε μία φωτιά μέσα του που τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να σβήσει.
«Στην αρχή αυτό που είπα στον Τζολάκη είναι ότι έπρεπε να πάει κάπου δανεικός για να πάρει παιχνίδια. Πριν ήταν ο Σα, διεθνής με την εθνική Πορτογαλίας, και μετά ήρθα εγώ, διεθνής με την εθνική Τσεχίας. Περίμενα να πάει κάπου και του το είπα πολλές φορές ότι θα ήταν ένα καλό βήμα για τον ίδιο. Ο Τζολάκης ήταν και παραμένει πάρα πολύ φιλόδοξος. Δούλευε πάρα πολύ σκληρά και πίεζε τον εαυτό του για να γίνει ο πρώτος τερματοφύλακας στον Ολυμπιακό.
Εγώ του έλεγα πρέπει να περιμένεις, έχεις χρόνο για να το πετύχεις αυτό και θα τα καταφέρεις. Ήταν πολύ νέος και πολύ ανυπόμονος. Προσπαθούσε συνεχώς να μαθαίνει και να γίνεται καλύτερος. Ήταν απλώς θέμα χρόνου να πάρει την ευκαιρία του και όταν αυτό συνέβη ο Τζολάκης ήταν έτοιμος και έκανε το βήμα παραπάνω. Πλέον αποτελεί ένα από τα πιο "hot" ονόματα τερματοφυλάκων στην Ευρώπη. Να δούμε λοιπόν τι του επιφυλάσσει το μέλλον...»
_145416_214035.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
_080925.jpg?w=880&f=bicubic){kind=link}