Η Μπασκόνια αποτελεί διαχρονικά μία από τις πιο σταθερές παρουσίες στην Ευρωλίγκα. Μπορεί να μην ανήκει στο στενό κλαμπ των «γίγαντων» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όμως η ιστορία της, το πάθος του κόσμου της και η μαχητικότητα που τη χαρακτηρίζει κάθε χρόνο, τη διατηρούν σταθερά στο προσκήνιο.
Η ομάδα από τη Βιτόρια έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια δική της ταυτότητα στη διοργάνωση: ενθουσιώδης, μαχητική, απρόβλεπτη και πολλές φορές ικανή να κάνει τη ζημιά σε ομάδες με πολλαπλάσιο μπάτζετ.
Ωστόσο, η φετινή χρονιά μοιάζει να ξεκινάει με περισσότερο σκεπτικισμό παρά ενθουσιασμό. Το ρόστερ δεν τρομάζει, η εμπειρία σε κρίσιμες θέσεις είναι περιορισμένη και η ποιότητα που απαιτεί η Ευρωλίγκα μοιάζει δύσκολο να βρεθεί.
Παρ' όλα αυτά, η Μπασκόνια έχει αποδείξει πως ακόμα και στις πιο «ήσυχες» σεζόν, μπορεί να εξελιχθεί σε ρυθμιστή της διοργάνωσης, ειδικά αν καταφέρει να χτίσει χημεία και να εκμεταλλευτεί την έδρα της.
Ήρθαν: Μαρκίς Νόουελ (Ρίο Γκράντε Βάλεϊ Βάιπερς), Mαμαντί Ντιακιτέ (Βάλεϊ Σανς), Χαμιντού Ντιαλό (Shanxi Loongs), Ματέο Σπανιόλο (Άλμπα Βερολίνου), Ρόντιονς Κούρουκς (Μούρθια), Ράφα Βιγιάρ (Γέιδα), Κλεμέν Φρις (Νανσί).
Αποχώρησαν: Καμάρ Μπόλντγουιν (Μπάγερν Μονάχου), Νίκος Ρογκαβόπουλος (Παναθηναϊκός), Σάντερ Ραϊέστε (Μούρθια), Τσίμα Μονέκε (Ερυθρός Αστέρας), Ντόντα Χολ (Ολυμπιακός), Ουσμάν Εντιαγέ (Κρεμόνα), Όγκνιεν Γιάραμαζ (Ελεύθερος), Πάβελ Σαβκόφ (MBA-MAI).
Βαρόμετρο: Ο Μάρκους Χάουαρντ είναι ξεκάθαρα ο παίκτης από τον οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η φετινή πορεία της Μπασκόνια. Ένας εκρηκτικός σκόρερ με απίστευτη ικανότητα στο σουτ, μπορεί να πάρει φωτιά ανά πάσα στιγμή και να «γυρίσει» μόνος του ένα παιχνίδι. Όταν είναι σε καλή μέρα, ανεβάζει επίπεδο ολόκληρη την ομάδα. Όμως, όταν εγκλωβίζεται από τις αντίπαλες άμυνες ή χάνει τη συγκέντρωσή του, η Μπασκόνια δυσκολεύεται πολύ να βρει άλλες επιθετικές λύσεις. Η σταθερότητα του Χάουαρντ θα είναι βαρόμετρο για το τι μπορεί να πετύχει η ομάδα στη σεζόν.
Προσέξτε τον: Μετά από γεμάτες σεζόν στην Ευρωλίγκα με την Άλμπα Βερολίνου, ο Ματέο Σπανιόλο ανεβαίνει φέτος επίπεδο μετακομίζοντας στη Μπασκόνια, μια ομάδα με σαφώς μεγαλύτερες απαιτήσεις. Ο 22χρονος Ιταλός γκαρντ έχει δείξει ότι διαθέτει δημιουργικές ικανότητες, ωριμότητα στο παιχνίδι του και αυτοπεποίθηση, ακόμα και απέναντι σε κορυφαίους αντιπάλους. Στη Βιτόρια, θα έχει την ευκαιρία να εξελιχθεί περαιτέρω, να δοκιμαστεί σε πιο κομβικό ρόλο και να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ανερχόμενους παίκτες της Ευρωλίγκας.
Το μεγάλο ατού: Η έδρα και το αγωνιστικό πάθος. Ακόμα και στις χρονιές που της λείπει το μεγάλο ταλέντο, η Μπασκόνια δεν χάνει ποτέ τη σκληράδα και την ενέργεια που τη χαρακτηρίζει. Η «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα» παραμένει μία από τις πιο «καυτές» έδρες της διοργάνωσης, με το κοινό να δημιουργεί πίεση και ρυθμό σε κάθε εντός έδρας ματς. Παράλληλα, η ομάδα συνήθως βρίσκει τρόπο να παρουσιάζεται ανταγωνιστική μέσα από την ένταση στην άμυνα, την ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο και την «μπασκονίτικη» νοοτροπία του να μην τα παρατάει ποτέ. Αν καταφέρει να αξιοποιήσει αυτά τα στοιχεία με συνέπεια, μπορεί να μετατρέψει τη Βιτόρια σε πραγματικό φρούριο.
Το ερωτηματικό: Η φετινή Μπασκόνια καλείται να διαχειριστεί ένα καλοκαίρι με απώλειες που δύσκολα καλύπτονται. Παίκτες όπως ο Καμάρ Μπόλντγουιν, ο Ντόντα Χολ, ο Νίκος Ρογκαβόπουλος και ο Τσίμα Μονέκε αποτέλεσαν βασικούς πυλώνες στη δυναμική της ομάδας την περασμένη σεζόν, και η αποχώρησή τους αφήνει σημαντικό κενό στην ποιότητα, ενώ οι αντικαταστάτες τους δεν κουβαλούν το ίδιο αγωνιστικό βάρος ή εμπειρία στο υψηλότερο επίπεδο. Το ρόστερ είναι αρκετά νεανικό και άπειρο, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες για το πώς θα διαχειριστεί η ομάδα την πίεση των συνεχόμενων αγώνων στην Ευρωλίγκα. Η απουσία ποιότητας σε κομβικές θέσεις και η έλλειψη «προσωπικοτήτων» ενδέχεται να αποδειχθούν καθοριστικοί παράγοντες για τη συνολική εικόνα της σεζόν.
Η πρόβλεψη: Η Μπασκόνια δύσκολα θα μπορέσει να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από μια θέση στα play-ins, και αυτό θα αποτελέσει επιτυχία, δεδομένων των απωλειών και της συνολικής ποιότητας του ρόστερ. Η ομάδα της Βιτόρια δεν ξεκινά τη σεζόν με υψηλές προσδοκίες, αλλά παραδοσιακά βρίσκει τρόπους να είναι ανταγωνιστική, ειδικά εντός έδρας και απέναντι σε υποψήφιους διεκδικητές. Θα κάνει τις «ζημιές» της, θα αναγκάσει καλύτερες ομάδες σε δύσκολες βραδιές και ίσως βάλει δύσκολα στη μάχη της δεκάδας. Ωστόσο, χωρίς ποιότητα και βάθος, το ταβάνι μοιάζει ξεκάθαρο και περιορισμένο.
Το ρόστερ:
0. Μάρκους Χάουαρντ (SG, 1,79μ., 26χρ. – ΗΠΑ) Ντένβερ Νάγκετς
4. Ράφα Βιγιάρ (PG, 1,93μ., 21χρ. – Ισπανία) Γέιδα
6. Χαμιντού Ντιαλό (SG, 1,96μ., 27χρ. – ΗΠΑ) Shanxi Loongs
7. Ρόντιονς Κούρουκς (SF, 2,03μ., 27χρ. – Λετονία) Μούρθια
8. Τάντας Σεντεκέρσκις (F, 2,06μ., 27χρ. – Λιθουανία) Kursiai Neringa
9. Τιμοτέ Λουβαβού-Καμπαρό (G/F, 2,01μ., 30χρ. – Γαλλία) Βιλερμπάν
10. Ματέο Σπανιόλο (G, 1,93μ., 22χρ. – Ιταλία) Άλμπα Βερολίνου
11. Τρεντ Φόρεστ (PG, 1,94μ., 27χρ. – ΗΠΑ) Ατλάντα Χοκς
18. Καλίφα Ντιόπ (C, 2,15μ., 23χρ. – Σενεγάλη) Γκραν Κανάρια
25. Κλεμέν Φρις (F, 2,01μ., 23χρ. – Γαλλία) Νανσί
99. Λούκα Σαμάνιτς (F/C, 2,08μ., 25χρ. – Κροατία) Τσιμπόνα
Μαμαντί Ντιακιτέ (F/C, 2,06μ., 28χρ. – Γουινέα) Βάλεϊ Σανς
Μαρκίς Νόουελ (PG, 1,70μ., 25χρ. – ΗΠΑ) Ρίο Γκράντε Βάλεϊ Βάιπερς
Προπονητής: Πάολο Γκαλμπιάτι