Μπόλονι: «Τα λεφτά που δίνουν στους ξένους διαιτητές, ας τα έδιναν σε μένα που έχω ορφανοτροφείο»

Ένα πρωτοφανές ξέσπασμα από τον Λάζλο Μπόλονι προέκυψε στις δηλώσεις του προπονητή του Παναθηναϊκού μετά το 0-0 με τον ΠΑΟΚ.

Ο Ρουμάνος προπονητής δήλωσε ικανοποιημένος από την προσπάθεια των παικτών του, ωστόσο ξεσπάθωσε κατά της διαιτησίας, αναφέροντας πως «θα ήταν καλύτερα να δίνουν τα χρήματα σε μένα, που έχω ορφανοτροφείο στη Ρουμανία»! Επιπλέον, ο έμπειρος τεχνικός σχολίασε πως η ομάδα του έχει χάσει τέσσερις βαθμούς από τη διαιτησία τελευταία, ενώ παραπονέθηκε και για το ότι οι ξένοι διαιτητές που έρχονται σε είναι από προηγμένες, ποδοσφαιρικά, χώρες.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

«Κάναμε καλύτερο ματς σχέση με το δεύτερο ημίχρονο με την ΑΕΚ. Βέβαια υπήρξαν φάσεις που δεν σταθήκαμε στο ύψος της περίστασης.

Όταν έρχεσαι σε μία έδρα μιας ομάδας όπου επικράτησε αντιπάλων όπως ο Ολυμπιακός, σίγουρα κοιτάς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Ήμαστε καλοί, δεν μπορώ να μην το αναγνωρίσω στους παίκτες. Έχουμε και το επόμενο ματς που είναι σημαντικό.

Πρέπει όμως να πω και δύο πράγματα που με ενοχλούν. Δεν ξέρω αν είναι θέμα λίγκας ή ΕΠΟ, φέρνουν ξένους διαιτητές, τους πληρώνουν. Δεν μίλησα ποτέ γι' αυτό αλλά για παράδειγμα, το πέναλτι με τον Άρη δεν ήταν, ενώ η αποβολή του Μαουρίτσιο επίσης δεν ήταν. Και η πρώτη κίτρινη που είχε πάρει ήταν για διαμαρτυρία στο πέναλτι που δεν ήταν.

Εδώ πάλι υπήρξε μια φάση με ένα γκολ ξεκάθαρη, υπάρχει κανονισμός και VAR.

Δεν θέλω να είμαι σοβινιστής αλλά αυτοί που έρχονται είναι καλύτεροι από τους Έλληνες; Είχαμε κάποιες πολύ καλές ελληνικές διαιτησίες. Έρχονται διαιτητές από άλλες χώρες, όχι την Ιταλία, τη Γαλλία ή την Αγγλία, αλλά από χώρες με κατώτερο ποδόσφαιρο.

Το δεύτερο, πώς νιώθει ο Έλληνας διαιτητής όταν τον αντικαθιστούν με έναν από τη Λετονία, την Εσθονία, το Αζερμπαϊτζάν; Σε λίγο θα φέρουν από τη Μογγολία.

Στα δύο τελευταία ματς χάσαμε τέσσερις βαθμούς από τη διαιτησία. Τα χρήματα που δίνουν για διαιτητές, καλύτερα να τα έδιναν σε μένα που έχω ορφανοτροφείο στη Ρουμανία. Λυπάμαι, αλλά μέχρι εδώ είναι αρκετά».