Ο ποδοσφαιρικός ορισμός της… εκκλησίας! (Λάμπρος Γκαραγκάνης)

Ένα από τα σημαντικά πλεονεκτήματα του Γιάννη Βαρδινογιάννη είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται, κοινοποιώντας τις απόψεις του. Οι απόψεις του είναι ξεκάθαρες, δεν διστάζει να τοποθετηθεί για οτιδήποτε είναι επίκαιρο, ενώ η αντίληψή του ως προς το ποδόσφαιρο και τις παραμέτρους του, γίνονται κάθε χρόνο που περνάει στη διοικητική ηγεσία του Παναθηναϊκού όλο και πιο ενδιαφέρουσες. Είναι ομολογουμένως προσωπικό του κατόρθωμα η εικόνα που παρουσίασε η Λεωφόρος στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, αρκεί το παράδειγμά του να το ακολουθήσουν κι άλλο πρόεδροι και να μη συναντά καμία ομάδα «ζούγκλα» σε εκτός έδρας συναντήσεις. Προσωπικά αναμένω με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το ντέρμπι του δευτέρου γύρου στο «Καραϊσκάκη» και τη στάση των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Ορισμένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν, βέβαια, είναι εμετικά (κανείς δεν έχει το δικαίωμα να βρίζει οικογένειες), οδήγησαν στην αντιστοίχως χαρακτηριζόμενη συμπεριφορά του Παρασκευά Άντζα και στην προκλητική στάση του Αντώνη Νικοπολίδη, όμως τίποτα δεν αλλάζει από τη μία ημέρα στην άλλη. Άλλωστε η φίμωση είναι δυσεφάρμοστη!

Το ενθαρρυντικό των πρόσφατων δηλώσεών του κι εδώ ο ιδιοκτήτης του «τριφυλλιού» ίσως να έχει καταλάβει πως στην προσπάθεια εξομάλυνσης του κλίματος στην κερκίδα έκανε την τρίχα τριχιά, είναι το ανοικτό ενδεχόμενο να επιστρέψουν στη Θύρα 13 οι οργανωμένοι φίλοι της ομάδας (Ενιαίος Φορέας). Το τέλειο στο σχέδιό του είναι να μπορέσει να φέρει και τη δική τους συμπεριφορά στα μέτρα που ο ίδιος επιθυμεί. Μέτρο γι΄ αυτό δεν είναι η απομάκρυνσή τους. Ο τρόπος με τον οποίο προμηθεύονται εισιτήρια φέτος οι «πράσινοι» οπαδοί είναι ιδιαίτερος, όμως με συζήτηση και καλή θέληση και από τις δύο πλευρές μπορεί να βρεθεί μία κοινή συνισταμένη επιστροφής των οργανωμένων φιλάθλων στη Λεωφόρο. Και να μπορεί ο κ. Βαρδινογιάννης να πάρει τα παιδιά του στο γήπεδο, ακόμη και με τη δική τους παρουσία. Μπορεί ο μηχανισμός που έχει υιοθετήσει να γνωρίζει πρόσωπα και να τιμωρεί αυτόν που ξεφεύγει. Άλλωστε σίγουρα ορισμένοι έμαθαν από την αποχή στον σημαντικό αγώνα με τον Ολυμπιακό. Είναι μεγάλη η προσπάθεια… εκπαίδευσης φιλάθλων που επιχειρεί και απαιτείται περαιτέρω διάθεση από τη δική του πλευρά αλλά και από αυτήν των οπαδών, για να ξαναγίνει έδρα το «Απόστολος Νικολαΐδης».

Καλώς ή κακώς ο Ολυμπιακός δεν πιέστηκε από την κερκίδα και δεν είναι ανάγκη να συνδέσετε αυτό που γράφω με βιαιοπραγίες. Τα μεγάλα ποδοσφαιρικά ντέρμπι στην Ευρώπη, τα οποία επικαλέστηκε ο κ. Βαρδινογιάννης, δεν μοιάζουν και πολύ (και εδώ είναι ένα από τα λάθη του) με το 0-0 της περασμένης Κυριακής. Φωνή δεν υπήρξε, παρά μόνο μία ενθάρρυνση χλιαρής μορφής. Ό,τι δεν πρόκειται να συναντήσει, δηλαδή, ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο γύρο στο «Καραϊσκάκη». Στα Ρεάλ Μαδρίτης-Μπαρτσελόνα, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Λίβερπουλ, Άγιαξ-Αϊντχόφεν ή Φέγενορντ, Σέλτικ-Ρέιντζερς, Μίλαν-Ίντερ δεν υπάρχει τόση… ησυχία! Άμεσα θα πρέπει να βρεθεί μία κοινή γραμμή πλεύσης ώστε να μπορούν όλοι να δουν από κοντά και να ενισχύσουν τον Παναθηναϊκό, με τα διαλυτικά στοιχεία που χρησιμοποιούν βία ν΄ αποβάλλονται δια παντός από τα ματς του συλλόγου. Δεν είναι μόνο ζήτημα δημοσιογράφων αυτό που έγινε.

Η λέξη «εκκλησία» αποκτά διφορούμενη έννοια για την ατμόσφαιρα στη Λεωφόρο. Οι μεν την εννοούν ως ιδανική ατμόσφαιρα, οι δε ως περιβάλλον που δεν μπορεί να επηρεάσει τον αντίπαλο. Για τον κ. Βαρδινογιάννη στην ποδοσφαιρική χρησιμοποίηση της λέξης «εκκλησία» θα πρέπει να υπάρχει ο ορισμός: βροντερή παρουσία όλων των φιλάθλων και οπαδών στο γήπεδο, χωρίς επουδενί ν΄ ανοίξει μύτη! Ξενίζει, τέλος, η τοποθέτησή του «το ματς τελείωσε 0-0 και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι». Ο Παναθηναϊκός είχε χρυσή ευκαιρία να κάνει ένα «τρία στα τρία» με τον αντίπαλό του που ήταν επίσης ανέτοιμος κι εφόσον έπαιζε στο γήπεδό του και ν΄ αρχίζει να δημιουργεί μία γενιά παικτών που δεν θα φοβούνται να κοντράρουν τον μεγάλο αντίπαλό τους, όπως συνέβη με συναδέλφους τους παλαιότερα.