Ποτέ πρωτάθλημα, όσο υπάρχει Κόκκαλης! Γιατί;

Το φετινό ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και η εξέλιξή του είναι μία απτή απόδειξη πως τον έμπειρο και παραδοσιακά δυνατό δεν πρέπει να τον υποτιμάς ποτέ, γιατί πάντα θα βρίσκει τρόπο να επιβεβαιώνει την κυριαρχία του. Σε καμία περίπτωση και το ξεκαθαρίζω εξ αρχής, ο Ολυμπιακός δεν είναι καλύτερη ομάδα από τις υπόλοιπες, ούτε αποδίδει ποιοτικότερο ποδόσφαιρο. Ειδικά τελευταία είναι επιρρεπής σε γκέλες, τις οποίες θα τις είχε κάνει, αν τον είχαν αφήσει απροστάτευτο. Ακόμη και στην κοινωνική μας ζωή και ύπαρξη, αυτός που δεν έχει κανέναν να τον προστατέψει, μία (έστω και ψυχολογική) ασπίδα ασφαλείας, είναι τρωτός στα μάτια όλων και κανείς δεν τον σέβεται. Κάπου εδώ μπαίνει στη συζήτησή μας και ο Παναθηναϊκός!

Το «τριφύλλι», ειδικά τα τελευταία χρόνια, δίνει στην εντύπωση στους ασθενέστερους αντιπάλους του, ότι από τους θεωρητικά μεγάλος είναι η πιο βατή ομάδα για να διεκδικήσουν οι «μικροί» τα βαθμολογικά όνειρά τους. Δεν τον σέβονται και το αποδεικνύουν από τον τρόπο που αγωνίζονται απέναντί του, λες και μετέχουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Την ίδια ώρα, που κόντρα στους «ερυθρόλευκους» ανοίγουν τα πόδια, όχι από δόλο αλλά από φόβο! Και αυτό δεν είναι κατάκτηση του Ολυμπιακού, αλλά προσωπικά του Σωκράτη Κόκκαλη, στον οποίο έχω βγάλει ουκ ολίγες φορές το καπέλο για αυτό που έχει καταφέρει. Ανέλαβε μία ομάδα καρπαζοεισπράκτορα και την έκανε μεγαθήριο επειδή είναι μάγκας και δεν αντέχει να χάνει, μη μένοντας στα λόγια και μόνο σε αυτά.

Προστατεύει τις επενδύσεις του, έχει τα άντερα και διαχειρίζεται μονάχος του τα των Πειραιωτών, την ίδια ώρα που δέκα μαζεμένα, γερά, πορτοφόλια στον «αιώνιο» αντίπαλο ψάχνονται για το τι φταίει και φέτος, που το χρήμα ρέει άφθονο και που θα μείνουν το Μάιο στις τηλεοράσεις τους να παρακολουθούν τη φιέστα στο «Καραϊσκάκη»! Η ευρωπαϊκή πορεία του «τριφυλλιού», ακόμη και αν περάσει στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ αποκλείοντας τη Βιγιαρεάλ, σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει το έλλειμμα διοικητικού τσαμπουκά που μαστίζει τα τελευταία χρόνια το σύλλογο. Όταν δεν μπορεί ένας επιχειρηματίας να προστατεύσει την επένδυσή του, τότε η αποτυχία είναι αναμενόμενη. Στην αθηναϊκή ΠΑΕ, φέτος, όλα τα εκατομμύρια ευρώ που δανανήθηκαν είναι άχρηστα, αφού δεν δημιουργήθηκε ένας μηχανισμός που θα μπορέσει να τα «προστατέψει» στο χορτάρι.

Λίγο πριν συμπληρωθούν τα δύο τρίτα της Σούπερ Λίγκας, οι κακές διαιτησίες είναι φαινόμενο σύνηθες κάθε Σαββατοκύριακο για τον Παναθηναϊκό, που θα πρέπει να αποδίδει δέκα φορές καλύτερη μπάλα, για να μπορεί να παίρνει τα ματς, που ο Ολυμπιακός τα νικά με τον ίσκιο του Σωκράτη και μόνο. Η κατάσταση παντοκρατορίας των «ερυθρολεύκων» παγιώνεται και φαίνεται ξεκάθαρα πως όσο υπάρχει Σωκράτης Κόκκαλης, στην Παιανία θα βλέπουν το πρωτάθλημα με μακαρόνι νούμερο «13» (κοίτα να δεις σύμπτωση), που δεν έχει καν τρύπες στις άκρες. Ειδικά αν αποτύχει η διοίκηση των «πρασίνων» ν΄αντιστρέψει και την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την κατασκευή του γηπέδου στο Βοτανικό, τότε κάθε χρόνο ο Ολυμπιακός θα γιγαντώνεται στην έδρα του και σαν αυτάρκες οικονομικό μέγεθος και ο Παναθηναϊκός θα συντηρεί, ωραιότατα, το ΟΑΚΑ!

Συν τοις άλλοις στα ΜΜΕ έχει περάσει η εικόνα που περιγράφεται παραπάνω και δεν νομίζω, επουδενί, πως καταγράφεται με ρεαλιστικό και αντικειμενικό τρόπο. Στις ήττες των δευτεραθλητών Ελλάδας τονίζονται, πλέον, μονάχα τα αγωνιστικά κριτήρια που τους έστειλαν στο καναβάτσο και αυτό είναι και το μεγάλο επικοινωνιακό ολίσθημα στο «τριφύλλι», εδώ και χρόνια, που τους καθιστά ανίσχυρους και στα μάτια του κόσμου. Το παρήγορο είναι πως κανείς δεν μαθαίνει με την πρώτη! Και ο Σωκράτης Κόκκαλης έκανε λάθη μέχρι που να μάθει τι γίνεται. Τώρα που ο κόσμος του Παναθηναϊκού έχει «ησυχάσει», που από την πρώτη γραμμή της διοίκησης παραμερίστηκε ο Γιάννης Βαρδινογιάννης και η οικογένεια, μένει οι νέοι μπροστάρηδες ν΄αποδείξουν ότι όσο επιτυχημένοι επιχειρηματίες είναι, άλλο τόσο ικανοί προστάτες της ιστορίας του υπεραιωνόβιου συλλόγου μπορούν να υπάρξουν. Ειδάλλως, όσο υπάρχει Κόκκαλης οι κούπες θα συνωστίζονται στον Πειραιά.