Ο Σαλπιγγίδης, ναι, διχάζει!

Ομολογώ πως όταν αποφάσισα να γράψω για τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη και τη διαφαινόμενη επιθυμία του να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ, το πρωτοσκέφτηκα σκοπτικά. Αν το καλοσκεφτούμε, όμως, τέτοιοι παίκτες με την προσωπικότητα του επιθετικού του Παναθηναϊκού είναι απαραίτητοι, ώστε να διατηρηθεί ένα, έστω, ίχνος, ενός κάποιου συναισθηματισμού στο ποδόσφαιρο. Όσο ήρεμος φαίνεται και, μάλλον, είναι ο Σαλπιγγίδης, όσο χαμηλών τόνων δείχνει, τόσο απασχολεί με τη συμπεριφορά του και με τις επιλογές του. Και δεν εννοώ ότι είναι προκλητικός, αλλά αναλογικά με το low profile του έχει μπει κάμποσες φορές στο… μάτι του κυκλώνα της κριτικής και της αποδοκιμασίας. Αποφάσισε ν΄ αφήσει τον ΠΑΟΚ για τον Παναθηναϊκό, ίσως στη χειρότερη περίοδο του «Δικεφάλου του Βορρά».

Για να προστατεύσει την καριέρα του και να την προωθήσει ή για να φέρει χρήματα στα ταμεία της αγαπημένης του ομάδας; Οι απόψεις διίστανται. Ως παίκτης του «τριφυλλιού» δήλωσε ποια είναι η ομάδα της καρδιάς του, εξέλιξη που δεν ξέρω πόσοι οπαδοί της αθηναϊκής ομάδας το «χώνεψαν», χωρίς ποτέ, βέβαια, να του εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους με βροντερό τρόπο. Τώρα, οι προτάσεις υπάρχουν, ώστε ο «Σάλπι» να κάνει το βήμα στο εξωτερικό και μάλιστα από βαρβάτα πρωταθλήματα, όπως το γερμανικό και το αγγλικό. Η πρόταση του Παναθηναϊκού για ανανέωση, οικονομικά, είναι παραπάνω από ικανοποιητική, όπως και η επιμονή του συλλόγου κολακευτική. Ο παίκτης, όμως, είναι ανένδοτος και δεν υπογράφει, οπότε η λογική μαρτυρά πως κρυφός του πόθος είναι να γυρίσει στη Θεσσαλονίκη και να ξαναφορέσει τη φανέλα του αγαπημένου του ΠΑΟΚ.

Του οποίου οι οπαδοί, βέβαια, δεν ξεχνούν την… αυτομόλησή του στην Αθήνα. Υπό προϋποθέσεις, ο «Σάλπι» μπορεί να πάψει να είναι persona non grata στη συμπρωτεύουσα, αλλά θα παίξει ρόλο στην «υστεροφημία» του και το πώς θα φύγει από τον Παναθηναϊκό. Με τίτλο, χωρίς τίτλο, ήρεμα ή όπως ήρθε (!) από την ανάποδη, κριτική για τη μέχρι τώρα παρουσία του μπορούμε να κάνουμε. Άψογος επαγγελματίας, που ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα, ήρεμος, τυπικός, που ποτέ, όμως, δεν έκανε τη διαφορά. Ένα νέο συμβόλαιο στον Παναθηναϊκό θα του έδινε τη δεύτερη ευκαιρία να κάνει τη διαφορά και ν΄ αφήσει όνομα στην Αθήνα. Φαίνεται πως αυτό το όνομα προτιμά να το αφήσει στη Θεσσαλονίκη και να πάρει εκεί τη δεύτερη ευκαιρία του, όμως είναι δεδομένο πως θα βρει δυσκολίες επάνω!

Συμπέρασμα; Ό,τι και να κάνει αυτός ο πράος και χαρισματικός παίκτης, κάπου θα είναι χαμένος. Είτε επαγγελματικά, είτε ηθικά. Σε σχέση με άλλους, που έχουν κάνει «αίσχη» και… ταξίδια σε ομάδες που τις χωρίζουν πραγματικά μεγάλες αποστάσεις, και θ΄ αφήσουν κάτι παραπάνω από αυτόν στην ιστορία, μεταγενέστερα, μπορεί και να θεωρηθεί «καταραμένος». Απλά σκεφτείτε την πορεία του Αντώνη Νικοπολίδη, αυτή του Δημήτρη Σαλπιγγίδη (εάν γυρίσει στο… καπάκι στον ΠΑΟΚ) και βγάλτε μία γνώμη. Ποιος θα έπρεπε να διχάζει περισσότερο;