Ο Γιάννης θα επιστρέψει και αυτό είναι σίγουρο

Κανείς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σταρ του ΝΒΑ δεν έφτασε στην κορυφή χωρίς να συναντήσει αναποδιές. Έγκειται στην ικανότητα πρώτα ως χαρακτήρα και μετά στη βελτίωσή ως παίκτη αν θα επιστρέψει δυνατότερος ή όχι. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο άπλωσε τη… χερούκλα του και άγγιξε το όνειρο, αλλά τον πρόλαβαν το εξίσου μακρύ χέρι του πιο μπαρουτοκαπνισμένου Κογουάι Λέοναρντ και οι «κωλοπετσωμένοι» Ράπτορς που αποδείχτηκε πως παίζουν πιο συντεταγμένο και ταιριαστό στα playoffs μπάσκετ από τους συχνά ελεύθερους στα όρια της ασυδοσίας επιθετικά Μπακς. Όμως για έναν τύπο που δεν επέτρεψε στη φτώχεια ή τον ρατσισμό να βάλουν εμπόδια στο όνειρό του, ένας αποκλεισμός δεν μπορεί να τον αναχαιτίσει, παρά μόνο να τον εφοδιάσει με περισσότερο πείσμα και σοφία για την επόμενη μέρα.

Η σειρά κρίθηκε από τους… άλλους

Είναι λογικό κι επόμενο η τιτανομαχία Κογουάι Λέοναρντ και Γιάννη Αντετοκούνμπο να κέντρισε την προσοχή σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Άλλωστε πρόκειται αν όχι για τους κορυφαίους παίκτες του ΝΒΑ, σίγουρα γι’ αυτούς που είναι πιο επιδραστικοί για τις ομάδες τους ΚΑΙ στις δύο πλευρές του παρκέ. Όμως μάλλον η σειρά δεν κρίθηκε στα… σημεία από τη δική τους αναμέτρηση, αλλά περισσότερο από την απόδοση του supporting cast. Και οι Μπακς τελικά υστέρησαν στο σημείο όπου είχαν θεωρητικά την υπεροχή.



Οι αριθμοί των δύο ηγετών δεν απείχαν, δα, και τόσο πολύ. Ο μεν Αντετοκούνμπο είχε στη σειρά 22,7 πόντους με 44,5% στα σουτ, 13,5 ριμπάουντ, 5,5 ασίστ 2,7 τάπες, 1,2 κλεψίματα και 4,2 λάθη σε 38,5 λεπτά ανά αγώνα, ο δε Λέοναρντ 29,8 πόντους με 44,9% στα σουτ, 9,5 ριμπάουντ, 4,3 ασίστ, 1 τάπα, 2,2 κλεψίματα και 3,2 λάθη σε 42 λεπτά ανά αγώνα. Παράλληλα ο Γιάννης διαχειρίστηκε το 29% των κατοχών της ομάδας του στη σειρά με το 25,9% των σουτ, το 30,8% των ασίστ και το 27,4% των πόντων των Μπακς συνολικά, ενώ ο Κογουάι είχε το 30,6% των κατοχών, το 29,5% των σουτ, το 24,5% των ασίστ και το 32,8% των πόντων των Ράπτορς. Την ισορροπία αποδεικνύει ίσως καλύτερα από όλα τα στατιστικά στοιχεία το γεγονός ότι οι Μπακς με τον Αντετοκούνμπο στο παρκέ είχαν 104,4 πόντους ανά 100 κατοχές στην επίθεση και 101,5 στην άμυνα (+2,9), ενώ οι Ράπτορς με τον Λέοναρντ στην πεντάδα είχαν 108,8 πόντους ανά 100 κατοχές στην επίθεση και 105,5 στην άμυνα (+3,2).

Η διαφορά, λοιπόν, έγινε κυρίως στους δεύτερους ρόλους και ειδικά στα γκαρντ. Ο Μίντλετον των 18,3 πόντων στη regular season με 44,1% στα σουτ έπεσε στους 13,7% με 41,4%,ενώ ο Μπλέντσο αντίστοιχα από τους 15,9 με 48,4% και 5,5 ασίστ έπεσε στους 10,2 με 29,8% και 4,2 ασίστ. Αντίστοιχα, ο Λάουρι των 14,2 πόντων με 41,1% στη regular season έφτασε στους 19,2 με 50,9%, ενώ οι παγκίτες Πάουελ και ΦανΒλιτ αποδείχτηκαν κομβικοί. Παράλληλα, οι Μπακς στη σειρά με τους Ράπτορς σούταραν χειρότερα από ό,τι στην κανονική περίοδο στα τρίποντα (από 35,2% σε 31%) και στις βολές (από 78,5% σε 72,4%), είχαν πολύ μικρότερο ποσοστό πόντων στο ζωγραφιστό (από 45,1% σε 39,4%) και έχασαν περισσότερα αμυντικά ριμπάουντ (από 9,9 σε 10,8) κάτι που στοίχισε και στο παιχνίδι τους στο ανοιχτό γήπεδο. Στο τέλος της ημέρας, οι λιγότερο ταλαντούχοι Ράπτορς αποδείχτηκαν πιο σκληροί και αποτελεσματικοί από μια ομάδα που θριάμβευσε στη regular season και για δύο γύρους στα playoffs παίζοντας περισσότερο με το ένστικτο, παρά με το μυαλό.

Η επόμενη μέρα και το… μόνο σίγουρο

Οι Μπακς έχασαν μια χρυσή ευκαιρία, που ουδείς τους εγγυάται ότι θα παρουσιαστεί και την επόμενη σεζόν. Τόσο γιατί υπάρχουν εκκρεμή τα σημαντικά ζητήματα της ανανέωσης συμβολαίων κομβικών παικτών, όπως οι Μίντλετον, Μπρόγκντον, Λόπεζ, Χιλ και Μίροτιτς, όσο και γιατί ο ανταγωνισμός θα… αντεπιτεθεί. Πέραν των πρωταθλητών της περιφέρειας, Ράπτορς, που κρέμονται από τα χείλη του Λέοναρντ για την επόμενη μέρα, είναι δεδομένο πως οι Σέλτικς με τις απαραίτητες (αντ)αλλαγές θα ισχυροποιηθούν, οι Σίξερς έχουν απεριόριστο ταλέντο και απροσδιόριστο ταβάνι, οι Πέισερς με υγιή Ολαντίπο είναι υπολογίσιμοι, ενώ Νικς και Νετς μπορούν να αναδειχθούν σε νέες δυνάμεις στην Ανατολή μέσω ντραφτ και της αγοράς της free agency που περιλαμβάνει πολλά και μεγάλα ονόματα.



Το μόνο βέβαιο για την επόμενη μέρα των Μπακς είναι πως ο ηγέτης τους θα εμφανιστεί ακόμη καλύτερος μπασκετικά και πιο δυνατός πνευματικά, αφού πρόκειται για αυτές τις περιπτώσεις αθλητών που οι ήττες δεν καταρρακώνουν αλλά πεισμώνουν. Η offseason που μόλις ξεκίνησε θα περιλαμβάνει ως συνήθως πολλή δουλειά και λιγοστές διακοπές για τον Greek Freak. Η (όπως όλοι ελπίζουμε) συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο μόνο χάσιμο χρόνου ατομικής προπόνησης δεν θα είναι, καθώς οι συνθήκες που θα αντιμετωπίσει στη διοργάνωση δεν θα απέχουν πολύ από αυτές που βρήκε μπροστά του στα playoffs. Κι εκεί θα βρει μπροστά του κλειστές άμυνες, τοίχους από σώματα και αντιπάλους να τον προκαλούν να σουτάρει. Θα είναι κάτι σαν postseason στην offseason για εκείνον η Εθνική.

Τα στοιχεία που είναι πιο χρήσιμα και από το σουτ

Πολύς λόγος γίνεται για το μακρινό σουτ του Γιάννη Αντετοκούνμπο και είναι προφανές πως χρήζει βελτίωσης, αν και έχει κάνει άλματα (ΚΑΙ) σε αυτό το κομμάτι. Είναι δεδομένο πως αν το εξελίξει κι άλλο, ειδικά αν μάθει να εκτελεί πιο γρήγορα ή/και μετά από ντρίμπλα, θα αποκτήσει ένα ακόμη όπλο που θα τον μετατρέψει από «πονοκέφαλο» για τις άμυνες σε αυτό που λένε οι Αμερικανοί unguardable. Ταπεινή άποψη της στήλης, ωστόσο, είναι πως υπάρχουν ίσως άλλες προτεραιότητες για την ατομική βελτίωση του Greek Freak. Δίχως, φυσικά, να κάνουμε υποδείξεις, αφού είναι βέβαιο πως ο ίδιος και οι προπονητές του γνωρίζουν καλύτερα από όλους τι χρειάζεται για να πάει στο επόμενο επίπεδο.

Πρώτη εξ αυτών, όσο… μπακαλίστικο κι αν ακούγεται, η ευστοχία στις βολές. Το αξιοπρεπές 72,9% που είχε στην κανονική περίοδο έπεσε σχεδόν δέκα μονάδες, 63,7% στα playoffs και στη σειρά με τους Ράπτορς ήταν 55,5%, κάτι που αποτέλεσε στα χέρια των αντιπάλων εργαλείο για την εξουδετέρωσή του. Ο Γιάννης πήγαινε στους τελικούς της σειράς 10 φορές ανά αγώνα στη γραμμή και έπαιρνε μόλις το 25,7% των συνολικών πόντων του από τη γραμμή καθώς σούταρε 35/60. Ενδεικτικά, ο Κογουάι Λέοναρντ με τον ίδιο αριθμό επισκέψεων στη γραμμή (10,2) είχε στην ίδια σειρά 88,2% από τη γραμμή (54/61) και πήρε το 30,2% των πόντων του από εκεί. Οι περίπου επτά πόντοι διαφοράς στον μέσο όρο σκοραρίσματος των δύο σταρ στους τελικούς της Ανατολής οφείλεται εν πολλοίς εκεί. Με ένα σταθερό ποσοστό στο 80% και πάνω οι αντίπαλοι θα το σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν τον στείλουν στη γραμμή, αφού πέρα από δύο εύκολους πόντους, θα του προσφέρουν και ανάσες.



Δεύτερο στοιχείο, επίσης σημαντικό, ο εμπλουτισμός του ρεπερτορίου του με επιθέσεις από μέση απόσταση. Ο Γιάννης είναι σχεδόν ασταμάτητος όταν φτάνει στο ημικύκλιο της restricted area. Αυτό το ξέρουμε και φαίνεται γιατί ακόμη και στους τελικούς της Ανατολής που έφτανε με… αίμα τόσο κοντά στο καλάθι, είχε 37/60 σουτ (61,7%). Όμως πέρα από την αισθητή βελτίωσή του στο τρίποντο, όπου είχε 33,1% στη σειρά με τους Ράπτορς, δεν απειλεί από άλλες θέσεις το ίδιο αποτελεσματικά. Χαρακτηριστικά, μέσα από τη ρακέτα αλλά εκτός restricted area είχε στα έξι ματς με τους Ράπτορς 1/14, ενώ από μέση απόσταση 2/10.

Τρίτο στοιχείο, η βελτίωσή του στο παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Ο Greek Freak είναι σχεδόν ασταμάτητος με… φόρα προς το καλάθι. Όμως όταν τροφοδοτείται περιμετρικά, έστω και από κοντινή απόσταση, αντιμετωπίζει δυσκολίες, καθώς δεν έχει αναπτύξει ακόμη αρκετά κάποιο συνεπές hook ή fadeaway σουτ έχοντας 1/6 και 0/2 αντίστοιχα με αυτούς τους τρόπους απέναντι στους Ράπτορς. Με τα δικά του σωματικά προσόντα, εφόσον αποκτήσει ευχέρεια σε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού θα είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμος όχι μόνο μέσα στη restricted area και με πρόσωπο, αλλά και γύρω από αυτή με πλάτη.

Συμπερασματικά, η απογοήτευση από τον αποκλεισμό σε μια χρονιά που οι Μπακς έδειχναν ικανοί να φτάσουν ακόμη πιο ψηλά είναι εύλογη. Όμως για μια ομάδα που από την ανυποληψία των τελευταίων ετών έφτασε στο καλύτερο ρεκόρ της κανονικής περιόδου και μια ανάσα από τους τελικούς, ενώ μέχρι και πέρσι πάσχιζε να μπει στην οκτάδα και δεν μπορούσε να περάσει ούτε γύρω στην postseason, η πρόοδος είναι δεδομένη. Και ο ηγέτης της, αυτός στον οποίο οφείλεται αυτή η μπασκετική αναγέννηση στο Μιλγουόκι, δεν σκοπεύει να σταματήσει εδώ. Είπαμε, εδώ δεν τον σταμάτησαν άλλα και άλλα εμπόδια στο δρόμο του…

ΥΓ: Είναι εντυπωσιακό πώς ο Έλληνας από τον καναπέ, με την κοιλιά του φουσκωμένη και τη φανέλα του γεμάτη λεκέδες μπορεί τόσο εύκολα να «αποδομεί» έναν άνθρωπο που έχει φτάσει τόσο ψηλά. Μετά τον αποκλεισμό των Μπακς, ο μέχρι τότε Γιάνναρος έγινε για κάποιους μέσα σε λίγα λεπτά λιγόψυχος, ανεπαρκής και λούζερ. Η διαφορά του με όλους αυτούς είναι πως εκείνος παρά τη δόξα, τα χρήματα και την αναγνώριση από τους κορυφαίους θα συνεχίσει να δουλεύει ασταμάτητα με στόχο να φτάσει ακόμη ψηλότερα. Αντίθετα, οι επικριτές του καναπέ, οι αμέτρητοι «έχω παίξει μπάσκετ εγώ και ξέρω», θα συνεχίσουν να ψάχνουν αφορμές για να μειώνουν όσους ξεχωρίζουν, προκειμένου να νιώσουν λίγο καλύτερα στην ασημαντότητά τους.

*Κάθε Κυριακή τα λέμε σταθερά στον ΣΠΟΡ FM, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ (όχι μόνο για «αιώνιους» αλλά για όλους), ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί της πορτοκαλί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis