Ο ΠΑΟΚ του Δώνη κι ο ΠΑΟΚ του Λόρενς

Είναι πολύ περίεργη η αίσθηση που δημιουργείται σε έναν προπονητή όταν το πλάνο που είχε στο μυαλό του αρκετές μέρες πριν τη σέντρα και το δούλεψε στις προπονήσεις, δεν τον οδηγεί πουθενά.

Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ με τον Γεωργιάδη και τον Ρομπέρ στο αρχικό του σχήμα, έχανε από τη Ραπίντ.

Έχανε και τις ευκαιρίες με τον Αθανασιάδη κι αυτό ήταν ένα στοιχείο που έδειχνε ότι μπορούσε να δημιουργήσει και να φτάσει σε θέση βολής.

Ωστόσο, το έλειπε το κάτι παραπάνω για να… περιποιηθεί τους Αυστριακούς, οι οποίοι δεν είχαν πλούσιο ρεπερτόριο και με μια ευκαιρία βρέθηκαν μπροστά στο σκορ.

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Είναι πολύ περίεργη η αίσθηση που δημιουργείται σε έναν προπονητή όταν το πλάνο που είχε στον εγκέφαλό του αρκετές μέρες πριν τη σέντρα και του δούλεψε στις προπονήσεις, δεν τον οδηγεί πουθενά. Αντίθετα, όπως χθες, ο ΠΑΟΚ με τον Γεωργιάδη και τον Ρομπέρτ στο αρχικό του σχήμα, έχανε από τη Ραπίντ. Έχανε και τις ευκαιρίες με τον Αθανασιάδη κι αυτό ήταν ένα στοιχείο που έδειχνε ότι μπορούσε να δημιουργήσει και να φτάσει σε θέση βολής. Ωστόσο, το έλειπε το κάτι παραπάνω για να… περιποιηθεί τους Αυστριακούς, οι οποίοι δεν είχαν πλούσιο ρεπερτόριο και με μια ευκαιρία βρέθηκαν μπροστά στο σκορ.

Η ουσία είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να απαντήσει και χρειάστηκε τη βοήθεια ποδοσφαιριστών που κρίθηκαν ότι δεν θα πρέπει να είναι στη βασική ενδεκάδα καθότι δεν είναι έτοιμοι από πλευράς φυσικής κατάστασης ή ενδεχομένως να υπάρχουν λόγοι τακτικής που τους κράτησαν στον ΠΑΟΚ.

Κατά συνέπεια, πριν την ανατροπή του σκορ, χρειάστηκε μια ανατροπή στη λογική της αντιμετώπισης του αγώνα. Ο Δώνης έπρεπε να ανακατέψει την τράπουλα και να… κλέψει παίζοντας με έναν άσο παραπάνω. Ο Σαλπιγγίδης έδωσε μια ώθηση κι ο Λόρενς τα… τακτοποίησε όλα. Έβγαλε από το αδιέξοδο τον Αθανασιάδη που μάλλον… εμπνεύστηκε από την καλοζυγισμένη σέντρα του Ιρλανδού και λυτρώθηκε μετά από αρκετές χαμένες ευκαιρίες και έγινε ο ΠΑΟΚ απόκτησε μακριά πόδια για να στοιχηθεί πιο ψηλά από την αντίπαλό του, λίγο πριν το τέλος, με ήρωα τον Κατσικά.

Εχω την εντύπωση ότι από τον πρώτο αγώνα με τη Ραπίντ, στο απόσταγμα της πρώτης κρίσιμης αναμέτρησης με τους Αυστριακούς, θα πρέπει να ξεχωρίζει ο τρόπος με τον οποίο ο ΠΑΟΚ βρήκε το δρόμο για τη νίκη κι όχι γιατί χάθηκαν οι ευκαιρίες από τον Αθανασιάδη. Είναι άλλωστε αποδεδειγμένο ότι θα τον παρακολουθήσουμε σε πολλές ακόμη παρόμοιες στιγμές, να τραβά τα μαλλιά του για τα γκολ που δεν χάνονται…

Είναι λοιπόν καιρός να αποκτήσει οριστικά αυτή η ομάδα, υπό τις οδηγίες του Γιώργου Δώνη, μια σταθερή αγωνιστική ταυτότητα και κυρίως ισχυρή προσωπικότητα. Κι αυτό θα το πετύχει παίζοντας με τους ποδοσφαιριστές που μπορούν να διαμορφώσουν ένα αποτέλεσμα, όπως ακριβώς συνέβη κόντρα στη Ραπίντ.

Φαντάζομαι ότι κάπου εδώ θα ολοκληρωθούν οι δοκιμές και τα… γυμνάσια και θα υπάρχει χώρος για ένα βασικό σχήμα με τους έμπειρους που μπορούν να εξασφλίσουν στον ΠΑΟΚ θετικά αποτελέσματα στα κρίσιμα ματς. Όπως θα είναι και η ρεβάνς με τη Ραπίντ.