Δεν ήξερε τις αδυναμίες ο Μίτσελ

Χαίρετε κύριοι,

Πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε κουβέντα για το Λεβάντε – Ολυμπιακός πρέπει να κάνουμε κάποιες παραδοχές. Για την εικόνα του Ολυμπιακού στο Λεβάντε μεγάλη ευθύνη έχει ο Μαρινάκης που δεν βοήθησε με τις επιλογές του την ομάδα του να διεκδικήσει την ευρωπαϊκή διάκριση. Φυσικά έπαιξε ρόλο και ο Γερμανός διαιτητής που αδίκησε τον Ολυμπιακό.

Τώρα για τον τρόπο που αντιμετώπισαν τους ερυθρόλευκους οι διαιτητές δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν. Άντε να πούμε πως κάποια ευθύνη μπορεί να έχει ο Τράγκας. Η αλήθεια όμως είναι πως οι ερυθρόλευκοι δεν κατέβηκαν όπως έπρεπε στη μάχη του Λεβάντε.

Τον Μίτσελ δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς. Ο άνθρωπος μια βδομάδα βρίσκεται στου Ρέντη και ξαφνικά κλήθηκε να κοουτσάρει σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι ένα ρόστερ με αδυναμίες που ο ίδιος δεν της γνώριζε. Πλήρωσε και κάποια λάθη που έγιναν, πριν αυτός αποφασίσει να έρθει στην Ελλάδα. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στους 32 του Europa League αλλά το ρόστερ ήταν κενό από αμυντικά χαφ, στα δεξιά η μοναδική λύση ήταν ο Ντιακιτέ και στα αριστερά ο Χόλεμπας.

Ο Μίτσελ βλέποντας το παιχνίδι με τον Ατρόμητο, τις άθλιες σέντρες του Ντιακιτέ αποφάσισε πως για το ποδόσφαιρο που ο ίδιος θέλει να παίξει ο Ντιακιτέ δεν του κάνει. Στην Τρίπολη χρησιμοποίησε στα δεξιά τον Παπάζογλου ο οποίος αμυντικά ανταποκρίθηκε. Ο Παπάζογλου δεν θα κάνει ποτέ καριέρα σαν μπακ, καθώς δεν είναι καλός επιθετικά, επειδή όμως τη θέση του την κρατάει, για ένα εκτός έδρας ευρωπαϊκό παιχνίδι μπορεί να αποδεικνυόταν αξιοπρεπή λύση. Θα ήθελα πάντως να ήμουν μπροστά να δω τα μούτρα του Μίτσελ όταν ενημερώθηκε πως ο Παπάζογλου είναι εκτός ευρωπαϊκής λίστας.

Ο Ισπανός τεχνικός για να έχει έναν κανονικό μπακ χαφ στα δεξιά έκανε μια αλλαγή που μπέρδεψε όλες τις ισορροπίες του Ολυμπιακού. Έφερε μετά από 15 μήνες στα δεξιά της άμυνας τον Μανιάτη και παρουσίασε μια παθητική τριάδα στον άξονα που έτρωγε εύκολα την κάθετη ή τη διαγώνια πάσα. Ο Μανιάτης δεν είναι μεγάλος χαφ, καλός ή κακός όμως είναι ο μοναδικός που μπορεί να τρέξει χωρίς μπάλα και να πιέσει στο χώρο του κέντρου και καλός η κακός ο Ολυμπιακός έχει μάθει να λειτουργεί με αυτόν στο κέντρο.

Όταν αγωνίζεται στον άξονα ο πρώτος ρόλος του είναι να μην αφήνει τους αντίπαλους χαφ να στοχεύουν και να δημιουργούν από το ύψος της σέντρας. Ότι δηλαδή έκανε σε όλο το παιχνίδι ανενόχλητος ο 33χρονος Μπακέρο και εξέθεσε την άμυνα των ερυθρολεύκων. Το δίδυμο Φέισα, Μοντέστο αποδείχθηκε πολύ αργό για ευρωπαϊκό παιχνίδι. Ήταν αδύνατον κάποιος εκ των δύο να πιέσει ψηλά, να κόψει κάθετη πάσα, αλλά και να κρατήσει μπάλα και να κάνει παιχνίδι.

Σε άλλον έναν αγώνα που ο αντίπαλος εξτρέμ έκανε κίνηση χωρίς μπάλα, φάνηκαν οι τακτικές αδυναμίες του Χόλεμπας. Μετά την άθλια εικόνα που είχε το καλοκαίρι στο Euro της Πολωνίας, ήρθε το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ που του έκανε πλάκα ο Μαυρίας στο ΟΑΚΑ και στη Λεβάντε ταλαιπωρήθηκε απίστευτα από τα διαγώνια κοψίματα χωρίς μπάλα του Ρίος . Ουσιαστικά πρόκειται για δικαίωση του Βαλβέρδε που στα ευρωπαϊκά παιχνίδια τον χρησιμοποιούσε πάντα μπροστά από τον Μαρκάνο.

Το ίδιο φαίνεται πως από εδώ και πέρα θα κάνει και ο Σάντος, ενώ αν ο Μαρινάκης έχει σκοπό να έχει μια δεμένη αμυντικά ομάδα στην Ευρώπη πρέπει να πάρει οπωσδήποτε δύο μπακ και τουλάχιστον έναν χαφ με την προϋπόθεση πως θα του βγει ο Μπόατεγκ. Πάντως αποδεικνύεται στην πράξη πως με την απόφασή του να διώξει τον Ζαρντίμ, ουσιαστικά πέταξε το αήττητο αλλά και οποιαδήποτε ευρωπαϊκή προοπτική.

Ο Ζαρντίμ είχε τα ελαττώματά του, τα οποία τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές, ήξερε όμως τις αδυναμίες που έχει το ρόστερ του. Ήταν υπερβολικά προσεκτικός και στα ευρωπαϊκά παιχνίδια κράταγε αρκετά χαμηλά τις γραμμές του και έπαιζε πολύ κλειστά. Ο Ολυμπιακός με τον Πορτογάλο προοπτική δεν είχε, αλλά τα παιχνίδια με τη Λεβάντε που ήταν και ο στόχος, θα τα προσέγγιζε καλύτερα.

Θυμόμαστε άλλωστε πως στα ευρωπαϊκά παιχνίδια έπαιζε πολύ προσεκτικά, οι γραμμές ήταν χαμηλά και στην ενδεκάδα έπαιζαν στην τριάδα του κέντρου και στα δύο φτερά οι Μοντέστο, Γκρέκο, Μανιάτης, Αμπντούν, Μασάδο. Ο Μίτσελ δεν ευθύνεται γιατί ο άνθρωπος δεν μπορεί μέσα σε μια βδομάδα να μάθει όλες τις αδυναμίες που έχει το ρόστερ και γι’ αυτόν το λόγο πήγε να παίξει τη Λεβάντε στα ίσα μέτρα χωρίς πολλές φοβικές σκέψεις.

Γνωρίζοντας πως η Λεβάντε παίζει χαμηλά και πιστεύοντας λανθασμένα πως διαθέτει καλύτερη ομάδα προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο του αγώνα. Έβαλε δηλαδή στα δεξιά δύο δημιουργικούς ποδοσφαιριστές που έχουν μέτρα με τη μπάλα. Χρησιμοποίησε το πιο γρήγορο δίδυμο στόπερ που διαθέτει θέλοντας να το ανεβάσει πάνω από την περιοχή, στην τριάδα των χαφ επέλεξε δύο παίκτες που να ξέρουν μπάλα, όμως στην πράξη οι παίκτες του δεν μπορούσαν να παίξουν αυτό το ποδόσφαιρο. Δεν έχει άλλωστε εκπαιδευτεί ο φετινός Ολυμπιακός να παίζει με αυτόν τον τρόπο και έχασε χωρίς να μπορεί να δώσει μάχη.

Το εύκολο είναι να τα ρίξουμε όλα στη διαιτησία. Σίγουρα έπαιξε το ρόλο της. Ο Ολυμπιακός όμως σαν σύλλογος δεν αντιμετώπισε με επαγγελματισμό και σχέδιο την ευκαιρία που του δόθηκε να βρίσκεται τον Φεβρουάριο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Αποφάσισε να φέρει 10 ημέρες πριν το πιο κρίσιμο παιχνίδι της χρονιάς έναν προπονητή που δεν γνωρίζει τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες του ροστερ και χωρίς να ευθύνεται ο ίδιος κατέβασε τον Ολυμπιακό με ένα σχέδιο που δεν μπορούσαν να υπηρετήσουν οι παίκτες του.

Χαιρετώ