Όλα άλλαξαν!

Γράφει ο Αντώνης Κατσίκης

Σαν σήμερα, πριν από ακριβώς 30 χρόνια, έκανε την πρώτη του εμφάνιση σε ελληνικό γήπεδο ο 22χρονος τότε Νικ Γκάλις (έτσι τον ήξεραν όλοι όταν ήρθε στη χώρα μας) με τη φανέλα του Άρη. Ήταν 2 Δεκεμβρίου του 1979 όταν ο 22χρονος γκαρντ έδωσε τον πρώτο του αγώνα απέναντι στον Ηρακλή. Περισσότεροι από 4.000 φίλοι των «κιτρίνων» έσπευσαν να δουν το ελληνόπουλο που ήρθε από την Αμερική. Η περιέργεια ήταν μεγάλη καθώς λέγονταν πάρα πολλά για την αξία του. Οι 30 πόντοι που πέτυχε απέναντι στον «Γηραιό» ήταν μια μικρή απόδειξη για το τι θα επακολουθούσε.

Η αλήθεια είναι πως ο Νίκος Γκάλης σταμάτησε νωρίς. Και κυρίως σταμάτησε άδοξα το μπάσκετ. Δεν έφυγε από το άθλημα έτσι όπως του άρμοζε. Ένα άθλημα το οποίο του οφείλει πολλά. «Αν δεν ήταν ο Γκάλης, δεν θα υπήρχε μπάσκετ στην Ελλάδα» υποστηρίζουν οι πιο τολμηροί. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Και το ελληνικό μπάσκετ οφείλει πολλά στον Νίκο Γκάλη, αλλά και την ανάποδη διαδρομή αν ακολουθήσει κανείς, δεν θα λαθέψει.

Άπαντες θα θυμούνται για πάντα αυτόν τον τεράστιο παίκτη που έμελλε να αλλάξει το ρου της ιστορίας του ελληνικού μπάσκετ. Οι ιστορίες που έχουν ακουστεί κατά καιρούς για αυτόν, τον έχουν αναγάγει σε μύθο. Κανείς δεν τις διέψευσε ποτέ. Το αντίθετο μάλιστα, σχεδόν όλοι τις επιβεβαιώνουν. Ο συνδυασμός της αγωνιστικής αξίας, της αξιοπρέπειας, αλλά το γεγονός πως έφυγε με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου (για τους φιλάθλους που δεν τον χόρτασαν), τον έχουν ανεβάσει στο Έβερεστ του ελληνικού μπάσκετ. Από εκεί όπου δεν πρόκειται να κατέβει ποτέ…

Για απορίες, σχόλια, παρατηρήσεις στο antonis33@hotmail.com