Αυτός που το χρειαζόταν περισσότερο

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Το δίκαιο της κατάκτησης του Κυπέλλου από τον Ολυμπιακό δεν χωρά αμφιβολία από κανέναν. Η κλισέ φράση «το ήθελε» περισσότερο που χρησιμοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις μάλλον εδώ δεν έχει θέση. Το ήθελαν πολύ και οι δύο, για διαφορετικούς λόγους. Όμως ο Ολυμπιακός το είχε περισσότερο ανάγκη. Το χρειαζόταν πιο πολύ από τον Παναθηναϊκό. Γιατί με την κατάκτηση του Κυπέλλου ο Ολυμπιακός κερδίζει πολύ περισσότερα από ένα τρόπαιο, το οποίο εκ των πραγμάτων αποτελεί τον μικρότερο από τους τρεις στόχους που κυνηγά. Κερδίζει αυτοπεποίθηση παίρνοντας επιτέλους τον «αέρα» του βασικού ανταγωνιστή του και αποβάλλοντας-αν θέλετε-κι ένα κόμπλεξ που τον διακατείχε τα τελευταία χρόνια απέναντί του. Κερδίζει ώθηση για τη συνέχεια, όπου διακυβεύονται οι δύο «μεγάλες» κούπες που διεκδικεί με αξιώσεις. Κερδίζει ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη του κόσμου, που περίμενε οκτώ χρόνια για έναν τίτλο, πίστεψε σε αυτή την ομάδα επιδεικνύοντας ωριμότητα και υπομονή σε δύσκολες στιγμές και ανταμείφθηκε. Ενδεχόμενη ήττα θα προκαλούσε νέους τριγμούς στο οικοδόμημα του συλλόγου, θα κλόνιζε την εμπιστοσύνη του κόσμου και θα εκτροχίαζε την ομάδα που από την αρχή της χρονιάς δείχνει να βαδίζει σε σωστό δρόμο.

Ο Παναθηναϊκός με την ήττα του δεν κινδυνεύει να πάθει τα παραπάνω. Οι τίτλοι των περασμένων ετών έχουν δημιουργήσει γερές βάσεις και η εμπιστοσύνη των φιλάθλων και της διοίκησης στην ομάδα δεν κλονίζεται από την απώλεια ενός στόχου μετά από όσους έχουν κατακτηθεί. Αυτό όμως ουδόλως σημαίνει πως ένας χαμένος τίτλος, πόσω μάλλον δια χειρός... Ολυμπιακού, δεν στοιχίζει στους «πράσινους». Όχι τόσο αμιγώς «υλικά», αλλά ψυχολογικά. Ο Παναθηναϊκός ακόμη αναζητεί φέτος μία πραγματικά μεγάλη νίκη και μετρώντας δύο ήττες από τον βασικό ανταγωνιστή του, δείχνει να χάνει το αίσθημα αναμφισβήτητης υπεροχής που είχε ως πέρυσι. Παράλληλα, δίνει στον αιώνιο αντίπαλο το νόμιμο δικαίωμα να αμφισβητεί την κυριαρχία του και να διεκδικεί το θρόνο του στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Έστω και αν για τον δεύτερο ενδέχεται να μην χρειαστεί να μπει «ερυθρόλευκο» χεράκι για να χαθεί.

Κυρίως θέμα φόρμας

Για το τελικό αποτέλεσμα θα γίνουν πολλές αναλύσεις. Ασφαλώς και ο Ολυμπιακός ήταν τακτικά πολύ καλύτερος του Παναθηναϊκού και ο Παναγιώτης Γιαννάκης δικαιούται τα εύσημα για το σχέδιο δράσης και αντίδρασης που κατάστρωσε με τους συνεργάτες του. Πέρα όμως από οποιεσδήποτε συζητήσεις περί συστημάτων, αδυναμιών και ατού των δύο ομάδων, η νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού πρέπει να εστιαστεί στους παίκτες. Όχι τόσο σε ζητήματα ποιότητας ρόστερ, πληρότητας σε συγκεκριμένες θέσεις ή βάθους στον πάγκο, αλλά σε επίπεδο φορμαρίσματος. Μία σύγκριση σε σχέση με την περσινή σεζόν αρκεί...

Ο μεν φετινός Ολυμπιακός σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό διαθέτει έναν πλήρως προσαρμοσμένο στην Ευρώπη και στο ρόλο του Τσίλντρες, ένα πυρηνικό όπλο που λέγεται Κλέιζα, αλλά και δύο εσωτερικές μεταγραφές που κάνουν μεγάλη διαφορά, τους Τεόντοσιτς και Σχορτσανίτη. Ο δε Παναθηναϊκός βλέπει τον περσινό κινητήριο μοχλό του Σπανούλη να είναι ντεφορμέ, τον Γιασικεβίτσιους παραγκωνισμένο και εκνευρισμένο, αλλά και τους καλούς σουτέρ του να μην βρίσκουν στόχο.

Η επόμενη μέρα

Η πρώτη μάχη ήταν ερυθρόλευκη, αλλά ο πόλεμος δεν τελείωσε. Κανείς στον Ολυμπιακό δεν θα είναι ευχαριστημένος αν στο τέλος της σεζόν ο απολογισμός βρει στην τροπαιοθήκη μόνο το Κύπελλο. Και ο Παναγιώτης Γιαννάκης με τους παίκτες του γνωρίζουν καλά πως οι δύο εναπομείναντες στόχοι είναι αυτοί που θα κρίνουν τη χρονιά για αυτούς. Στην Ευρώπη τα πράγματα εξελίσσονται καλά και ο δρόμος για το Final 4 είναι ορθάνοιχτος, ωστόσο στη μάχη του πρωταθλήματος υπάρχουν υψηλά εμπόδια. Το πρώτο πρωτάθλημα μετά από 13 χρόνια προϋποθέτει να νικήσει ο Ολυμπιακός τουλάχιστον μία φορά στο ΟΑΚΑ τον Παναθηναϊκό, είτε την προσεχή Κυριακή για να αποκτήσει-εκτός απροόπτου-πλεονέκτημα έδρας στα play-offs, είτε στους τελικούς, αν τελικά φτάσουν εκεί οι «αιώνιοι». Και είναι βέβαιο πως εκείνος ο Παναθηναϊκός θα είναι οπλισμένος με πάθος για τη ρεβάνς και σίγουρα αγωνιστικά καλύτερος από αυτόν που αντιμετώπισε στο Ελληνικό.

Όσο για τον Παναθηναϊκό, χρειάζεται άμεση ανασύνταξη, ψυχολογική και αγωνιστική, αφού αν δεν κερδίσει την προσεχή Πέμπτη την Μπαρτσελόνα, θα έχει δει μέσα σε διάστημα πέντε ημερών να χάνονται τα 2/3 του περσινού τριπλ κράουν. Η αντίδραση των παικτών του Ζέλικο Ομπράντοβιτς σε αυτό το σχεδόν πρωτοφανές για αυτούς σκηνικό αναμένεται με ενδιαφέρον. Τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός είχε αποδείξει σε όλους πως ξέρει πολύ καλά να κερδίζει. Έδειξε πως ξέρει και να χάνει, αφού παίκτες και τεχνική ηγεσία χαρακτήρισαν δίκαιη τη νίκη του Ολυμπιακού στον τελικό του Κυπέλλου αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ήττας. Πλέον, οι «πράσινοι» καλούνται να δώσουν νόημα στη φράση «... δεν έχει νόημα πώς θα πέσεις, αλλά πώς θα σηκωθείς».

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com